Wetten aengaende de maniere van het vrywilligh Brand-offer in den Tabernakel te slachten, ver s 1, et c. Het welck moeste zijn, ofte van groot vee, als van runderen, 2. ofte van kleyn, als van schapen ende geyten, 10. ofte van vogelen, als van tortelduyven, ende jonge duyven, 14.
1 ENDE de HEERE riep Mose, ende sprack tot hem uyt de Tente der t’samenkomste, seggende:
2 Spreeckt tot de kinderen Israëls, ende seght tot hen: Als een mensche uyt u, den HEERE een offerhande sal offeren; ghy sult uwe offerhanden offeren van het vee; van runderen ende van schapen.
3 Indien sijne offerhande een brand-offer van runderen is, soo sal hy een volkomen manneken offeren: aen de deure van de Tente der t’samenkomste sal hy dat offeren, na sijn welgevallen, voor het aengesichte des HEEREN.
4 Ende hy sal sijne hant op des brand-offers hooft leggen, op dat het voor hem aengenaem zy, om hem te versoenen.
5 Daer na sal hy het jonge runt slachten voor het aengesichte des HEEREN: ende de sonen Aarons, de Priesters, sullen het bloet offeren, ende dat bloet sprengen rontom dien altaer, die voor de deure van de Tente der t’samenkomste is.
6 Dan sal hy het brand-offer de huydt af trecken, ende dat in sijne stucken deelen.
7 Ende de sonen Aarons des Priesters sullen vyer maken op den altaer: ende sullen het hout op het vyer schicken.
8 Oock sullen de sonen Aarons, de Priesters, de stucken, het hooft, ende het smeer schicken op het hout, dat op het vyer is, het welck op den altaer is.
9 Doch sijn ingewant, ende sijne schenckelen, sal men met water wasschen: ende de Priester sal dat al aensteken op den altaer: het is een brand-offer, een vyer-offer [ten ] lieflicken reucke den HEERE.
10 Ende indien sijne offerhande is van kleyn vee, van schapen, ofte van geyten ten brand-offer, sal hy een volkomen manneken offeren.
11 Ende hy sal dat slachten aen de zijde van den altaer noordwaert, voor het aengesichte des HEEREN: ende de sonen Aarons, de Priesters, sullen sijn bloet rontom op den altaer sprengen.
12 Daer na sal hy het in sijne stucken deelen, mitsgaders sijn hooft, ende sijn smeer: ende de Priester sal die schicken op het hout, dat op het vyer is, ’t welck op den altaer is.
13 Doch het ingewant, ende de schenckelen sal men met water wasschen: ende de Priester sal dat alles offeren, ende aensteken op den altaer: ’t is een brand-offer, een vyer-offer ten lieflicken reucke den HEERE.
14 Ende indien sijne offerhande voor den HEERE een brand-offer van gevogelte is, soo sal hy sijne offerhande van tortelduyven, ofte van jonge duyven offeren.
15 Ende de Priester sal die tot den altaer brengen, ende des selven hooft met sijnen nagel splijten, ende op den altaer aensteken: ende sijn bloet sal aen de wandt des altaers uytgedouwt worden.
16 Ende sijnen krop met sijne vederen sal hy wech doen: ende sal dat werpen by den altaer, oostwaert, aen de plaetse van de assche.
17 Voorder sal hy die met sijne vleugelen klieven, niet afscheyden, ende de Priester sal die aensteken op den altaer, op ’t hout, dat op het vyer is: ’t is een brand-offer, een vyeroffer [ten ] lieflicken reucke den HEERE.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
