Aanvechtingen der gelovigen en troostrijke herinneringen
1 EEN psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.
2 Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen.
3 Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den Heere; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.
4 Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela!
5 Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.
6 Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen.
7 Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overlegde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:
8 Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn?
9 Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?
10 Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela!
11 Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.
12 Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;
13 En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.
14 O God, Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God?
15 Gij zijt die God, Die wonder doet; Gij hebt Uw sterkte bekend gemaakt onder de volken.
16 Gij hebt Uw volk door Uw arm verlost; de kinderen van Jakob en van Jozef. Sela!
17 De wateren zagen U, o God, de wateren zagen U, zij beefden; ook waren de afgronden beroerd.
18 De dikke wolken goten water uit; de bovenste wolken gaven geluid; ook gingen Uw pijlen daarhenen.
19 Het geluid Uws donders was in het ronde; de bliksemen verlichtten de wereld; de aarde werd beroerd en daverde.
20 Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend.
21 Gij leiddet Uw volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aäron.
Vertrouwen in aanvechting
1 Voor de koorleider, over Jeduthun, van Asaf, een psalm.
2 Mijn stem klinkt tot God en ik roep,
mijn stem klinkt tot God en Hij zal mij aanhoren.
3 Op de dag van mijn benauwdheid zocht ik de Heere,
mijn hand was 's nachts uitgestrekt en verslapte niet,
mijn ziel weigerde getroost te worden.
4 Dacht ik aan God, dan kermde ik;
peinsde ik, dan bezweek mijn geest. Sela
5 U hield mijn ogen wakend,
ik was verontrust en sprak niet.
6 Ik overdacht de dagen vanouds,
de jaren van vroegere eeuwen.
7 Ik dacht aan mijn snarenspel,
's nachts peinsde ik in mijn hart,
en mijn geest onderzocht:
8 Zou de Heere dan in alle eeuwigheid verstoten
en voortaan niet meer goedgezind zijn?
9 Houdt Zijn goedertierenheid voor altijd op?
Komt aan Zijn toezegging een einde, van generatie op generatie?
10 Heeft God vergeten genadig te zijn?
Of heeft Hij Zijn barmhartigheid door toorn afgesloten? Sela
11 Toen zei ik: Dit krenkt mij,
maar de rechterhand van de Allerhoogste verandert.
12 Ik zal de daden van de HEERE gedenken,
ja, ik zal denken aan Uw wonderen van oudsher.
13 Ik zal al Uw werken overdenken
en over Uw daden spreken.
14 O God, Uw weg is in het heiligdom.
Wie is een God zo groot als God?
15 U bent de God Die wonderen doet,
U hebt Uw macht bekendgemaakt onder de volken.
16 U hebt Uw volk door Uw sterke arm verlost,
de nakomelingen van Jakob en van Jozef. Sela
17 De wateren zagen U, o God,
de wateren zagen U, zij beefden,
ook de diepe wateren sidderden.
18 De wolken goten water uit,
de hemel gaf geluid,
ook vlogen Uw pijlen overal heen.
19 Het geluid van Uw donder klonk in het rond,
de bliksemflitsen verlichtten de wereld,
de aarde sidderde en beefde.
20 Uw weg was door de zee,
Uw pad door grote wateren,
en Uw voetstappen werden niet bekend.
21 U leidde Uw volk als een kudde
door de hand van Mozes en Aäron.
