Tucht, vers en 1, 18, 24. wijslick ende dwaeslick spreken, 2, 3, 5, 14. luyigheyt ende vlijtigheyt, 4, 11, 23. oprechte, rechtveerdige, goede, ende godtloose menschen, 6, 9, 21, 22, 25. rijckdom ende armoede, 7, 8. hoovaerdije ende beradenheyt, 10. hopen ende begeeren, 12, 19. verachtinge van Godts woort, ende vreese sijns gebodts, 13. goet verstant ende kloecksinnigheyt, 15, 16. trouwe ende ontrouwe boden, 17. omgangh met wijsen ende sotten, 20.
1 EEn wijs soon [hoort ] de tucht des Vaders: maer een spotter en hoort de bestraffinge niet.
2 Een yeder sal van de vrucht des monts het goede eten: maer de ziele der trouwloosen het gewelt.
3 Die sijnen mont bewaert, behoudt sijne ziele: maer voor hem is verstooringe, die sijne lippen wijt open doet.
4 De ziele des luyaerts is begeerigh, doch daer en is niet: maer de ziele der vlijtigen sal vet gemaeckt worden.
5 De rechtveerdige haet leugentale, maer de godtloose maeckt sich stinckende, ende doet sich schaemte aen.
6 De gerechtigheyt bewaert den oprechten van wege: maer de godtloosheyt sal den sondaer omkeeren.
7 Daer is een die sich selven rijck maeckt, ende niet met allen en [heeft: ende ] een die sich selven arm maeckt, [heeft ] veel goet.
8 Het rantsoen van yeders ziele is sijn rijckdom: maer de arme en hoort de scheldinge niet.
9 Het licht der rechtveerdigen sal sich verblijden: maer de lampe der godtloosen sal uytgebluscht worden.
10 Door hoovaerdigheyt maeckt men niet dan gekijf: maer by de beradene is wijsheyt.
11 Goet van ydelheyt [gekomen ] sal vermindert worden: maer die met de hant vergadert, sal ’t vermeerderen.
12 De uytgestelde hope krenckt het herte: maer de begeerte die komt, is een boom des levens.
13 Die het woort veracht, die sal verdorven worden: maer wie het gebodt vreest, dien sal vergolden worden.
14 Des wijsen leere is een sprinck-ader des levens, om af te wijcken van de stricken des doots.
15 Goet verstandt geeft aengenaemheyt: maer de wegh der trouwloosen is strange.
16 Al die kloecksinnigh is handelt met wetenschap: maer een sot breydt dwaesheyt uyt.
17 Een godtloos bode sal in ’t quaet vallen: maer een trouwe gesant is medicijne.
18 Armoede, ende schande is des genen, die de tucht verwerpt: maer die de bestraffinge waer neemt, sal ge-eert worden.
19 De begeerte, die geschiet, is soet voor de ziele: maer ’t is den sotten een grouwel van het quade af te wijcken.
20 Die met de wijse omgaet, sal wijs worden: maer die der sotten metgeselle is, sal verbroken worden.
21 Het quaet sal de sondaers vervolgen: maer den rechtveerdigen sal men goet vergelden.
22 De goede sal sijner kinders kinderen doen erven: maer het vermogen des sondaers is voor den rechtveerdigen wech geleyt.
23 Het ploegen der armen [geeft ] veelheyt der spijse: maer daer is een, die verteert wort door gebreck van oordeel.
24 Die sijne roede inhoudt, haet sijnen sone: maer die hem lief heeft, soeckt hem vroegh [met ] tuchtinge.
25 De rechtveerdige eet tot de verzadinge sijner ziele toe: maer de buyck der godtloosen sal gebreck hebben.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
