Elimelech vertreckt, dieren tijts halven, van Bethlehem na het lant der Moabiten, ende sterft aldaer, ver s 1, et c. Sijne twee sonen nemen Moabitische wijven, ende sterven oock, 4. Naomi, weduwe van Elimelech, hoorende dat de dierte ophieldt, begeeft haer met de twee schoondochters, Orpa ende Ruth, op de reyse na Bethlehem, 6. Naomi vermaent beyde schoondochters weder te keeren, 8. Orpa laet haer geseggen, ende treckt te rugge na haer lant, maer Ruth wil Naomi geensins verlaten, 14. komen alsoo beyde te Bethlehem, 19.
1 IN de dagen, als de Richters richteden, soo geschiedde ’t, datter honger in den lande was: daerom toogh een man van Bethlehem Iuda, om als vreemdelingh te verkeeren in de velden Moabs, hy, ende sijne huysvrouwe, ende sijne twee sonen.
2 De naem nu deses mans was Elimelech, ende de naem sijner huysvrouwe, Naomi, ende de naem sijner twee sonen, Machlon ende Chiljon, Ephraters, van Bethlehem Iuda: ende sy quamen in de velden Moabs, ende bleven aldaer.
3 Ende Elimelech, de man van Naomi, sterf: maer sy wert over gelaten, met hare twee sonen.
4 Die namen sich Moabitische wijven; de naem der eene was, Orpa, ende de naem der andere, Ruth: ende sy bleven aldaer ontrent tien jaren.
5 Ende die twee, Machlon ende Chiljon storven oock: also wert dese vrouwe over gelaten, na hare twee sonen, ende na haren man.
6 Doe maeckte sy haer op met hare schoondochteren, ende keerde weder uyt de velden Moabs: want sy hadde gehoort in den lande Moabs, dat de HEERE sijn volck besocht hadde, gevende hen broot.
7 Daerom gingh sy uyt van de plaetse, daer sy geweest was, ende hare twee schoon-dochters met haer: als sy nu gingen op den wegh, om weder te keeren na het lant Iuda;
8 Soo seyde Naomi tot hare twee schoondochteren; Gaet henen, keert weder, eene yegelicke tot haers moeders huys: de HEERE doe by u weldadigheyt, gelijck als ghy gedaen hebt by de doode, ende by my.
9 De HEERE geve u, dat ghy ruste vindet, eene yegelicke in haers mans huys: ende als sy’se kuste, hieven sy hare stemme op, ende weenden:
10 Ende sy seyden tot haer: Wy sullen sekerlick met u weder keeren tot u volck.
11 Maer Naomi seyde; Keert weder, mijne dochters; waerom soudet ghy met my gaen? heb ick noch sonen in mijnen lijve, dat sy u tot mannen souden zijn?
12 Keert weder, mijne dochters, gaet henen; want ick ben te oudt om eenen man te hebben: wanneer ick al seyde; Ick heb hope, of ick oock in desen nacht eenen man hadde, ja oock sonen baerde,
13 Soudet ghy daer na wachten, tot dat sy souden groot geworden zijn; soudet ghy daer na opgehouden worden, om geenen man te nemen? Niet, mijne dochters, want het is my veel bitterer als u; maer de hant des HEEREN is tegen my uytgegaen.
14 Doe hieven sy hare stemme op, ende weenden wederom: ende Orpa kuste hare schoonmoeder, maer Ruth kleefde haer aen.
15 Daerom seyde sy; Siet uwe swagerinne is weder gekeert tot haer volck, ende tot hare goden: keert ghy oock weder uwe swagerinne na.
16 Maer Ruth seyde; En valt my niet tegen, dat ick u soude verlaten, om van achter u weder te keeren: want waer ghy sult henen gaen, sal ick oock henen gaen, ende waer ghy sult vernachten, sal ick vernachten; u volck is mijn volck, ende uwe Godt mijn Godt:
17 Waer ghy sult sterven, sal ick sterven, ende aldaer sal ick begraven worden: alsoo doe my de HEERE, ende alsoo doe hyder toe; soo niet de doot [alleen ] sal scheydinge maken tusschen my ende tusschen u.
18 Als sy nu sagh, dat sy vastelick voorgenomen hadde met haer te gaen, soo hielt sy op tot haer te spreken.
19 Alsoo gingen die beyde, tot dat sy te Bethlehem quamen: ende het geschiedde, als sy te Bethlehem in quamen, dat de gantsche stadt over haer beroert wert, ende sy seyden; Is dit Naomi?
20 Maer sy seyde tot haer-lieden; En noemt my niet, Naomi, noemt my, Mara; want de Almachtige heeft my groote bitterheyt aengedaen.
21 Vol toogh ick wech, maer ledigh heeft my de HEERE doen weder keeren: waerom soudt ghy my, Naomi, noemen, daer de HEERE tegen my getuyght, ende de Almachtige my quaet aengedaen heeft?
22 Alsoo quam Naomi weder, ende Ruth, de Moabitische, hare schoondochter, met haer, die uyt de velden Moabs weder quam: ende sy quamen te Bethlehem in het begin des gersten-oogsts.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
