1 Christus voorseght sijnen discipelen datse sullen vervolght worden. 5 ende vertroost haer met de belofte des Heyligen Geests, die de werelt sal overtuygen van sonde, gerechtigheyt, ende oordeel. 12 ende haer in alle waerheyt leyden. 16 Verklaert dat hy haest van haer wech genomen, doch wederom eenen kleynen tijt sal gesien worden. 20 ende dat hare droefheyt haest in blijdtschap sal verandert worden, gelijck de ween van een vrouwe alsse gebaert heeft. 23 Vermaent haer in sijnen name te bidden, met belofte van verhoort te sullen worden. 28 ende verklaert vry uyt, sonder gelijckenisse, dat hy de werelt verlaet. 19 het welck de discipelen verstaen, ende worden in haer geloove versterckt. 31 Hy waerschouwt haer, datse verstroyt sullen worden, ende belooft haer sijnen vrede.
1 DEse dingen hebbe ick tot u gesproken, op dat ghy niet ge-ergert en wort.
2 Sy sullen u uyt de Synagogen werpen: ja de ure komt, dat een yegelick die u sal dooden, sal meynen Gode eenen dienst te doen.
3 Ende dese dingen sullen sy u doen, om dat sy den Vader niet gekent en hebben, nochte my.
4 Maer dese dingen hebbe ick tot u gesproken, op dat wanneer de ure sal gekomen zijn, ghy der selver meught gedencken dat ickse u geseght hebbe: doch dese dingen en hebbe ick u van het begin niet geseght, om dat ick by u-lieden was.
5 Ende nu ga ick henen tot den genen die my gesonden heeft, ende niemant van u en vraeght my, Waer gaet ghy henen?
6 Maer om dat ick dese dingen tot u gesproken hebbe, soo heeft de droefheyt uw’ herte vervult.
7 Doch ick segge u de waerheyt, het is u nut dat ick wech ga: want indien ick niet wech en ga, soo en sal de Trooster tot u niet komen: maer indien ick henen ga, soo sal ick hem tot u senden.
8 Ende die gekomen zijnde, sal de werelt overtuygen van sonde, ende van gerechtigheyt, ende van oordeel.
9 Van sonde, om dat sy in my niet en gelooven:
10 Ende van gerechtigheyt, om dat ick tot mijnen Vader henen ga, ende ghy en sult my niet meer sien:
11 Ende van oordeel, om dat de Overste deser werelt geoordeelt is.
12 Noch vele dingen hebbe ick u te seggen, doch ghy en kondt die nu niet dragen.
13 Maer wanneer die sal gekomen zijn, [namelick ] de Geest der waerheyt, hy sal u in alle de waerheyt leyden. Want hy en sal van hemselven niet spreken, maer soo wat hy sal gehoort hebben, sal hy spreken, ende de toekomende dingen sal hy u verkondigen.
14 Die sal my verheerlicken: want hy sal ’t uyt het mijne nemen, ende sal het u verkondigen.
15 Al wat de Vader heeft, is mijne: daerom hebbe ick geseght, dat hy ’t uyt het mijne sal nemen, ende u verkondigen.
16 Eenen kleynen [tijt, ] ende ghy en sult my niet sien: ende wederom, eenen kleynen [tijt, ] ende ghy sult my sien, want ick ga henen tot den Vader.
17 [Sommige ] dan uyt sijne discipelen seyden tot malkanderen, Wat is dit dat hy tot ons seght, Eenen kleynen [tijt, ] ende ghy en sult my niet sien: ende wederom, eenen kleynen [tijt, ] ende ghy sult my sien: ende, Want ick ga henen tot den Vader?
18 Sy seyden dan, Wat is dit dat hy seght, Eenen kleynen [tijt? ] Wy en weten niet wat hy seght.
19 Iesus dan bekende dat sy hem wilden vragen, ende seyde tot haer, Vraeght ghy daer van onder malkanderen, dat ick geseght hebbe, Eenen kleynen [tijt, ] ende ghy en sult my niet sien: ende wederom, eenen kleynen [tijt, ] ende ghy sult my sien?
20 Voorwaer, voorwaer ick segge u, dat ghy sult schreijen, en klaeghlick weenen, maer de werelt sal haer verblijden: ende ghy sult bedroeft zijn, maer uwe droefheyt sal tot blijdtschap worden.
21 Een vrouwe wanneer sy baert, heeft droefheyt, dewijle hare ure gekomen is: maer wanneer sy het kindeken gebaert heeft, soo en gedenckt sy de benauwtheyt niet meer, om de blijdtschap dat een mensche ter werelt geboren is.
22 Ende ghy dan hebt nu wel droefheyt, maer ick sal u wederom sien, ende uw’ herte sal hem verblijden ende niemant en sal uwe blijdtschap van u wech nemen.
23 Ende in dien dagh en sult ghy my niets vragen. Voorwaer, voorwaer ick segge u, al wat ghy den Vader sult bidden in mijnen name, [dat ] sal hy u geven.
24 Tot noch toe en hebt ghy niet gebeden in mijnen name: bidt ende ghy sult ontfangen, op dat uwe blijdtschap vervult zy.
25 Dese dingen hebbe ick door gelijckenissen tot u gesproken: maer de ure komt, dat ick niet meer door gelijckenissen tot u spreken en sal, maer sal u vry uyt van den Vader verkondigen.
26 In dien dagh sult ghy in mijnen name bidden, ende ick en segge u niet dat ick den Vader voor u bidden sal.
27 Want de Vader selve heeft u lief, dewijle ghy my lief gehadt hebt, ende hebt gelooft dat ick van Godt ben uytgegaen.
28 Ick ben van den Vader uytgegaen, ende ben in de werelt gekomen: wederom verlate ick de werelt, ende ga henen tot den Vader.
29 Sijne discipelen seyden tot hem, Siet, nu spreeckt ghy vry uyt, ende en seght geen gelijckenisse.
30 Nu weten wy dat ghy alle dingen weet, ende ghy en hebt niet van noode dat u yemant vrage. Hierom gelooven wy dat ghy van Godt uytgegaen zijt.
31 Iesus antwoordde haer, Gelooft ghy nu?
32 Siet, de ure komt, ende is nu gekomen, dat ghy sult verstroyt worden, een yegelick na het sijne, ende ghy my alleen sult laten. Ende [nochtans ] en ben ick niet alleen: want de Vader is met my.
33 Dese dingen hebbe ick tot u gesproken, op dat ghy in my vrede hebbet. In de werelt sult ghy verdruckinge hebben: maer hebbet goeden moedt, ick hebbe de werelt overwonnen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
