1 Christus doet sijnen ingangh binnen Ierusalem sittende op eenen ezel. 12 Drijft de verkoopers ende koopers uyt den tempel. 14 ende geneest aldaer blinde ende kreupele. 15 Verantwoort het roepen der kinderen tegen den afgunst der Overpriesteren. 19 Vervloeckt eenen vijgeboom, die daer op terstont verdorret. 21 Wijst aen de kracht des geloofs. 23 Beantwoort de vrage der Overpriesteren ende Oversten des volcks, uyt wat macht hy sulcks dede, met een wedervrage van den doop Ioannis. 28 Overtuyght haer van hare ongehoorsaemheyt met eene gelijckenisse van twee sonen. 33 ende dreyght haren ondergangh door een ander gelijckenisse van een Heere eens wijngaerts, wiens knechten ende sone van de lantlieden mishandelt ende gedoot wierden.
1 ENde als sy nu Ierusalem genaeckten, ende gekomen waren tot Bethphage, aen den olijfbergh, doe sandt Iesus twee discipelen, seggende tot haer,
2 Gaet henen in het vleck, dat tegen u over [ligt, ] ende ghy sult terstont een ezelinne gebonden vinden, ende een veulen met haer: ontbintse ende brenghtse tot my.
3 Ende indien u yemant yet seght, soo sult ghy seggen, dat de Heere deser van noode heeft: ende hy salse terstont senden.
4 Dit alles nu is geschiet op dat vervult worde het gene gesproken is door den Propheet, seggende,
5 Segget de dochter Sion: siet uwe Koningh komt [tot ] u sachtmoedigh ende geseten op een ezelinne, ende een veulen zijnde een jonck eener jockdragende [ezelinne. ]
6 Ende de discipelen henen gegaen zijnde, ende gedaen hebbende gelijck Iesus haer bevolen hadde,
7 Brachten de ezelinne ende het veulen, ende leyden hare kleederen op deselve, ende setteden [hem ] daer op.
8 Ende de meeste schare spreydden hare kleederen op den wegh, ende andere hieuwen tacken van de boomen, ende spreydden’se op den wegh.
9 Ende de scharen die voor gingen ende die volghden, riepen seggende, Hosanna den sone Davids: gezegent [is ] hy die komt in den name des Heeren: Hosanna in de hooghste [hemelen. ]
10 Ende als hy te Ierusalem inquam, wiert de geheele stadt beroert, seggende, Wie is dese?
11 Ende de scharen seyden, Dese is Iesus, de Propheet van Nazareth in Galilea.
12 Ende Iesus gingh in den tempel Godts, ende dreef uyt alle die verkochten ende kochten in den tempel, ende keerde om de tafelen der wisselaers, ende de sitstoelen der gene die de duyven verkochten.
13 Ende hy seyde tot haer, Daer is geschreven: Mijn Huys sal een huys des gebedts genaemt worden, maer ghy hebt dat tot eenen moordenaers kuyl gemaeckt.
14 Ende daer quamen blinde ende kreupele tot hem in den tempel, ende hy genas deselve.
15 Als nu de Overpriesters ende Schriftgeleerde sagen de wonderheden, die hy dede, ende de kinderen roepende in den tempel, ende seggende, Hosanna den sone Davids, namen sy dat seer qualick.
16 Ende seyden tot hem, Hoort ghy [wel, ] wat dese seggen? Ende Iesus seyde tot haer, Ia. Hebt ghy noyt gelesen, Uyt den mont der jonge kinderen ende der zoogelingen hebt ghy [u ] lof toebereyt?
17 Ende haer verlatende gingh hy van daer uyt de stadt na Bethania, ende overnachte aldaer.
18 Ende des morgens vroegh als hy weder keerde na de stadt, hongerde hem.
19 Ende siende eenen vijgeboom aen den wegh, gingh hy na hem toe, ende vandt niet aen den selven dan alleenlick bladeren. Ende seyde tot hem, Uyt u en worde geen vrucht meer in der eeuwigheyt. Ende de vijgeboom verdorde terstont.
20 Ende de discipelen [dat ] siende verwonderden haer, seggende, Hoe is de vijge-boom [soo ] terstont verdorret?
21 Doch Iesus antwoordende seyde tot haer, Voorwaer segge ick u, Indien ghy geloove haddet, ende niet en twijffeldet, ghy soudt niet alleenlick doen het gene den vijgeboom [is geschiet, ] maer indien ghy oock tot desen bergh seydet, Wort opgeheven ende in de zee geworpen, het soude geschieden.
22 Ende al wat ghy sult begeeren in het gebedt, geloovende, sult ghy ontfangen.
23 Ende als hy in den tempel gekomen was, quamen tot hem terwijle hy leerde, de Overpriesters ende de Ouderlingen des volcks, seggende, Door wat macht doet ghy dese dingen? Ende wie heeft u dese macht gegeven?
24 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Ick sal u oock een woort vragen, het welck indien ghy my sult seggen, soo sal ick u oock seggen door wat macht ick dese dingen doe.
25 De Doop Ioannis van waer was [die? ] Uyt den hemel ofte uyt de menschen? Ende sy overleyden by haer selven ende seyden, Indien wy seggen, Uyt den hemel, soo sal hy ons seggen, Waerom en hebt ghy hem dan niet gelooft?
26 Ende indien wy seggen, Uyt den menschen, soo vreesen wy de schare: want sy houden alle Ioannem voor een Propheet.
27 Ende sy Iesum antwoordende seyden, Wy en weten ’t niet. Ende hy seyde tot haer, Soo en segge ick u oock niet, door wat macht ick dit doe.
28 Maer wat dunckt u? Een mensche hadde twee sonen, ende gaende tot den eersten seyde, Sone gaet henen, werckt heden in mijnen wijngaert.
29 Doch hy antwoordde, ende seyde, Ick en wil niet: ende daer na berouw hebbende gingh hy henen.
30 Ende gaende tot den tweeden, seyde desgelijcks. Ende dese antwoordde, ende seyde, Ick [ga ] heere, ende hy en gingh niet.
31 Wie van dese twee heeft den wille des vaders gedaen? Sy seyden tot hem, De eerste. Iesus seyde tot haer, Voorwaer ick segge u, dat de tollenaers ende de hoeren u voorgaen in het Koninckrijcke Godts.
32 Want Ioannes is tot u gekomen in den wegh der gerechtigheyt, ende ghy en hebt hem niet gelooft: maer de tollenaers ende hoeren hebben hem gelooft: doch ghy [sulcks ] siende en hebt daer na geen berouw gehadt, om hem te gelooven.
33 Hoort een ander gelijckenisse. Daer was een heere des huys, die eenen wijngaert plantede ende settede eenen tuyn daer omme, ende groef eenen wijnpersback daer in, ende bouwde eenen toren, ende verhuerde dien den lantlieden, ende reysde buyten [lants. ]
34 Doe nu de tijt der vruchten genaeckte, sandt hy sijne dienstknechten tot de lantlieden om sijne vruchten te ontfangen.
35 Ende de lantlieden, nemende sijne dienstknechten, hebben den eenen geslagen, ende den anderen gedoot, ende den derden gesteenight.
36 Wederom sandt hy andere dienstknechten, meer [in ’t getal ] dan de eerste, ende sy deden haer desgelijcks.
37 Ende ten laetsten sandt hy tot haer sijnen sone, seggende, Sy sullen mijnen soon ontsien.
38 Maer de lantlieden den sone siende, seyden onder malkanderen, Dese is de erfgenaem, komt laet ons hem dooden, ende, sijne erffenisse [aen ons ] behouden.
39 Ende hem nemende wierpen sy [hem ] uyt, buyten den wijngaert, ende doodden [hem. ]
40 Wanneer dan de heere des wijngaerts komen sal, wat sal hy dien lantlieden doen?
41 Sy seyden tot hem, Hy sal de quade eenen quaden doot aen doen, ende sal den wijngaert anderen lantlieden verhueren, die hem de vruchten op hare tijden sullen geven.
42 Iesus seyde tot haer, Hebt ghy noyt gelesen in de Schriften, De steen dien de bouwlieden verworpen hebben, dese is geworden tot een hooft des hoecks: Van den Heere is dit geschiet, ende het is wonderlick in onse oogen.
43 Daerom segge ick u-lieden, dat het Koninckrijck Godts van u sal wech genomen worden, ende eenen volcke gegeven, dat sijne vruchten voortbrenge.
44 Ende wie op desen steen valt, die sal verplettert worden: ende op wien hy valt, dien sal hy vermorselen.
45 Ende als de Overpriesters ende Pharizeen dese sijne gelijckenissen hoorden, verstonden sy dat hy van haer sprack.
46 Ende soeckende hem te vangen vreesden sy de scharen, dewijle dese hem hielden voor een Propheet.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
