Voor eerst wort in dit capittel gesproken van de ongeloovicheyt der Ioden, ten tijde der verschijninge Christi in den vleesche, v. 1. Daer na van de vernederinge, van het lijden ende sterven Christi , als oock van sijne verhooginge ende heerlickheyt, ende van de vruchten die de kercke daer van ontfangt ende geniet.
1 WIe heeft onse predikinge gelooft? ende aen wien is de arm des HEEREN geopenbaert?
2 Want hy is als een rijsken voor sijn aengesichte opgeschoten, ende als een wortel uyt een dorre aerde: Hy en hadde geen gedaente noch heerlicheyt: als wy hem aensagen, so en wasser geen gestalte dat wy hem souden begeert hebben.
3 Hy was veracht, ende de onweerdichste onder de menschen, een man van smerten, ende versocht in cranckheyt: ende [een yegelick] was als verbergende het aengesichte voor hem; hy was veracht, ende wy en hebben hem niet geachtet.
4 Waerlick hy heeft onse cranckheden op sich genomen, ende onse smerten die heeft hy gedragen: doch wy achteden hem, dat hy geplaecht, van Godt geslagen, ende verdruckt was.
5 Maer, hy is om onse overtredingen verwondet, om onse ongerechticheden is hy verbryselt: de straffe die ons den vrede aenbrengt, was op hem, ende door sijne striemen is ons genesinge geworden.
6 Wy dwaelden alle als schapen, wy keerden ons een yegelick nae sijnen wech: doch de HEERE heeft onser aller ongerechticheyt op hem doen aenloopen.
7 [Als] de selve geeyscht wiert, doe wiert hy verdruckt: doch hy en dede sijnen mont niet op: als een lam wert hy ter slachtinge geleydt, ende als een schaep dat stom is voor het aengesichte sijner scheerders, alsoo en dede hy sijnen mont niet op.
8 Hy is uyt den angst, ende uyt het gerichte wechgenomen: ende wie sal sijnen leeftijt uytspreken? want hy is afgesneden uyt het lant der levendigen : om de overtredinge mijnes volcx is de plage op hem geweest.
9 Ende men heeft sijn graf by de godtloose gestelt, ende hy is by den rijcken in sijnen doot geweest, om dat hy geen onrecht gedaen en heeft, noch bedroch in sijnen monde geweest en is.
10 Doch het behaechde den HEERE hem te verbryselen, hy heeft [hem] kranck gemaeckt: als sijn ziele haer [tot] een schult-offer gestelt sal hebben, so sal hy zaet sien, hy sal de dagen verlengen: ende het welbehagen des HEEREN sal door sijne hant geluckelick voortgaen.
11 Om den arbeyt sijner ziele sal hy ’t sien, [ende] versadicht worden: door sijne kennisse sal mijn knecht, de rechtveerdige, vele rechtveerdich maken, want hy sal hare ongerechticheden dragen.
12 Daerom sal ick hem een deel geven van vele, ende hy sal de machtige als een roof deylen, om dat hy sijne ziele uytgestort heeft in den doot, ende met de overtreders is getelt geweest: ende hy veler sonde gedragen heeft, ende voor de overtreders gebeden heeft.
Voor eerst wort in dit Capittel gesproken van de ongeloovigheyt der Ioden, ten tijde der verschijninge Christi in den vleesche, ver s 1. Daer na van de vernederinge, van het lijden ende sterven Christi , als oock van sijne verhooginge ende heerlickheyt, ende van de vruchten die de Kercke daer van ontfanght ende geniet.
1 WIe heeft onse predikinge gelooft? ende aen wien is de arm des HEEREN geopenbaert?
2 Want hy is als een rijsken voor sijn aengesichte op geschoten, ende als een wortel uyt een dorre aerde: Hy en hadde geen gedaente noch heerlickheyt: als wy hem aensagen, soo en wasser geen gestalte dat wy hem souden begeert hebben.
3 Hy was veracht, ende de onweerdighste onder de menschen, een man van smerten, ende versocht in kranckheyt: ende [een yegelick ] was als verbergende het aengesichte voor hem; hy was veracht, ende wy en hebben hem niet geachtet.
4 Waerlick hy heeft onse kranckheden op sich genomen, ende onse smerten die heeft hy gedragen: doch wy achteden hem, dat hy geplaeght, van Godt geslagen, ende verdruckt was.
5 Maer, hy is om onse overtredingen verwondet, om onse ongerechtigheden is hy verbrijselt: de straffe die ons den vrede aenbrenght, was op hem, ende door sijne striemen is ons genesinge geworden.
6 Wy dwaelden alle als schapen, wy keerden ons een yegelick na sijnen wegh: doch de HEERE heeft onser aller ongerechtigheyt op hem doen aenloopen.
7 [Als ] deselve ge-eyscht wiert, doe wiert hy verdruckt: doch hy en dede sijnen mont niet op: als een lam wert hy ter slachtinge geleyt, ende als een schaep dat stom is voor het aengesichte sijner scheerders, alsoo en dede hy sijnen mont niet op.
8 Hy is uyt den anghst, ende uyt het gerichte wech genomen: ende wie sal sijnen leeftijt uytspreken? want hy is af gesneden uyt het lant der levendigen: om de overtredinge mijnes volcks is de plage op hem geweest.
9 Ende men heeft sijn graf by de godtloose gestelt, ende hy is by den rijcken in sijnen doot geweest, om dat hy geen onrecht gedaen en heeft, noch bedrogh in sijnen monde geweest en is.
10 Doch het behaeghde den HEERE hem te verbrijselen, hy heeft [hem ] kranck gemaeckt: als sijn ziele haer [tot ] een schult-offer gestelt sal hebben, soo sal hy zaet sien, hy sal de dagen verlengen: ende het welbehagen des HEEREN sal door sijne hant geluckelick voort gaen.
11 Om den arbeyt sijner ziele sal hy het sien, [ende ] verzadight worden: door sijne kennisse sal mijn knecht, de rechtveerdige, vele rechtveerdigh maken, want hy sal hare ongerechtigheden dragen.
12 Daerom sal ick hem een deel geven van vele, ende hy sal de machtige als een roof deylen, om dat hy sijne ziele uyt gestort heeft in den doot, ende met de overtreders is getelt geweest: ende hy veler sonde gedragen heeft, ende voor de overtreders gebeden heeft.
