Van gelt, dat Micha, een Ephraimiter, sijner moeder ontnomen hadde, ende weder geeft, laet de moeder afgodische beelden maken, ver s 1, et c. waer toe Micha een afgodts huys bereyt, met eenen Ephod, ende huysgodekens, ende maeckt sijner sonen eenen tot Priester, 5. Hoe ’t in Israël te dier tijt gestelt was, 6. Daer na bekomt Micha eenen Levijt, die door het lant reysde, dien hy in sijns soons plaetse voor seker loon tot Priester aenneemt, 7. meynde dat hem Godt dieshalven moeste zegenen, 13.
1 ENde daer was een man van’t geberghte Ephraims, wiens naem was Micha.
2 Die seyde tot sijne moeder; De duysent ende hondert silverlingen, die u ontnomen zijn, om dewelcke ghy gevloeckt hebt, ende oock voor mijne ooren gesproken hebt, siet dat gelt is by my, ick heb dat genomen: doe seyde sijne moeder; Gezegent zy mijn sone den HEERE.
3 Alsoo gaf hy sijner moeder de duysent ende hondert silverlingen weder: doch sijne moeder seyde; Ick heb dat gelt den HEERE gantschelick geheylight van mijner hant, voor mijnen sone, om een gesneden beelt ende een gegoten beelt te maken; soo sal ick het u nu weder geven.
4 Maer hy gaf dat gelt sijner moeder weder: ende sijne moeder nam twee hondert silverlingen, ende gafse den goutsmit, die maeckte daer van een gesneden beelt, ende een gegoten beelt; dat was in den huyse van Micha.
5 Ende de man Micha hadde een Godtshuys: ende hy maeckte eenen Ephod, ende Teraphim, ende vulde de hant van eenen uyt sijne sonen, dat hy hem tot eenen Priester ware.
6 In die selve dagen en was’er geen Koningh in Israël: een yegelick dede, wat recht was in sijne oogen.
7 Nu was’er een jongelingh van Beth-lehem Iuda, van den geslachte Iuda: dese was een Levijt, ende verkeerde aldaer als vreemdelingh.
8 Ende dese man was uyt die stadt, uyt Beth-lehem Iuda getogen, om te verkeeren waer hy [gelegentheyt ] soude vinden: als hy nu quam aen ’t geberghte Ephraims tot aen ’t huys van Micha, om sijnen wegh te gaen;
9 Soo seyde Micha tot hem; Van waer komt ghy? ende hy seyde tot hem; Ick ben een Levijt van Beth-lehem Iuda, ende ick wandele, om te verkeeren, waer ick [gelegentheyt ] sal vinden.
10 Doe seyde Micha tot hem; Blijft by my, ende zijt my tot eenen vader, ende tot eenen Priester; ende ick sal u jaerlicks geven tien silverlingen, ende order van kleederen, ende uwen leeftocht: alsoo gingh de Levijt [met hem ].
11 Ende de Levijt verwillighde by dien man te blijven: ende de jongelingh was hem als een van sijne sonen.
12 Ende Micha vulde de hant des Levijts, dat hy hem tot eenen Priester wert: alsoo was hy in het huys van Micha.
13 Doe seyde Micha; Nu weet ick, dat de HEERE my wel doen sal: om dat ick desen Levijt tot eenen Priester hebbe.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
