De Heere voorseyt den ondergangh van Ierusalem, ende de verwoestinge der gantscher stamme Iuda door de Babyloniers, van wegen hare afgoderije, ende andere sonden, haer vermanende tot boete, alsoo de wechvoeringe na Babel voor handen was.
1 HET woort des HEEREN ’t welck geschiet is tot Zephanja den sone Cuschi, des soons Gedalja, des soons Amarja, des soons Hizkia, in de dagen Iosia, des soons Amon des Koninghs Iuda.
2 Ick sal gantschelick alles wech rapen uyt desen lande, spreeckt de HEERE.
3 Ick sal wechrapen menschen ende beesten, Ick sal wechrapen de vogelen des hemels, ende de visschen der zee, ende de ergernissen met de godtloose, ja ick sal de menschen uyt desen lande uytroeijen, spreeckt de HEERE.
4 Ende ick sal mijne hant uytstrecken tegen Iuda, ende tegen alle inwoonders van Ierusalem: ende ick sal uyt dese plaetse uytroeijen het overblijfsel Baals, [ende ] den name der Chemarim met de Priesters:
5 Ende die haer neder buygen op de daken voor het heyr des hemels, ende die sich nederbuygende sweeren by den HEERE, ende sweeren by Malcham.
6 Ende die te rugge keeren van achter den HEERE: ende die den HEERE niet en soecken, ende en vragen na hem niet.
7 Swijght voor het aengesichte des Heeren HEEREN, want de dagh des HEEREN is na by, want de HEERE heeft een slacht-offer bereydet, hy heeft sijne genoodde geheylight.
8 Ende ’t sal geschieden in den dage des slacht-offers des HEEREN, dat ick besoeckinge sal doen over de Vorsten, ende over de kinderen des Koninghs, ende over alle die haer kleeden met vreemde kledinge.
9 Oock sal ick ten selven dage besoeckinge doen over allen, die over den dorpel springht: die het huys harer heeren vervullen met gewelt, ende bedrogh.
10 Ende daer sal te dien dage, spreeckt de HEERE, een stemme des gekrijts zijn van de vischpoorte af, ende een gehuyl van het tweede gedeelte, ende een groote breucke van de heuvelen af.
11 Huylet ghy inwoonders der leeghte: want al het volck van koophandel is uytgehouwen, alle de geltdragers zijn uytgeroeyt.
12 Ende het sal geschieden te dien tijde, Ick sal Ierusalem met lanteernen doorsoecken: ende ick sal besoeckinge doen over de mannen, die stijf geworden zijn op haren droesem, die in haer herte seggen, De HEERE en doet geen goet, noch hy en doet geen quaet.
13 Daerom sal haer vermogen ten roove worden, ende hare huysen tot verwoestinge: sy bouwen wel huysen, maer sy en sullense niet bewoonen: ende sy planten wijngaerden, maer sy en sullen der selver wijn niet drincken.
14 De groote dagh des HEEREN is na by, hy is na by, ende seer haestende; de stemme des daghs des HEEREN: de heldt sal aldaer bitterlick schreeuwen.
15 Die dagh sal een dagh der verbolgentheyt zijn: een dagh der benauwtheyt, ende des anghsts, een dagh der woestheyt ende verwoestinge: een dagh der duysternisse, ende der donckerheyt, een dagh der wolcke, ende der dicke donckerheyt.
16 Een dagh der basuyne, ende des geklancks tegen de vaste steden, ende tegen de hooge hoecken.
17 Ende ick sal de menschen bange maken, dat sy sullen gaen als de blinde, want sy hebben tegen den HEERE gesondight: ende haer bloet sal vergoten worden als stof, ende haer vleesch sal worden als dreck.
18 Noch haer silver, noch haer gout, en salse niet kunnen redden ten dage der verbolgentheyt des HEEREN, maer door het vyer sijnes yvers sal dit gantsche lant verteert worden: want hy sal eene voleyndinge maken, gewisselick eene haestige, met alle de inwoonderen deses lants.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
