1 Iudith verootmoedight haer, ende bidt Godt dat hy haer voorgenomen werck wil zegenen tegen de vyanden sijnes volcks.
1 ENde Iudith viel op haer aengesicht, ende leyde asschen op haer hooft, ende ontblootte den sack die sy aen hadde, ende het was nu [de tijt ] dat te Ierusalem in het huys Godts het reuckwerck van dien avondt ge-offert wiert, ende Iudith riep met luyder stemme tot den Heere, ende seyde,
2 Heere ghy Godt mijns vaders Simeon, die het sweert in sijne hant gegeven hebt tot wrake over de vremde, die de lijfmoeder der maget geopent hadden tot onreynigheyt, ende de dije ontbloot hadden tot schaemte, ende de lijfmoeder bevleckt hadden tot schande, (want ghy hadt geseght, ’t En sal alsoo niet zijn) ende die het gene gedaen hadden, waerom ghy hare Overste hebt gegeven om gedoot te worden, ende haer leger het welck haer bedrogh gekent hadde, tot bloet: ende hebt de knechten geslagen met de geweldige, ende de geweldige op hare throonen.
3 Ende hebt hare wijven gegeven tot eenen roof, ende hare dochteren in gevangenisse, ende alle den buyt tot verdeelinge onder uwe lieve kinderen: welcke oock met uwen yver hebben ge-yvert, ende eenen grouwel gehadt hebben over de bevleckinge hares bloets, ende hebben u tot eenen hulper aengeroepen, O Godt, O mijn Godt, verhoort my oock die een weduwe ben.
4 Want ghy hebt de dingen gedaen, welcke voor die waren, ende die dingen selve, ende die daer na zijn geschiet, ende weet de dingen die nu zijn, ende die toekomende zijn, ende die dingen die ghy beraetslaeght hebt, zijn daer komen staen: ende hebben geseght, Siet hier zijn wy.
5 Want alle uwe wegen zijn bereyt, ende uw’ oordeel is u te voren bekent.
6 Want siet d’Assyriers zijn vermenighvuldight in haer heyrleger, sy zijn hooghmoedigh op hare peerden ende ruyters: ende roemen op den arm van haer voetvolck. Sy hopen op hare schilden ende lancien, ende bogen, ende slingeren, ende en weten niet dat ghy de Heere zijt, die de krijgen verplettert, Heere is uwen name.
7 Breeckt ghy haer gewelt met uwe kracht, ende slaet hare sterckte ter neder in uwen toorn.
8 Want sy hebben voorgenomen uw’ heylighdom te ontheyligen.
9 Ende te bevlecken den Tabernakel der ruste van uwen heerlicken name, ende met het breeck-yser om te werpen den hoorn van uwen altaer.
10 Siet op haren hooghmoedt.
11 Sendt uwen toorne over hare hoofden.
12 Ende geeft mijne hant (die ick een weduwe ben) de sterckte, die ick bedacht hebbe.
13 Slaet met mijne bedrieghlicke lippen den knecht met den Oversten, ende den Oversten met sijnen dienaer.
14 Breeckt hare hoogheyt door de hant eener vrouwe.
15 Want uwe sterckte en is niet in de menighte, noch uw’ vermogen in de geweldige, maer ghy zijt een Godt der nedrige, ghy zijt een hulper der kleyne, een aennemer der swacke, een beschutter der vertwijfelende, ende een behouder der gene die geen hope en hebben.
16 Ia Ia, ghy Godt mijns vaders, ghy Godt des erfdeels Israëls, ghy Heere des hemels ende der aerden, ghy Schepper der wateren, ghy Koningh aller uwer schepselen,
17 Verhoort ghy doch mijn gebedt.
18 Ende geeft dat mijne reden ende mijn bedrogh haer tot een wonde ende streme werde: die soo harde raetslagen genomen hebben tegen u verbont, ende tegen u geheylight huys, ende tegen de spitse [des berghs ] Sion, ende tegen het huys der besittinge uwer kinderen:
19 Ende maeckt, dat men onder al u volck ende alle stammen wete ende bevinde, dat ghy de Godt zijt aller kracht ende sterckte, ende datter geen ander Beschutter van het geslachte Israëls en is dan ghy.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
