1 Den Apostel, nae sijne gewoonte, de gronden vande leere tot hier toe voorgestelt hebbende, comt in de twee volgende capittelen tot de vermaningen van Godtsalicheyt, ende voor al vemaent hy haer in ’t gemeyn, dat sy soecken souden het gene dat in den Hemel is. 3 waer van sy nu wel eenige beginselen hebben, maer de volle besittinge in de openbaringe Christi verwachten. 5 Stelt haer daer na den wegh voor oogen, die daer toe leydet, namelijck de doodinge des ouden mensches met sijne leden, ofte ondeughden, die hy verhaelt. 10 ende de aentreckinge des nieuwen mensches, die na Godts beeldt geschapen is, met sijne geestelijcke deughden. 16 Voeght daer by eenige middelen daer toe dienstigh, als daer zijn, rijcke inwooninge van Gods woort onder haer, singen van Psalmen, ende diergelijcke. 17 Vermaent haer dat sy alles richten tot Godes eere. 18 Comt daer na tot de bysondere plichten, namelijck der vrouwen ende mannen tegen malcanderen. 20 der kinderen tegen hare ouders, ende der vaders tegen hare kinderen. 22 ende eyndelijck der dienstknechten tegen hare heeren.
1 INdien ghy dan met Christo opgeweckt zijt, so soeckt de dingen die boven zijn, daer Christus is sittende aen de rechter-[handt ] Godts:
2 Bedenckt de dingen die boven zijn, niet die op de aerde zijn.
3 Want ghy zijt gestorven, ende uw’ leven is met Christo verborgen in Gode.
4 Wanneer [nu ] Christus sal geopenbaert zijn, die ons’ leven is, dan sult oock ghy met hem geopenbaert worden in heerlickheyt.
5 Doodet dan uwe leden die op de aerde zijn, [namelick ] hoererie, onreynicheyt, [schandelicke ] beweginge, quade begeerlickheyt, ende de giericheyt, welcke is afgoden-dienst.
6 Om welcke de toorne Godts komt over de kinderen der ongehoorsaemheyt:
7 In de welcke oock ghy eertijts hebt gewandelt, doe ghy in de selve leefdet.
8 Maer nu leght oock ghy dit alles af, [namelick ] gramschap, toornicheyt, quaetheyt, lasteringe, vuyl spreken uyt uwen mondt.
9 En lieght niet tegen malkanderen, dewijle ghy uytgedaen hebt den ouden mensche met sijne wercken:
10 Ende aengedaen hebt den nieuwen [mensche ] die vernieuwt wort tot kennisse, na het even-beeldt des genen die hem geschapen heeft:
11 Waer in niet en is Grieck ende Iode, besnijdenisse ende voorhuyt, Barbare [ende ] Scytha, dienstknecht [ende ] vrye, maer Christus is alles, ende in allen .
12 So doet dan aen, als uytvercorene Godts, heylige, ende beminde, de innerlijcke beweginghen der barmhertigheydt, goedertierenheyt, ootmoedigheyt, sachtmoedicheyt, lanckmoedicheyt:
13 Verdragende malkanderen, ende vergevende d’een den anderen, so yemandt tegen yemandt [eenige ] klachte heeft: gelijckerwijs als Christus u vergeven heeft, [doet ] oock ghy alsoo.
14 Ende boven dit alles [doet aen ] de liefde, de welcke is de bandt der volmaecktheyt.
15 Ende de vrede Godts heersche in uwe herten, tot welcken ghy oock geroepen zijt in een lichaem: ende weest danckbaer.
16 Het woort Christi woone rijckelijck in u in alle wijsheyt: leert ende vermaent malcanderen, met psalmen ende lofsangen, ende geestelijcke liedekens, singende den Heere met aengenaemheyt in uw’ herte.
17 Ende al wat ghy doet met woorden ofte met wercken, [doet ] het alles in den name des Heeren Iesu, danckende Godt ende den Vader door hem.
18 Ghy vrouwen zijt uwe eyghene mannen onderdanich, gelijck het betaemt in den Heere.
19 Ghy mannen hebt uwe vrouwen lief, ende en wort niet verbittert tegen haer.
20 Ghy kinderen zijt [uwe ] ouderen gehoorsaem in alles: want dat is den Heere welbehagelick.
21 Ghy vaders, en tergt uwe kinderen niet: op dat sy niet moedeloos en worden .
22 Ghy dienst-knechten zijt in alles gehoorsaem [uwen ] heeren na den vleesche, niet met oogen-diensten als menschen behagers, maer met eenvoudicheyt des herten, vreesende Godt.
23 Ende al wat ghy doet, dat doet van herten als den Heere, ende niet den menschen:
24 Wetende dat ghy van den Heere sult ontfangen de vergeldinge der erfenisse: want ghy dient den Heere Christo.
25 Maer die onrecht doet, die sal het onrecht dragen dat hy gedaen heeft: ende daer en is geen uytneminge des persoons.
1 Den Apostel, na sijne gewoonte, de gronden van de leere tot hier toe voorgestelt hebbende, komt in de twee volgende Capittelen tot de vermaningen van Godtsaligheyt, ende voor al vermaent hy haer in ’t gemeyn, dat sy soecken souden het gene dat in den hemel is. 3 waer van sy nu wel eenige beginselen hebben, maer de volle besittinge in de openbaringe Christi verwachten. 5 Stelt haer daer na den wegh voor oogen, die daer toe leydet, namelick de doodinge des ouden mensches met sijne leden, ofte ondeughden, die hy verhaelt. 10 ende de aentreckinge des nieuwen mensches, die na Godts beelt geschapen is, met sijne geestelicke deughden. 16 Voeght daer by eenige middelen daer toe dienstigh, als daer zijn, rijcke inwooninge van Godts woort onder haer, singen van psalmen, ende dergelijcke. 17 Vermaent haer dat sy alles richten tot Godes eere. 18 Komt daer na tot de bysondere plichten, namelick der vrouwen ende mannen tegen malkanderen. 20 der kinderen tegen hare ouders, ende der vaders tegen hare kinderen. 22 ende eyndelick der dienstknechten tegen hare heeren.
1 INdien ghy dan met Christo opgeweckt zijt, soo soeckt de dingen die boven zijn, daer Christus is sittende aen de rechter [hant ] Godts:
2 Bedenckt de dingen die boven zijn, niet die op de aerde zijn.
3 Want ghy zijt gestorven, ende uw’ leven is met Christo verborgen in Gode.
4 Wanneer [nu ] Christus sal geopenbaert zijn, die ons’ leven is, dan sult oock ghy met hem geopenbaert worden in heerlickheyt.
5 Doodet dan uwe leden die op de aerde zijn, [namelick ] hoererije, onreynigheyt, [schandelicke ] beweginge, quade begeerlickheyt, ende de gierigheyt, welcke is afgodendienst.
6 Om welcke de toorne Godts komt over de kinderen der ongehoorsaemheyt:
7 In dewelcke oock ghy eertijts hebt gewandelt, doe ghy in deselve leefdet.
8 Maer nu leght oock ghy dit alles af, [namelick ] gramschap, toornigheyt, quaetheyt, lasteringe, vuyl spreken uyt uwen mont.
9 En lieght niet tegen malkanderen, dewijle ghy uytgedaen hebt den ouden mensche met sijne wercken:
10 Ende aengedaen hebt den nieuwen [mensche ] die vernieuwt wort tot kennisse, na het evenbeelt des genen die hem geschapen heeft:
11 Waer in niet en is Grieck ende Iode, besnijdenisse ende voorhuydt, Barbare [ende ] Scytha, dienstknecht [ende ] vrije: maer Christus is alles, ende in allen.
12 Soo doet dan aen, als uytverkorene Godts, heylige, ende beminde, de innerlicke bewegingen der barmhertigheyt, goedertierenheyt, ootmoedigheyt, sachtmoedigheyt, lanckmoedigheyt:
13 Verdragende malkanderen, ende vergevende d’een den anderen, soo yemant tegen yemant [eenige ] klaghte heeft: gelijckerwijs als Christus u vergeven heeft, [doet ] oock ghy alsoo.
14 Ende boven dit alles [doet aen ] de liefde, dewelcke is de bandt der volmaecktheyt.
15 Ende de vrede Godts heersche in uwe herten, tot welcken ghy oock geroepen zijt in een lichaem: ende weest danckbaer.
16 Het woort Christi woone rijckelijck in u in alle wijsheyt: leert ende vermaent malkanderen, met psalmen ende lofsangen, ende geestelicke liedekens, singende den Heere met aengenaemheyt in uw’ herte.
17 Ende al wat ghy doet met woorden ofte met wercken, [doet ] het alles in den name des Heeren Iesu, danckende Godt ende den Vader door hem.
18 Ghy vrouwen zijt uwe eygene mannen onderdanigh, gelijck het betaemt in den Heere.
19 Ghy mannen hebt uwe vrouwen lief, ende en wort niet verbittert tegen haer.
20 Ghy kinderen zijt [uwe ] ouderen gehoorsaem in alles: want dat is den Heere welbehagelick.
21 Ghy vaders, en terght uwe kinderen niet: op dat sy niet moedeloos en worden.
22 Ghy dienstknechten zijt in alles gehoorsaem [uwen ] heeren na den vleesche, niet met oogendiensten als menschenbehagers, maer met eenvoudigheyt des herten, vreesende Godt.
23 Ende al wat ghy doet, dat doet van herten als den Heere, ende niet den menschen:
24 Wetende dat ghy van den Heere sult ontfangen de vergeldinge der erfenisse: want ghy dient den Heere Christo.
25 Maer die onrecht doet, die sal het onrecht dragen dat hy gedaen heeft: ende daer en is geen uytneminge des persoons
