Wetten van de Melaetsheyt des menschen, ende de verscheydene soorten der selver, ordineerende door wien, ende door wat teeckenen sy moesten onderscheyden, ende geoordeelt worden, ver s 1, et c. Van de melaetsheyt des geswels, 9. der versweeringe, 18. des vyerigen brants, 24. der schurftheyt, 29. der blaren, 38. der kaelheyt, ende blesheyt, 40. Van den schuldigen plicht des melaetschen, 45. ende van de melaetsheyt in kleederen, linnen, wollen, ende vellen, 47.
1 VOorder sprack de HEERE tot Mose, ende tot Aaron, seggende:
2 Een mensche, als in het vel sijnes vleesches een geswel, ofte gesweer, ofte witte blare sal zijn, dewelcke in het vel sijnes vleesches tot eene plage der melaetsheyt soude worden: hy sal dan tot den Priester Aaron, ofte tot eenen uyt sijne sonen, de Priesteren, gebracht worden.
3 Ende de Priester sal de plage in het vel des vleesches besien, soo het hayr in die plage [in ] wit verandert is, ende het aensien der plage dieper is dan het vel sijnes vleesches, het is de plage der melaetsheyt: als de Priester hem besien sal hebben, dan sal hy hem onreyn verklaren:
4 Maer soo de blare in ’t vel sijnes vleesches wit is, ende haer aensien niet dieper en is dan het vel, ende het hayr niet [in ] wit verandert en is: soo sal de Priester hem die de plage heeft, seven dagen opsluyten.
5 Daer na sal de Priester op den sevenden dagh hem besien: indien, siet, de plage, na dat hy sien kan, is staende gebleven, [nochte ] de plage in het vel niet uytgespreyt en is; soo sal de Priester hem seven andere dagen opsluyten.
6 Ende de Priester sal hem ander mael op den sevenden dagh besien; indien, siet, de plage in getrocken, ende de plage in het vel niet uytgespreyt en is, soo sal de Priester hem reyn verklaren; het was eene versweeringe: ende hy sal sijne kleederen wasschen, soo is hy reyn.
7 Maer soo de versweeringe in het vel gantschelick uytgespreyt is, na dat hy aen den Priester tot sijne reyniginge sal vertoont zijn: soo sal hy andermael aen den Priester vertoont worden.
8 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, de versweeringe in het vel uytgespreyt is: soo sal de Priester hem onreyn verklaren; het is melaetsheyt.
9 Wanneer de plage der melaetsheyt in een mensche sal zijn: soo sal hy tot den Priester gebracht worden.
10 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, een wit geswel in het vel is, ’t welck het hayr in wit verandert heeft: ende gesontheyt des levendigen vleesches in dat geswel is;
11 Dat is eene verouderde melaetsheyt in het vel sijnes vleesches: daerom sal hem de Priester onreyn verklaren; hy en sal hem niet doen opsluyten: want hy onreyn is.
12 Ende soo de melaetsheyt in het vel gantschelick uytbott, ende de melaetsheyt het geheele vel des genen, die de plage heeft, van sijnen hoofde tot sijne voeten, bedeckt heeft; na al het gesichte van de oogen des Priesters;
13 Ende de Priester mercken sal, dat, siet, de melaetsheyt sijn geheele vleesch bedeckt heeft, soo sal hy hem die de plage heeft, reyn verklaren: sy is geheel in wit verandert; hy is reyn.
14 Maer ten welcken dage levendigh vleesch daer in gesien sal worden, sal hy onreyn zijn.
15 Als dan de Priester dat levendigh vleesch gesien sal hebben, sal hy hem onreyn verklaren: dat levendigh vleesch is onreyn; het is melaetsheyt.
16 Ofte als dat levendigh vleesch verkeert, ende in wit verandert sal worden: soo sal hy tot den Priester komen.
17 Als de Priester hem besien sal hebben, dat, siet, de plage in wit verandert is: soo sal de Priester hem die de plage heeft, reyn verklaren; hy is reyn.
18 Het vleesch oock, als in het vel des selven eene sweere sal geweest zijn, soo het genesen is,
19 Ende in de paetse van die sweere een wit geswel, ofte eene witte rootachtige blare worden sal, soo sal het aen den Priester vertoont worden.
20 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, haer aensien leeger is dan het vel, ende haer hayr in wit verandert is: soo sal de Priester hem onreyn verklaren; het is de plage der melaetsheyt, sy is door de sweere uytgebott.
21 Wanneer nu de Priester die besien sal hebben, dat, siet, geen wit hayr daer aen en is, ende die niet leeger dan het vel, maer in getrocken is: soo sal de Priester hem seven dagen opsluyten.
22 Soose daer na gantsch in het vel uytgespreyt sal zijn: soo sal de Priester hem onreyn verklaren; het is de plage.
23 Maer indien de blare in hare plaetse sal blijven staende, niet uytgespreyt zijnde, het is de rove van die sweere, soo sal de Priester hem reyn verklaren.
24 Ofte wanneer in het vel des vleesches een vyerige brant sal geweest zijn: ende het gesonde van dien brant, eene wit rootachtige ofte witte blare is;
25 Ende de Priester die gesien sal hebben, dat, siet, het hayr op de blare in wit verandert is, ende haer aensien dieper is dan ’t vel, het is melaetsheyt, door den brant is sy uytgebott: daerom sal hem de Priester onreyn verklaren; het is de plage der melaetsheyt.
26 Maer indien de Priester die mercken sal, dat, siet, op de blare geen wit hayr en is, ende sy niet leeger dan het vel, maer in getrocken is: soo sal de Priester hem seven dagen opsluyten.
27 Daer na sal de Priester hem op den sevenden dagh besien: indiense gantsch uytgespreyt is in het vel, soo sal de Priester hem onreyn verklaren: het is de plage der melaetsheyt.
28 Maer indien de blare in hare plaetse staende sal blijven, nochte in het vel uytgespreyt, maer in getrocken sal zijn, het is een geswel des brants: daerom sal de Priester hem reyn verklaren; want het de rove des brants is.
29 Voorder als in een man, ofte vrouwe, eene plage sal zijn in’t hooft, ofte in den baert;
30 Ende de Priester de plage sal besien hebben, dat, siet, haer aensien dieper is dan het vel, ende geelachtigh dunne hayr daer op is: soo sal de Priester hem onreyn verklaren, het is schurftheyt, het is melaetsheyt des hoofts, ofte des baerts.
31 Maer als de Priester de plage der schurftheyt sal besien hebben, dat, siet, haer aensien niet dieper en is dan het vel, ende geen swart hayr daer op en is: soo sal de Priester hem, die de plage der schurftheyt heeft, seven dagen doen opsluyten.
32 Daer na sal de Priester die plage op den sevenden dagh besien; indien, siet, de schurftheyt niet uytgespreyt, ende daer op geen geelachtigh hayr en is, nochte het aensien der schurftheyt dieper dan het vel is:
33 Soo sal hy sich scheeren laten, maer de schurftheyt en sal hy niet scheeren, ende de Priester sal hem, die de schurftheyt heeft, ander mael seven dagen doen opsluyten.
34 Daer na sal de Priester die schurftheyt op den sevenden dagh besien; indien, siet, de schurftheyt in het vel niet uytgespreyt en is, ende haer aensien niet dieper en is dan het vel: soo sal de Priester hem reyn verklaren, ende hy sal sijne kleederen wasschen, ende reyn zijn.
35 Maer indien die schurftheyt in het vel gantsch uytgespreyt is, na sijne reyniginge,
36 Ende de Priester hem sal besien hebben, dat, siet, de schurftheyt in het vel uytgespreyt is: de Priester en sal na het geelachtigh hayr niet soecken; hy is onreyn.
37 Maer indien die schurftheyt na dat hy sien kan, is staende gebleven, ende swart hayr daer op gewassen is, die schurftheyt is genesen; hy is reyn: daerom sal de Priester hem reyn verklaren.
38 Voorder als een man, ofte vrouwe, aen het vel hares vleesches blaren sullen hebben, witte blaren;
39 Ende de Priester sal gemerckt hebben, dat, siet, ingetrockene witte blaren in het vel hares vleesches zijn: ’t is eene witte puyste in het vel uytgebott; hy is reyn.
40 Ende als een man sijns hoofts hayr sal uyt gevallen zijn: hy is kael, hy is reyn.
41 Ende soo van de zijde sijns aengesichts het hayr sijnes hoofts sal uyt gevallen zijn: hy is bles, hy is reyn.
42 Maer soo in de kaelheyt, ofte in de blesse, eene witte rootachtige plage is: dat is melaetsheyt, uytbottende in sijne kaelheyt, ofte in sijne blesse.
43 Als de Priester hem sal besien hebben, dat, siet, het geswel van die plage in sijne kaelheyt, of blesse wit rootachtigh is; gelijck het aensien der melaetsheyt van het vel des vleesches:
44 Die man is melaetsch, hy is onreyn: de Priester sal hem gantschelick onreyn verklaren, sijne plage is op sijn hooft.
45 Voorts sullen de kleederen des melaetschen, in den welcken die plage is, gescheurt zijn, ende sijn hooft sal ontbloot zijn, ende hy sal de bovenste lippe bewimpelen: daer toe sal hy roepen, onreyn, onreyn.
46 Alle de dagen, in dewelcke dese plage aen hem sal zijn, sal hy onreyn zijn, onreyn is hy, hy sal alleen woonen: buyten den leger sal sijne wooninge wesen.
47 Voorder als aen een kleet de plage der melaetsheyt sal zijn; aen een wollen kleet, ofte aen een lijnen kleet.
48 Ofte aen den scheerdraet, ofte aen den inslagh van lijnen, ofte van wollen, ofte aen vel, ofte aen eenigh vellenwerck.
49 Ende die plage aen het kleet, ofte aen het vel, ofte aen den scheerdraet, ofte aen den inslagh, ofte aen eenigh vellentuygh groenachtigh, ofte rootachtigh is; het is de plage der melaetsheyt: daerom salse den Priester vertoont worden.
50 Ende de Priester sal de plage besien: ende hy sal het gene dat de plage heeft, seven dagen doen opsluyten.
51 Daer na sal hy op den sevenden dagh de plage besien; soo de plage uytgespreyt is aen het kleet, ofte aen den scheerdraet, of aen den inslagh, ofte aen het vel, tot wat werck dat vel soude mogen gemaeckt zijn; die plage is eene knagende melaetsheyt, het is onreyn.
52 Daerom sal hy dat kleet, ofte die werpte, ofte dien inslagh van wollen, ofte van linnen, ofte alle vellentuygh, daer in die plage sal zijn, verbranden: want het is eene knagende melaetsheyt; het sal met vyer verbrant worden.
53 Doch indien de Priester sal sien, dat, siet, de plage aen het kleet, ofte aen den scheerdraet, oft aen den inslagh, ofte aen eenigh vellentuygh niet uytgespreyt en is:
54 Soo sal de Priester gebieden, dat men het gene, daer aen die plage is, wassche; ende hy sal dat ander mael seven dagen doen opsluyten.
55 Als de Priester na dat het gewasschen is, de plage sal besien hebben, dat, siet, de plage hare gedaente niet verandert en heeft, ende de plage niet uytgespreyt en is; het is onreyn, ghy sult het met den vyere verbranden: het is eene ingravinge aen sijne achterste, ofte, aen sijne voorste zijde.
56 Indien nu de Priester mercken sal, dat, siet, die plage, na datse sal gewasschen zijn, ingetrocken is: dan sal hyse van het kleet, ofte van het vel, ofte van den scheerdraet, of van den inslagh af scheuren.
57 Maer soose noch aen het kleet, ofte aen den scheerdraet, ofte aen den inslagh, ofte aen eenigh vellentuygh gesien wort, het is uytbottende [melaetsheyt: ] ghy sult het gene daer aen de plage is, met vyer verbranden.
58 Maer het kleet, ofte de werpte, ofte den inslagh, ofte alle vellentuygh, dat ghy gewasschen sult hebben; als de plage daer van geweken sal zijn; dat sal ander mael gewasschen worden, ende het sal reyn zijn.
59 Dit is de wet van de plage der melaetsheyt, van een wollen, ofte linnen kleet, ofte eene werpte, ofte eenen inslagh, ofte alle vellentuygh: om dat reyn te verklaren, ofte onreyn te verklaren.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
