Verhael van de religieuse ordre ende wijse, die van Ezra ende de Leviten gehouden is in ’t voorlesen, ende verklaren, ende van den volcke, in ’t aenhooren van Godts woort, ver s 1, et c. Het volck, door de woorden des wetboecks verschrickt ende bekommert zijnde, wort van Nehemia, Ezra, ende de Leviten getroost, ende vermaent tot vreughde over Godts voorgaende ende tegenwoordige weldaden, 9. De Oversten des volcks vernemen wijders by Ezra, na den inhoudt van Godts woort, ende vindende de Wet van ’t Loofhuttenfeest, wort het selve met grooten yver ende vrolickheyt gehouden, 14.
1 ALs nu de sevende maent aenquam, ende de kinderen Israëls in hare steden waren,
2 Soo versamelde sich al ’t volck als een eenigh man op de strate voor de waterpoorte: Ende sy seyden tot Ezra den Schriftgeleerden, dat hy het boeck der wet Mose soude halen, die de HEERE Israël geboden hadde.
3 Ende Ezra de Priester bracht de wet voor de gemeynte, beyde mans, ende vrouwen, ende alle die verstandigh waren om te hooren, op den eersten dagh der sevender maent.
4 Ende hy las daer in voor de strate, die voor de waterpoorte is, van ’t [morgen- ]licht aen tot op den middagh, voor de mannen ende vrouwen, ende de verstandige: ende de ooren des gantschen volcks waren na het wetboeck.
5 Ende Ezra de Schriftgeleerde stont op eenen hoogen houten stoel, dien sy tot die sake gemaeckt hadden, ende neffens hem stont Mattithja, ende Sema, ende Anaja, ende Uria, ende Hilkia, ende Maaseja, aen sijne rechter hant: ende aen sijne slincker hant, Pedaja, ende Misaël, ende Malchia, ende Hasum, ende Hasbaddana, Zacharia, [ende ] Mesullam.
6 Ende Ezra opende het boeck voor de oogen des gantschen volcks; want hy was boven al ’t volck: Ende als hy het opende, stont al ’t volck.
7 Ende Ezra loofde den HEERE, den grooten Godt: Ende al ’t volck antwoordden, Amen, Amen, met opheffinge harer handen, ende neyghden hen, ende aenbaden den HEERE, met de aengesichten ter aerden.
8 Iesua nu, ende Bani, ende Serebja, Iamin, Akkub, Sabbethai, Hodia, Maaseja, Kelita, Azaria, Iozabad, Hanan, Pelaja, ende de Leviten, onderwesen het volck in de wet: Ende het volck stont op sijne stantplaetse.
9 Ende sy lasen in ’t boeck, in de wet Godts, duydelick: Ende den sin verklarende, soo maeckten sy dat men ’t verstont in het lesen.
10 Ende Nehemia, (deselve is Hattirsatha) ende Ezra de Priester de Schriftgeleerde, ende de Leviten, die ’t volck onderwesen, seyden tot al ’t volck; Dese dagh is den HEERE uwen Godt heyligh; en bedrijft [dan ] geene rouwe, ende en weent niet: want al ’t volck weende, als sy de woorden der wet hoorden.
11 Voorts seyde hy tot hen, Gaet, etet het vette, ende drincket het soete, ende sendet deelen den genen, voor welcken niets bereyt en is, want dese dagh is onsen Heere heyligh: soo en bedroeft u niet, want de blijdtschap des HEEREN, die is uwe sterckte.
12 Ende de Leviten stilden al ’t volck, seggende, Swijget, want dese dagh is heyligh, daerom en bedroeft u niet.
13 Doe gingh al het volck henen om te eten, ende om te drincken, ende om deelen te senden, ende om groote blijdtschap te maken: want sy hadden de woorden verstaen, die men hen hadde bekent gemaeckt.
14 Ende des anderen daeghs versamelden hen de Hoofden der vaderen des gantschen volcks, de Priesters, ende de Leviten, tot Ezra den Schriftgeleerden, ende dat, om verstant te bekomen in de woorden der wet.
15 Ende sy vonden in de wet geschreven; dat de HEERE door de hant van Mose geboden hadde, dat de kinderen Israëls in loofhutten souden woonen, op het feest, in de sevende maent:
16 Ende dat sy het souden luydtbaer maken, ende eene stemme laten doorgaen door alle hare steden, ende te Ierusalem, seggende: Gaet uyt op het geberghte, ende halet tacken van olijfboomen, ende tacken van [andere ] olyachtige boomen, ende tacken van myrthenboomen, ende tacken van palmboomen, ende tacken van [andere ] dichte boomen, om loofhutten te maken, als’er geschreven is.
17 Alsoo gingh het volck uyt ende haeldense, ende maeckten hen loofhutten, een yegelick op sijn dack, ende in hare voorhoven, ende in de voorhoven van Godes Huys, ende op de strate der waterpoorte, ende op de strate van Ephraims poorte.
18 Ende de gantsche gemeente der gener, die uyt de gevangenisse waren weder gekomen, maeckten loofhutten, ende woonden in die loofhutten; want de kinderen Israëls en hadden alsoo niet gedaen sint de dagen Iesua, des soons van Nun, tot op desen dagh toe: ende daer was seer groote blijdtschap.
19 Ende men las in het wetboeck Godes dagh by dagh, van den eersten dagh tot den laetsten dagh: Ende sy hielden het feest seven dagen, ende op den achtsten dagh den verbodtsdagh, na het recht.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
