1 Voor wien de doodt bitter, ende voor wien die aengenaem is. 8 Wat plagen den kinderen der godtloose overcomen. 15 Derhalven moet men sorgen, om eenen goeden naem, ende om wijsheydt te vercrijgen. 20 Over wat saken men hem by alle soorten van menschen moet schamen.
1 O Doot, hoe bitter is de gedachtenisse van u, voor een mensche die in vrede leeft by sijne goederen.
2 Voor een man die goede ruste heeft, ende dien het wel gaet in allen, ende noch sterck is om spijse te nemen.
3 O Doot, u oordeel is aengenaem voor een mensch die behoeftich is, ende die aen sterckte afgenomen heeft.
4 Voor eenen die in sijnen uytersten ouderdom is, ende ontrent alle dingen besich is, ende hem selven mistrouwt, ende de lijdtsaemheyt verloren heeft.
5 En vreest het oordeel des Doodts niet: gedenckt aen de gene die voor u geweest zijn, ende die na u comen sullen: want dit is het oordeel uwen vleesche van den Heere [opgeleght ].
6 Ende wat wilt ghy weygerich zijn in ’t gene den Allerhooghsten welbehaeght?
7 Of ghy thien, ofte hondert, ofte duysent jaren [leeft ]: in het graf en is geene bestraffinge des levens.
8 Der sondaren kinders worden grouwelicke kinderen, ende die inde gebuerschappen der godtloosen t’ samen verkeeren.
9 Het erfdeel van de kinderen der sondaers vergaet, ende by haer zaet blijft geduerich versmaetheyt.
10 Eenen godtloosen Vader schelden sijne kinderen, overmits sy om sijnen ’t wille gesmadet worden.
11 Wee u ghy godtloose mannen, die ghy de Wet des Allerhooghsten verlaten hebt.
12 Want in dien ghy vermenichvuldight, het is tot verderfenisse: ende in dien ghy geboren wort, soo wort ghy tot eenen vloeck geboren: ende in dien ghy sterft, soo wort ghy den vloeck tot een deel.
13 Al wat uyt der aerden is, sal wederom in d’ aerde keeren: van gelijcken [gaen ] de godtloose nae het verderf.
14 De menschen dragen rouwe van wegen der selver lichamen, doch de boose naem der menschen sal uytgewischt worden.
15 Draeght sorge om eenen [goeden ] naem [te vercrijgen ]: want de selve sal u by blijven [meer ] dan duysent groote schatten gouts.
16 Een goet leven heeft een seker getal der dagen, maer een goede naem blijft in eeuwicheyt.
17 Mijne kinderen, bewaert den tucht in vrede.
18 De wijsheyt die verborgen is, ende een schat die niet te voorschijn en comt, wat nutticheyt heeftmen van beyden?
19 Een mensche die sijne dwaesheyt verberght, is beter dan een mensche die sijne wijsheyt verberght.
20 Datmen hem dan ontsie voor mijn woordt: want het en is niet goedt in alle dingen schaemte te houden, ende alle dingen en worden niet van allen in getrouwicheyt goet gekent.
21 Schaemt u voor vader ende moeder van wegen hoererie, ende voor eenen Vorst ende Machtigen van wegen de leugen.
22 Ende voor eenen Rechter ende Oversten van wegen mishandelinge: voor eene vergaderinge, ende voor het volck, van wegen overtredinge der Wet.
23 Voor eenen medegesel ende vriendt van wegen ongerechticheyt, ende voor de plaetse daer ghy als vremdelingh woont van wegen dieverie.
24 [Schaemt ] u voor [verachtinge ] van Godes waerheyt ende verbondt: ende met den elleboge te liggen op het broodt, ende voor schandelicke afwijsinge in ’t ontfangen, ende uytgeven.
25 Ende [schaemt u oock ] voor den genen die u groet van wegen uw’ stilswijgen: van wegen het aenschouwen van een lichte vrouwe: ende dat ghy uw’ aengesicht afwent van een mensche die edel is.
26 [Schaemt u yemands ] deel wech te nemen, ende ’t gene hem gegeven is: ende te letten op een vrouwe die eenen man heeft.
27 Van te veel u met andere te bemoeyen: ende van eene dienstmaeght, ende en stelt u niet by haer bedde.
28 [Schaemt u oock ] voor uwen vriendt van wegen woorden der verwijtinge: ende als ghy hem wat gegeven hebt en verwijt hem dat niet.
29 Ende [schaemt u ] van weder te gaen seggen ’t gene ghy gehoort hebt: ende te openbaren verborgene saken.
30 Ende ghy sult recht schaemachtich zijn, ende gunste vinden by alle menschen.
