De Propheet vermaent de Ioden, dat sy in alle hare nooden tot Godt haren toevlucht nemen souden, die haer sijnen zegen geven soude, ver s 1. het welck om dat hare vaders niet gedaen en hebben, maer haren toevlucht tot de afgoden genomen hebben, soo is dat een oorsake geweest van alle de elende die haer is overkomen, 2. Daer na spreeckt de Propheet van geestelicke weldaden, ende van de overwinninge welcke de Heere sijner Kercke ten tijde des Messiae geven soude, 4, et c.
1 BEgeert van den HEERE regen, ten tijde des spaden regens; de HEERE maeckt de weerlichten: ende hy sal haer regens genoegh geven voor yeder kruyt op den velde.
2 Want de Teraphim spreken ydelheyt, ende de Waerseggers sien valsheyt, ende sy spreken ydele droomen, sy troosten [met ] ydelheyt: daerom zijn sy henen getogen als schapen, sy zijn onderdruckt geworden, want daer en was geen herder.
3 Tegen de herders was mijn toorn ontsteken, ende over de bocken hebbe ick besoeckinge gedaen: maer de HEERE der heyrscharen sal sijne kudde besoecken, het huys Iuda, ende hy salse stellen, gelijck het peert sijner majesteyt in den strijt.
4 Van het selve sal de hoecksteen, van het selve sal de nagel, van het selve sal de strijtboge, te samen sullen van het selve alle drijvers voort komen.
5 Ende sy sullen zijn als de helden, die in’t slijck der straten treden in den strijt, ende sy sullen strijden, want de HEERE sal met haer wesen: ende sy sullen die beschamen die op peerden rijden.
6 Ende ick sal het huys Iuda verstercken, ende het huys Iosephs sal ick behouden, ende ick salse weder insetten, want ick hebbe my harer ontfermt, ende sy sullen wesen als of ickse niet verstooten en hadde: want ick ben de HEERE haer Godt, ende ick salse verhooren.
7 Ende sy sullen zijn als een heldt Ephraims, ende haer herte sal sich verblijden, als [van ] den wijne: ende hare kinderen sullen het sien, ende haer verblijden, haer herte sal sich verheugen in den HEERE.
8 Ick salse toe-tsissen, ende salse vergaderen, want ick salse verlossen: ende sy sullen vermenighvuldight worden, gelijck sy [te voren ] vermenighvuldight waren.
9 Ende ick salse onder de volcken zaeijen, ende sy sullen mijner gedencken in verre plaetsen: ende sy sullen leven met hare kinderen, ende weder keeren.
10 Want ick salse weder brengen uyt Egyptenlant, ende ick salse vergaderen uyt Assyrien: ende ick salse in het lant Gilead, ende Libanons brengen, maer het en sal haer niet genoegh wesen.
11 Ende hy sal door de zee gaen, die benauwende, ende hy sal de golven in de zee slaen, ende alle de diepten der rivieren sullen verdroogen: dan sal de hooghmoedt van Assur neder geworpen worden, ende de scepter van Egypten sal wech wijcken.
12 Ende ick salse stercken in den HEERE, ende in sijnen name sullen sy wandelen, spreeckt de HEERE.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
