Mose hoedet Iethros cudde, v. 1 etc. Godt verschijnt hem in eenen brandenden braembosch, 2. Ende sendt hem om Israël te verlossen, 9. De name Godts wort hem te kennen gegeven , 14. Wat Mose tot de Israëliten spreken soude, 15. Ende oock tot Pharao, 18. Voorsegginge van Pharaos wederspannicheyt, 19. ende de plagen Egypti , 20. Uyttocht der Israëliten met grooten rijckdom, 21.
1 ENde Mose hoedde de cudde sijnes schoonvaders Iethro, des Priesters in Midian: ende hy leydde de cudde achter de woestijne, ende hy quam aen den berch Godes tot Horeb.
2 Ende de Engel des HEEREN verscheen hem in een vlamme des vyers uyt het midden eenes braem-bossches: ende hy sach, ende siet de braem-bosch brandde in ’t vyer, ende de braem-bosch en wiert niet verteert.
3 Ende Mose seyde, Ick sal my nu daer henen wenden, ende besien dat groot gesichte, waerom de braem-bosch niet en verbrandt?
4 Doe de HEERE sach dat hy hem daer henen wendde, om te besien: so riep Godt tot hem uyt het midden van den braem-bosch, ende seyde Mose, Mose, ende hy seyde, Siet [hier] ben ick.
5 Ende hy seyde, Naedert hier niet toe, treckt uwe schoenen uyt van uwe voeten, want de plaetse daer ghy op staet, is heylich lant.
6 Hy seyde voorder, Ick ben de Godt uwes vaders, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs: ende Mose verbergde sijn aengesichte, want hy vreesde Godt aen te sien.
7 Ende de HEERE seyde, Ick hebbe seer wel gesien de verdruckinge mijnes volcks, ’t welck in Egypten is: ende hebbe haer geschrey gehoort van wegen hare drijvers, want ick hebbe hare smerten bekent.
8 Daerom ben ick neder gekomen, dat ick het verlosse uyt de hant der Egyptenaren, ende het op-voere uyt desen lande, nae een goet ende ruym lant, nae een lant vloeyende van melck ende honich: tot die plaetse der Canaaniten , ende der Hethiten, ende der Amoriten, ende der Phereziten, ende der Heviten, ende der Iebusiten.
9 Ende nu, siet het geschrey der kinderen Israëls is tot my gekomen: ende oock hebbe ick gesien de verdruckinge, daer mede de Egyptenaers haer verdrucken.
10 So komt nu, ende ick sal u tot Pharao senden: op dat ghy mijn volck (de kinderen Israëls) uyt Egypten voeret.
11 Doe seyde Mose tot Godt, Wie ben ick, dat ick tot Pharao soude gaen; ende dat ick de kinderen Israëls uyt Egypten soude voeren?
12 Hy dan seyde, Ick sal voorseker met u zijn, ende dit sal u een teecken zijn, dat ick u gesonden hebbe: wanneer ghy dit volck uyt Egypten geleydt hebt, sult ghy-lieden Godt dienen op desen berch.
13 Doe seyde Mose tot Godt, Siet, wanneer ick tot de kinderen Israëls kome, ende segge tot haer, De Godt uwer vaderen heeft my tot u lieden gesonden: ende sy my seggen, hoe is sijn naem? wat sal ick tot haer seggen?
14 Ende Godt seyde tot Mose, ICK SAL ZIIN DIE ICK ZIIN SAL : Oock seyde hy, Alsoo sult ghy tot de kinderen Israëls seggen, ICK SAL ZIIN heeft my tot u lieden gesonden.
15 Doe seyde Godt voorder tot Mose, Aldus sult ghy tot de kinderen Israëls seggen, De HEERE uwer vaderen Godt, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs, heeft my tot u lieden gesonden: dat is mijn name eeuwichlick, ende dat is mijn gedachtenisse van geslachte tot geslachte.
16 Gaet henen, ende versamelt de Outste van Israël, ende segt tot haer, De HEERE uwer vaderen Godt is my verschenen, de Godt Abrahams, Isaacs, ende Iacobs, seggende: Ick hebbe u lieden getrouwelick besocht, ende ’t gene dat u lieden in Egypten is aengedaen.
17 Daerom hebbe ick geseyt, Ick sal u lieden uyt de verdruckinge van Egypten op-voeren, tot het lant der Canaaniten, ende der Hethiten, ende der Amoriten, ende der Phereziten, ende der Heviten, ende der Iebusiten: tot het lant vloeyende van melck ende honich.
18 Ende sy sullen uwe stemme hooren: ende ghy sult gaen, ghy, ende de Outste van Israël, tot den Coninck van Egypten, ende ghy-lieden sult tot hem seggen, De HEERE de Godt der Hebreen is ons ontmoett, so laet ons nu doch gaen den wech van drie dagen in de woestijne, op dat wy den HEERE onsen Godt offeren.
19 Doch ick weet, dat de Coninck van Egypten ulieden niet en sal laten gaen: oock niet door een stercke hant.
20 Want ick sal mijne hant uytstrecken, ende Egypten slaen met alle mijne wonderen, die ick in ’t midden des selven doen sal: daer na so sal hy ulieden laten vertrecken.
21 Ende ick sal desen volcke genade geven in de oogen der Egyptenaren: ende het sal geschieden, wanneer ghy-lieden uyt-gaen sult, so en sult ghy niet ledich uytgaen.
22 Maer [elcke] vrouwe sal van hare naeburinne, ende vande weerdinne hares huyses eyschen silveren vaten, ende goudene vaten, ende kleederen: die sult ghy-lieden op uwe sonen, ende op uwe dochteren leggen, ende sult Egypten berooven.
Mose hoedet Iethros kudde, ver s 1, et c. Godt verschijnt hem in eenen brandenden braembosch, 2. Ende sendt hem om Israël te verlossen, 9. De name Godts wort hem te kennen gegeven, 14. Wat Mose tot de Israëliten spreken soude, 15. Ende oock tot Pharao, 18. Voorsegginge van Pharaos wederspannigheyt, 19. ende de plagen Egypti, 20. uyttocht der Israëliten met grooten rijckdom, 21.
1 ENde Mose hoedde de kudde sijnes schoonvaders Iethro, des Priesters in Midian: ende hy leydde de kudde achter de woestijne, ende hy quam aen den bergh Godes tot Horeb.
2 Ende de Engel des HEEREN verscheen hem in een vlamme des vyers uyt het midden eenes braembossches: ende hy sagh, ende siet de braembosch brandde in het vyer, ende de braembosch en wiert niet verteert.
3 Ende Mose seyde, Ick sal my nu daer henen wenden, ende besien dat groot gesichte, waerom de braembosch niet en verbrant?
4 Doe de HEERE sagh dat hy hem daer henen wendde, om te besien: soo riep Godt tot hem uyt het midden van den braembosch, ende seyde; Mose, Mose, ende hy seyde, Siet [hier ] ben ick.
5 Ende hy seyde, Nadert hier niet toe, treckt uwe schoenen uyt van uwe voeten, want de plaetse daer ghy op staet, is heyligh lant.
6 Hy seyde voorder, Ick ben de Godt uwes vaders, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs: ende Mose verberghde sijn aengesichte, want hy vreesde Godt aen te sien.
7 Ende de HEERE seyde, Ick hebbe seer wel gesien de verdruckinge mijnes volcks, het welck in Egypten is: ende hebbe haer geschrey gehoort van wegen hare drijvers, want ick hebbe hare smerten bekent.
8 Daerom ben ick neder gekomen, dat ick het verlosse uyt de hant der Egyptenaren, ende het op voere uyt desen lande, na een goet ende ruym lant, na een lant vloeijende van melck ende honigh: tot die plaetse der Canaaniten, ende der Hethiten, ende der Amoriten, ende der Phereziten, ende der Heviten, ende der Iebusiten.
9 Ende nu, siet het geschrey der kinderen Israëls is tot my gekomen: ende oock hebbe ick gesien de verdruckinge, daer mede de Egyptenaers haer verdrucken.
10 Soo komt nu, ende ick sal u tot Pharao senden: op dat ghy mijn volck (de kinderen Israëls) uyt Egypten voeret.
11 Doe seyde Mose tot Godt, Wie ben ick, dat ick tot Pharao soude gaen; ende dat ick de kinderen Israëls uyt Egypten soude voeren?
12 Hy dan seyde, Ick sal voorseker met u zijn, ende dit sal u een teecken zijn, dat ick u gesonden hebbe: wanneer ghy dit volck uyt Egypten geleyt hebt, sult ghylieden Godt dienen op desen bergh.
13 Doe seyde Mose tot Godt, Siet, wanneer ick tot de kinderen Israëls kome, ende segge tot haer, De Godt uwer vaderen heeft my tot u-lieden gesonden: ende sy my seggen, hoe is sijn naem? wat sal ick tot haer seggen?
14 Ende Godt seyde tot Mose, ICK SAL ZIJN DIE ICK ZIJN SAL : Oock seyde hy, Alsoo sult ghy tot de kinderen Israëls seggen, ICK SAL ZIJN heeft my tot u-lieden gesonden.
15 Doe seyde Godt voorder tot Mose, Aldus sult ghy tot de kinderen Israëls seggen, De HEERE uwer vaderen Godt, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs, heeft my tot u-lieden gesonden: dat is mijn name eeuwighlick, ende dat is mijn gedachtenisse van geslachte tot geslachte.
16 Gaet henen, ende versamelt de Oudtste van Israël, ende seght tot haer, De HEERE uwer vaderen Godt is my verschenen, de Godt Abrahams, Isaacs, ende Iacobs, seggende: Ick hebbe u-lieden getrouwelick besocht, ende het gene dat u-lieden in Egypten is aengedaen.
17 Daerom hebbe ick geseyt, Ick sal u-lieden uyt de verdruckinge van Egypten op voeren, tot het lant der Canaaniten, ende der Hethiten, ende der Amoriten, ende der Phereziten, ende der Heviten, ende der Iebusiten: tot het lant vloeijende van melck ende honigh.
18 Ende sy sullen uwe stemme hooren: ende ghy sult gaen, ghy, ende de Oudtste van Israël, tot den Koningh van Egypten, ende ghylieden sult tot hem seggen, De HEERE de Godt der Hebreen is ons ontmoett, soo laet ons nu doch gaen den wegh van drie dagen in de woestijne, op dat wy den HEERE onsen Godt offeren.
19 Doch ick weet, dat de Koningh van Egypten u-lieden niet en sal laten gaen: oock niet door een stercke hant.
20 Want ick sal mijne hant uytstrecken, ende Egypten slaen met alle mijne wonderen, die ick in het midden des selven doen sal: daer na soo sal hy u-lieden laten vertrecken.
21 Ende ick sal desen volcke genade geven in de oogen der Egyptenaren: ende het sal geschieden, wanneer ghylieden uyt gaen sult, soo en sult ghy niet ledigh uyt gaen.
22 Maer [elcke ] vrouwe sal van hare nabuerinne, ende van de weerdinne hares huyses eysschen silveren vaten, ende goudene vaten, ende kleederen: die sult ghylieden op uwe sonen, ende op uwe dochteren leggen, ende sult Egypten berooven.
