Openbaringe 16 - Statenvertaling 1657 met inleidingen en kanttekeningen (SV1657)

1 Den seven voorgemelde Engelen wort bevel gegeven om hare phiolen uyt te gieten. 2 Van welcke de eerste wort uytgestort op de aerde, 3 de tweede in de zee, 4 de derde in de rivieren: waer over de rechtveerdigheyt Godts met eenen lofsangh wort gepresen. 8 De vierde phiole wort uytgegoten in de sonne. 10 de vijfde op den throon der Beeste, na welcke de menschen op aerden haer evenwel niet en bekeeren. 12 De seste, op de groote riviere Euphrates. 13 Drie onreyne geesten, als vorschen, komen voort ende gaen tot de Koningen der aerde, om die te vergaderen tot den krijgh des grooten daghs. 15 ende een yegelick wort daer over tot waken vermaent. 17 Ten laetsten wort de sevende phiole uytgegoten in de locht, ende alle dingen hebben een eynde, oock de groote Babylon. 21 waer na eenen swaren hagel valt op de menschen, die Godt daer over lasteren.

1 ENde ick hoorde een groote stemme

uyt den tempel, seggende tot de seven Engelen, Gaet henen, ende giet de [seven ] phiolen des toorns Godts uyt

op de aerde.

2 Ende

de eerste gingh henen, ende

goot sijne phiole uyt

Het Rijck des Antichrists wort doorgaens in dese Openbaringe als een werelt aengesien, daer aerde, zee, rivieren, lucht, sonne, sterren, et c. in zijn: ende dat van wegen des selfs gestaltenisse, ende de macht die den Antichrist hemselven over hemel, aerde, zee, et c. toeschrijft. Het eerste deel dan van dese Antichristische werelt is de aerde , door welcke alhier, gelijck elders in dit boeck, de aerdtsche menschen in het gemeyn bequamelick worden verstaen, die aerdtsche ende afgodische Godtsdiensten toegedaen zijn, ende deselve hardtneckelick voorstaen: over welcke dese eerste phiole, na het gevoelen van vele, wort gesegt uytgegoten te zijn, wanneer het Antichristische Rijck heeft beginnen afbreuck te lijden, als door de vernieuwinge van de predicatie des eeuwigen Euangeliums, in verscheydene plaetsen van Europa, door Waldus , Wiclef , Iohannes Hus , Hieronymus van Praga , ende harer gelijcke, de menschen van dese Antichristische werelt, ende de aenbidders van het Beest, in plaetse dat sy haer hadden behooren te bekeeren, door Godts rechtveerdigh oordeel in eenen verkeerden sin zijn over gegeven, ende met haet ende nijt, als door een boos gesweer in haer gemoedt zijn ontsteken ende gequelt, alsoo dat sy noch haer selven, noch andere eenige ruste en hebben konnen geven, tot dat sy het selve Euangelium wederom, soo veel haer mogelick was, hebben gedempt ofte verduystert. Hoewel eenige oock daer by voegen, dat tot een bysondere straffe van dese afgodische menschen, ende vervolgers van Godts volck nu ontrent hondert en veertigh jaren geleden eenige verholene sieckten ende versweeringen, in de landen den Antichrist aller naest gelegen, hebben beginnen te heerschen, die van daer voort gegaen zijn in andere deelen van Europa, insonderheyt tegen de gene die in haren gedwongenen ongehouwelickten staet vele onreynigheden hebben bedreven, die voor de werelt oock schandelick zijn te seggen: met welcker gelijcke Godt oock de Philisteen heeft geplaeght, als sy de Arke des verbonts by haer gevangen hielden, 1.Sam. 5.6, et c

op de aerde: ende daer wiert een quaet ende boos gesweer aen de menschen, die het merckteecken des Beests hadden, ende die sijn beelt aenbaden.

3 Ende de tweede Engel goot sijne phiole uyt

in de zee, ende sy wiert bloet als eens dooden: ende alle levende ziele is gestorven in de zee.

4 Ende de derde Engel goot sijne phiole uyt

in de rivieren, ende in de fonteynen der wateren: ende [de wateren ] wierden bloet.

5 Ende ick hoorde den Engel der wateren seggen, ghy zijt rechtveerdigh, Heere, Die is, ende Die was, ende Die zijn sal, dat ghy dit geoordeelt hebt:

6 Dewijle sy het bloet der Heyligen, ende der Propheten vergoten hebben, soo hebt ghy haer oock bloet te drincken gegeven. Want sy zijn het weerdigh.

7 Ende ick hoorde eenen anderen van den altaer seggen, Ia, Heere ghy almachtige Godt, uwe oordeelen zijn waerachtigh ende rechtveerdigh.

8 Ende

de vierde Engel goot sijne phiole uyt op de sonne: ende haer is [macht ] gegeven de menschen te verhitten door vyer.

9 Ende de menschen wierden verhittet met groote hitte, ende lasterden den name Godts, die macht heeft over dese plagen: ende sy en bekeerden haer niet om hem heerlickheyt te geven.

10 Ende de vijfde Engel goot sijne phiole uyt

op den throon des Beests: ende sijn Rijcke is verduystert geworden: ende sy kaeuwden hare tongen van pijne:

11 Ende sy lasterden den Godt des hemels van wegen hare pijnen, ende van wegen hare gesweeren: ende sy en bekeerden haer niet van hare wercken.

12 Ende de seste Engel goot sijn phiole uyt

op de groote riviere Euphrates, ende sijn water is uytgedrooght, op dat bereyt soude worden de wegh der Koningen, die van den opgangh der sonne [komen sullen .]

13 Ende ick sagh uyt den mont des Draecks, ende uyt den mont des Beests, ende

uyt den mont des valschen Propheets,

drie onreyne geesten [gaen ,] den vorschen gelijck.

14 Want het zijn geesten der duyvelen, ende doen teeckenen, welcke uytgaen tot de Koningen der aerde, ende der geheele werelt,

om die te vergaderen tot den krijgh van dien grooten dagh des Almachtigen Godts.

15 Siet, ick kome als een dief. Saligh is hy die waeckt, ende sijne kleederen bewaert, op dat hy niet naeckt en wandele, ende men sijne schaemte [niet en ] sie.

16 Ende sy hebbense vergadert in de plaetse, welcke in het Hebreeusch genaemt wort

Armageddon.

17 Ende de sevende Engel

goot sijne phiole uyt in de lucht: ende daer quam een groote stemme uyt den Tempel des hemels, van den throon, seggende, Het is geschiet:

18 Ende daer geschiedden stemmen, ende donderslagen, ende blicksemen: ende daer geschiedde een groote aerdtbevinge, hoedanige niet en is geschiet van dat de menschen op de aerde geweest zijn, [namelick ] een soodanige aerdtbevinge, [ende ] soo groot.

19 Ende de groote stadt is in drie deelen gescheurt, ende de steden der Heydenen zijn gevallen: ende de groote Babylon is gedacht geworden voor Godt, om haer te geven den drinckbeker van den wijn des toorns sijner gramschap.

20 Ende alle eylant is gevloden, ende de bergen en zijn niet gevonden.

21 Ende eenen grooten hagel, [elck ] als een talent-[pont ] swaer, viel neder uyt den hemel op de menschen: ende de menschen lasterden Godt van wegen de plage des hagels: want des selfs plage was zeer groot.