De Heere verwijt de Ioden hare lichtveerdige sorgeloosheyt, om datse niet en achten den doot der vrome ende Godtsalige mannen, ver s 1, et c. als oock, om dat sy de Propheten bespotten, 4. ende afgoderije bedreven, 5. ende om dat sy haer op menschelicke hulpe verlieten, 9. Daerom dreyght hyse te straffen, 12. doch hy troost de boetveerdige, ende belooft haer genade te bewijsen, 13. maer de godtloose en hebben geen vrede, 20.
1 DE rechtveerdige komt omme, ende daer is niemant die het ter herte neemt: ende de weldadige lieden worden wech geraept, sonder datter yemant op let, dat de rechtveerdige wech geraept wort voor het quaet.
2 Hy sal in gaen [in ] de vrede: sy sullen rusten op hare slaepsteden, een yegelick die [in ] sijn oprechtigheyt gewandelt heeft.
3 Doch nadert ghylieden hier toe, ghy kinderen der guychelersse: ghy overspeligh zaet, ende ghy die hoererije bedrijft.
4 Over wien maeckt ghy u lustigh, over wien sperret ghy den mont wijt op? [ende ] steeckt de tonge langh uyt? en zijt ghy niet kinderen der overtredinge, een zaet der valsheyt?
5 Die hittigh zijt in de eyckebosschen, onder allen groenen boom: slachtende de kinderen aen de beken, onder de hoecken der steenrotzen.
6 Aen de gladde [steenen ] der beken is u deel, die, die zijn u lot: oock stortet ghy den selven dranck-offer uyt, ghy offertse spijs-offer: soude ick my over dese dingen troosten laten?
7 Ghy stelt u leger op eenen hoogen ende verhevenen bergh: oock klimt ghy derwaerts op, om slacht-offer te offeren.
8 Ende achter de deure ende posten sett ghy u gedenck-teecken: want van my [wijckende ] ontdeckt ghy [u, ] ende klimt op, ghy maeckt uwen leger wijt, ende maeckt u [een verbont met eenige ] uyt deselve, ghy hebt haer leger lief [in ] elcke plaetse [die ] ghy siet.
9 Ende ghy treckt met olie tot den Koningh, ende ghy vermenighvuldight uwe welrieckende salven: ende ghy sendt uwe gesanten verre wech, ende vernedert u tot der hellen toe.
10 Ghy zijt vermoeyt door uwe groote reyse, [maer ] ghy en seght niet, ’t Is buyten hope: ghy hebt het leven uwer hant gevonden, daerom en wort ghy niet sieck.
11 Maer voor wien hebt ghy geschroomt ofte gevreest? want ghy hebt gelogen, ende en zijt mijner niet gedachtigh geweest, ghy en hebt [my ] op u herte niet geleyt: en is’t niet [om ] dat ick swijge, ende dat van oudts af, ende ghy en vreest my niet?
12 Ick sal uwe gerechtigheyt bekent maken, ende uwe wercken, dat sy u geen nut doen en sullen .
13 Wanneer ghy roepen sult, soo laet die, die van u vergadert zijn, u redden: doch de wint salse alle wech voeren, de ydelheyt salse wech nemen: maer die op my betrouwt, die sal het aerdrijck erven, ende mijnen heyligen bergh erffelick besitten.
14 Ende men sal seggen, Verhooght [de bane, ] verhooght [de bane, ] bereyt den wegh: neemt den aenstoot uyt den wegh mijnes volcks.
15 Want alsoo seyt de hooge ende verhevene, die in de eeuwigheyt woont, ende diens name heyligh is: Ick woone [in ] de hooghte, ende [in ] het heylige: ende by dien die eenes verbrijselden ende nederigen geestes is, op dat ick levendigh make den geest der nederigen, ende op dat ick levendigh make het herte der verbrijselden.
16 Want ick en sal niet eeuwighlick twisten, noch ick en sal niet gedurighlick verbolgen zijn: want de geest soude van voor mijn aengesichte overstelpt worden, ende de zielen [die ] ick gemaeckt hebbe.
17 Ick was verbolgen over de ongerechtigheyt harer gierigheyt, ende sloeghse; ick verberghde my, ende was verbolgen: evenwel gingen sy afkeerigh henen in den wegh hares herten.
18 Ick sie hare wegen, ende ick salse genesen: ende ick salse geleyden, ende hen vertroostingen weder geven, namelick hare treurigen.
19 Ick scheppe de vrucht der lippen, vrede, vrede den genen die verre zijn, ende den genen die na by zijn, seyt de HEERE, ende, Ick salse genesen.
20 Doch de godtloose zijn als eene voort gedrevene zee, want die en kan niet rusten, ende hare wateren werpen slijck ende modder op.
21 De godtloose, seyt mijn Godt, en hebben geenen vrede.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
