De Propheet danckt Godt voor sijne genadige tegenwoordigheyt, aen sijn volck bewesen door eene wonderbare verlossinge van trotze ende machtige vyanden, welcker trotz, toorn, ende macht Godt door sijnen yver ende toorn vernietight heeft: met vermaninge om Godt te aenbidden, ende te loven.
1 EEn Psalm, een Liedt Asaphs: voor den Oppersanghmeester, op Neginoth.
2 Godt is bekent in Iuda: sijn naem is groot in Israël.
3 Ende in Salem is sijne hutte: ende sijne wooninge in Zion.
4 Aldaer heeft hy verbroken de vyerige pijlen van den boge; den schildt, ende het sweert, ende den krijgh, Sela!
5 Ghy zijt doorluchtiger [ende ] heerlicker, dan de roofbergen.
6 De stouthertige zijn berooft geworden; sy hebben haren slaep gesluymert: ende geene van de dappere mannen hebben hare handen gevonden.
7 Van u schelden, O Godt Iacobs, is t’samen wagen ende peert in slaep gesoncken.
8 Ghy, vreeslick zijt ghy: ende wie sal voor u aengesichte bestaen, van den tijt uwes toorns af?
9 Ghy deed’een oordeel hooren uyt den hemel: de aerde vreesde, ende wert stille:
10 Als Godt opstont ten oordeel, om alle sachtmoedige der aerden te verlossen, Sela!
11 Want de grimmigheyt des menschen sal u loflick maken: het overblijfsel der grimmigheden sult ghy opbinden.
12 Doet geloften ende betaeltse den HEERE uwen Godt, alle ghy die rontom hem zijt: laetse dien, die te vreesen is, geschencken brengen.
13 Die den geest der Vorsten als druyven afsnijdt: die den Koningen der aerde vreeslick is.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
