1 Mardochei afcomste, gelegentheyt, ende aensienlickheyt. 4 Sijnen droom wort wederom verhaelt. 10 ende hy is begeerich om te verstaen wat’se beduyt.
1 IN het vierde jaer als Ptolomeus ende Cleopatra regeerden, bracht Dositheus (die seyde dat hy een Priester ende Levijt was) ende sijn soon Ptolomeus desen tegenwoordigen brief der Purim: ende seyden dat hy desen was, ende dat Lysimachus de sone Ptolomei te Ierusalem dien overgeset hadde:
2 In het tweedde jaer van de regeringe Artaxerxis des grooten, op den eersten dagh [der maent ] Nisan heeft Mardocheus, de sone Iaïri, des soons Semei, des soons Kis uyt de stamme Benjamin eenen droom gesien. Dese was een Iodisch man woonende inde Stadt Susan, een aensienlick man, ende een dienaer in het hof des Conincks.
3 Ende was een uyt de gevangenen die Nabuchodonosor de Coninck te Babel wech gevoert hadde van Ierusalem met Iechonia den Coninck Iude: ende dit was sijnen droom.
4 Ende siet daer was een stemme van gedruysch ende donderslagen, ende aerd-bevinge ende beroeringe op de aerde: ende siet twee groote draken quamen beyde voort, bereydt om te strijden, ende hare stemme wiert groot.
5 Ende door hare stemme wierden alle volcken ten krijge bereydt, om het volck der rechtveerdige te bekrijgen.
6 Ende siet het was eenen dach van duysterheyt ende donckerheyt: verdruckinge ende benautheydt, groot jammer ende beroeringe wasser op aerden.
7 Ende alle het rechtveerdige volck wierdt beroert, vreesende haer ongeval, ende sy bereydden haer om te sterven.
8 Ende sy riepen sterck tot Godt, ende van haer geroep, als van een kleyne fonteyne, quam een groote riviere ende veel water voort.
9 Ende het licht ende de Sonne ginck op, ende de nedrige wierden verhooght, ende verslonden de heerlicke.
10 Ende Mardocheus die desen droom hadde gesien, wacker wordende, [bedacht ] wat Godt doen wilde, ende behielt desen droom in sijn herte, ende wilde op alle manieren den selven verstaen, tot op dien nacht.
