David loost Godt van wegen sijne goedigheyt ende waerheyt aen hem bewesen, propheteerende dat de Koningen der aerde den Heere sullen loven: met belijdenisse der vrucht sijnes vertrouwens op Godt.
1 [EEn Psalm ] Davids. Ick sal u loven met mijn geheel herte: in de tegenwoordigheyt der Goden sal ick u Psalmsingen.
2 Ick sal my neder buygen na het palleys uwer heyligheyt, ende ick sal uwen name loven, om uwe goedertierenheyt, ende om uwe waerheyt: want ghy hebt van wegen uwen gantschen name u woort groot gemaeckt.
3 Ten dage [als ] ick riep, soo hebt ghy my verhoort: Ghy hebt my versterckt [met ] kracht in mijne ziele.
4 Alle Koningen der aerde sullen u, O HEERE, loven, wanneer sy gehoort sullen hebben de redenen uwes monts.
5 Ende sy sullen singen van de wegen des HEEREN, want de heerlickheyt des HEEREN is groot.
6 Want de HEERE is hooge, nochtans siet hy den nederigen aen, ende den verhevenen kent hy van verre.
7 Als ick wandele in het midden der benauwtheyt, maeckt ghy my levendigh, uwe hant streckt ghy uyt tegen den toorn mijner vyanden, ende uwe rechter hant behoudt my.
8 De HEERE sal het voor my voleynden: uwe goedertierenheyt, HEERE, is in eeuwigheyt: En laet niet varen de wercken uwer handen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
