1 D’Apostel leert nu voorders, hoe de geloovige haer dragen moeten tegen de swacke, die de leere van de vryheyt der Christenen, voornamelick aengaende het onderscheyt van spijse ende dagen, noch niet wel en verstonden, namelick, datse de swacke moeten aennemen, ende met haer daerom niet twisten, ende dat de swacke de andere niet en moeten veroordeelen. 5 Dat beyde swacke ende stercke eenerley eynde moeten voor hebben, om Godt daer mede te dienen. 7 alsoo wy in leven ende sterven altijt schuldigh zijn sijne eere te voorderen. 9 gelijck oock Christus daerom gestorven ende opgestaen is, op dat wy hem, als onsen Heere ende Rechter, souden reeckenschap geven van al ons’ doen. 13 dat dan de stercke toesien datse geenen aenstoot en geven den swacken. 14 Dat nu het onderscheyt der spijsen ende dagen wel ophoudt, maer dat dese vryheyt niet en moet gebruyckt worden tot droefheyt ende verswackinge van andere, voor welcke Christus oock gestorven is. 17 nademael de Christelicke religie niet en bestaet in eten ofte drincken. 19 Dat men in desen altijt moet trachten na vrede. 20 ende liever niet eten ofte drincken ’t gene den swacken soude ergeren. 22 ende voorts in desen aen beyde zijden niet doen met een twijfelende conscientie, alsoo sulcks sonde is.
1 DEn genen nu die swack is in het geloove neemt aen, [maer ] niet tot twistige t’samensprekingen.
2 De eene gelooft wel dat men alles eten mach, maer die swack is eet moeskruyden.
3 Die daer eet en verachte hem niet die niet en eet: ende die niet en eet, en oordeele hem niet die daer eet: want Godt heeft hem aengenomen.
4 Wie zijt ghy die eenes anderen huysknecht oordeelt? Hy staet, ofte hy valt sijnen eygen heere: doch hy sal vast gestelt worden: want Godt is machtigh hem vast te stellen.
5 D’een acht wel den [eenen ] dagh boven den [anderen ] dagh: maer de andere acht alle de dagen [gelijck .] Een yegelick zy in sijn eygen gemoedt ten vollen versekert.
6 Die den dagh waer neemt, die neemt [hem ] waer den Heere: ende die den dagh niet waer en neemt, die neemt [hem ] niet waer den Heere. Die daer eet, die eet [sulcks ] den Heere, want hy danckt Godt: ende die niet en eet, die en eet [sulcks ] den Heere niet, ende hy danckt Godt.
7 Want niemant van ons en leeft hemselven, ende niemant en sterft hemselven.
8 Want het zy dat wy leven, wy leven den Heere: het zy dat wy sterven, wy sterven den Heere. Het zy dan dat wy leven, het zy dat wy sterven, wy zijn des Heeren.
9 Want daer toe is Christus oock gestorven, ende opgestaen, ende weder levendigh geworden, op dat hy beyde over doode ende levende heerschen soude.
10 Maer ghy, wat oordeelt ghy uwen broeder? Of oock ghy, wat veracht ghy uwen broeder? Want wy sullen alle voor den rechterstoel Christi gestelt worden.
11 Want daer is geschreven, Ick leve seght de Heere: voor my sal alle knije buygen: ende alle tonge sal Godt belijden.
12 Soo dan een yegelick van ons sal voor hemselven Gode reeckenschap geven.
13 Laet ons dan malkanderen niet meer oordeelen: maer oordeelt dit liever, namelick dat ghy den broeder geenen aenstoot ofte ergernisse en geeft.
14 Ick weet ende ben versekert in den Heere Iesu, dat geen dingh onreyn en is in hemselven: dan die acht yet onreyn te zijn, dien is ’t onreyn.
15 Maer indien uwe broeder om der spijse wille bedroeft wort, soo en wandelt ghy niet meer na liefde. En verderft dien niet met uwe spijse, voor welcken Christus gestorven is.
16 Dat dan uw’ goet niet gelastert en worde.
17 Want het Koninckrijcke Godts en is niet spijse ende dranck, maer rechtveerdigheyt, ende vrede, ende blijdtschap door den Heyligen Geest.
18 Want die Christo in dese dingen dient, is Gode welbehagelick, ende aengenaem den menschen.
19 Soo dan laet ons najagen ’t gene tot den vrede, ende ’t gene tot de stichtinge onder malkanderen [dient .]
20 En verbreeckt het werck Godts niet om der spijse wille. Alle dingen zijn wel reyn, maer het is quaet den mensche die met aenstoot eet.
21 Het is goet geen vleesch te eten, noch wijn te drincken, noch [yet ] waer aen uw’ broeder hem stoot, ofte ge-ergert wort, ofte [waer in ] hy swack is.
22 Hebt ghy geloove? Hebt [dat ] by u selven voor Godt. Saligh is hy die hemselven niet en oordeelt in het gene dat hy voor goet houdt.
23 Maer die twijfelt, indien hy eet, is veroordeelt, om dat hy niet uyt den geloove [en eet :] ende al wat uyt den geloove niet en is, dat is sonde.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
