David bidt om recht tegen sijne wreede ende arghlistige vyanden: klaeght Godt sijnen noot, begeert genadige vervullinge sijner beloften, ende richt sijne verslagene ziele op door geloove ende vertrouwen.
1 DOet my recht, ô Godt, ende twist ghy mijne twistsake: bevrijdt my van het ongoedertieren volck, van den man des bedroghs ende des onrechts.
2 Want ghy zijt de Godt mijner sterckte; waerom verstoot ghy my [dan? ] waerom ga ick steeds in’t swart, van wegen des vyants onderdruckinge?
3 Sendt u licht, ende uwe waerheyt, dat die my leyden; datse my brengen tot den bergh uwer heyligheyt, ende tot uwe wooningen:
4 Ende dat ick inga tot Godts altaer, tot den Godt des blijdtschaps mijner verheuginge, ende u met de harpe love, O Godt, mijn Godt!
5 Wat buyght ghy u neder, O mijne ziele, ende wat zijt ghy onrustigh in my? hoopt op Godt, want ick sal hem noch loven; hy is de menighvuldige verlossinge mijns aengesichts, ende mijn Godt.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
