David, gedenckende aen sijne beloften, die hy Ionathan gedaen hadde, doet des selven sone Mephiboseth soecken ende tot sich brengen, v. 1, etc. Geeft hem al Sauls goet, ende stelt Ziba daer over tot regent, maer neemt Mephiboseth aen sijne tafel, 7.
1 ENde David seyde; Isser noch yemant, die overgebleven is vanden huyse Sauls; dat ick weldadicheyt aen hem doe, om Ionathans wille?
2 Het huys Sauls nu hadde eenen knecht, wiens naem was Ziba; ende sy riepen hem tot David: ende de Coninck seyde tot hem; Zijt ghy Ziba? ende hty seyde; Uwe knecht.
3 Ende de Coninck seyde; Isser niet noch yemant van den huyse Sauls, dat ick Godts weldadicheyt by hem doe? Doe seyde Ziba tot den Coninck; Daer is noch een sone van Ionanthan, die geslagen is aen beyde voeten.
4 Ende de Coninck seyde tot hem; Waer is hy? ende Ziba seyde tot den Coninck, Siet hy is in den huyse Machirs, des soons Ammiëls te Lodebar.
5 Doe sondt de Coninck David henen: ende hy nam hem uyt den huyse Machirs, des Soons Ammiëls, van Lodebar.
6 Als nu Mephiboseth, de sone Ionathans, des soons Sauls, tot David inquam, so viel hy op sijn aengesichte, ende booch sich neder: ende David seyde, Mephiboseth! ende hy seyde; Siet, [hier] is uwe knecht.
7 Ende David seyde tot hem; En vreest niet, want ick sal sekerlick weldadicheyt by u doen, om uwes vaders Ionathans wille; ende ick sal u alle ackeren uwes vaders Sauls wedergeven: ende ghy sult geduerichlick broot eten aen mijne tafel.
8 Doe booch hy sich, ende seyde; Wat is uwe knecht, dat ghy omgesien hebt nae eenen dooden hont, als ick ben?
9 Doe riep de Coninck Ziba, Sauls jongen , ende seyde tot hem: Al wat Saul gehadt heeft, ende sijn gantsche huys, heb ick den sone uwes heeren gegeven.
10 Daerom sult ghy voor hem het lant bearbeyden , ghy, ende uwe sonen, ende uwe knechten, ende sult [de vruchten] inbrengen, op dat uwes heeren sone broot hebbe, dat hy ete; ende Mephiboseth, uwes Heeren sone, sal geduerichlick broot eten aen mijne tafel: Ziba nu hadde vijftien sonen, ende twintich knechten.
11 Ende Ziba seyde tot den Coninck; Nae alles dat mijn Heere de Coninck sijnen knecht gebiedt, alsoo sal uwe knecht doen: Oock soude Mephiboseth, etende aen mijne tafel, als een van des Conincks sonen zijn.
12 Mephiboseth nu hadde eenen kleynen sone, wiens naem was Micha: ende alle, die in den huyse van Ziba woonden, waren Mephiboseths knechten.
13 Also woonde Mephiboseth te Ierusalem, om dat hy geduerichlick at aen des Conincks tafel: ende hy was kreupel aen beyde sijne voeten.
David, gedenckende aen sijne beloften, die hy Ionathan gedaen hadde, doet des selven sone Mephiboseth soecken ende tot sich brengen, ver s 1, et c. Geeft hem al Sauls goet, ende stelt Ziba daer over tot Regent, maer neemt Mephiboseth aen sijne tafel, 7.
1 ENde David seyde; Is’er noch yemant, die overgebleven is van den huyse Sauls; dat ick weldadigheyt aen hem doe, om Ionathans wille?
2 Het huys Sauls nu hadde eenen knecht, wiens naem was Ziba; ende sy riepen hem tot David: ende de Koningh seyde tot hem; Zijt ghy Ziba? ende hy seyde; Uwe knecht.
3 Ende de Koningh seyde; Is’er niet noch yemant van den huyse Sauls, dat ick Godts weldadigheyt by hem doe? Doe seyde Ziba tot den Koningh; Daer is noch een sone van Ionathan, die geslagen is aen beyde voeten.
4 Ende de Koningh seyde tot hem; Waer is hy? ende Ziba seyde tot den Koningh, Siet hy is in den huyse Machirs, des soons Ammiëls te Lodebar.
5 Doe sondt de Koningh David henen: ende hy nam hem uyt den huyse Machirs, des soons Ammiëls, van Lodebar.
6 Als nu Mephiboseth, de sone Ionathans, des soons Sauls, tot David inquam, soo viel hy op sijn aengesichte, ende boogh sich neder: ende David seyde, Mephiboseth! ende hy seyde; Siet, [hier ] is uwe knecht.
7 Ende David seyde tot hem; En vreest niet, want ick sal sekerlick weldadigheyt by u doen, om uwes vaders Ionathans wille; ende ick sal u alle ackeren uwes vaders Sauls weder geven: ende ghy sult gedurighlick broot eten aen mijne tafel.
8 Doe boogh hy sich, ende seyde; Wat is uwe knecht, dat ghy omgesien hebt na eenen dooden hont, als ick ben?
9 Doe riep de Koningh Ziba, Sauls jongen, ende seyde tot hem: Al wat Saul gehadt heeft, ende sijn gantsche huys, heb ick den sone uwes heeren gegeven.
10 Daerom sult ghy voor hem het lant bearbeyden, ghy, ende uwe sonen, ende uwe knechten, ende sult [de vruchten ] inbrengen, op dat uwes heeren sone broot hebbe, dat hy ete; ende Mephiboseth, uwes heeren sone, sal gedurighlick broot eten aen mijne tafel: Ziba nu hadde vijftien sonen, ende twintigh knechten.
11 Ende Ziba seyde tot den Koningh; Na alles dat mijn heere de Koningh sijnen knecht gebiedt, alsoo sal uwe knecht doen: Oock soude Mephiboseth, etende aen mijne tafel, als een van des Koninghs sonen zijn.
12 Mephiboseth nu hadde eenen kleynen sone, wiens naem was Micha: ende alle, die in den huyse van Ziba woonden, waren Mephiboseths knechten.
13 Alsoo woonde Mephiboseth te Ierusalem, om dat hy gedurighlick at aen des Koninghs tafel: ende hy was kreupel aen beyde sijne voeten.
