Prophetie van den ondergangh der Babyloniers, ende harer afgoden, ver s 1, et c. Godt maeckt de Ioden indachtigh sijner liefde ende trouwe tot haer, 3. ende hy vermaentse dat sy hem niet af en beelden, 5. haer voor oogen stellende de dwaesheyt der afgodendienaers, 6. De Heere bewijst uyt sijne wercken, die hy eertijts, ende noch korts by sijne Kercke gedaen heeft, dat hy alleen de ware Godt zy, 8, et c.
1 BEl is gekromt, Nebo wort neder gebogen, hare afgoden zijn geworden voor de dieren ende voor de beesten; uwe opgeladene packen zijn een last voor de vermoeyde [beesten. ]
2 T’samen zijn sy neder gebogen, sy zijn gekromt: sy en hebben den last niet kunnen redden, maer sy selve zijn in de gevangenisse gegaen.
3 Hoort na my, O huys Iacobs, ende het gantsche overblijfsel des huys Israëls, die ghy [van my ] gedragen zijt van den buyck aen, [ende ] opgenomen van de baermoeder af.
4 Ende tot den ouderdom toe sal ick deselve zijn, ja tot de grijsigheyt toe, sal ick [u-lieden ] dragen: Ick hebb’et gedaen, ende ick sal [u ] op nemen, ende ick sal dragen, ende redden.
5 Wien soudt ghylieden my nabeelden, ende even gelijck maken, ende my vergelijcken, dat wy malkanderen gelijcken souden?
6 Sy verquisten het gout uyt de beurse, ende wegen het silver met de wage: sy hueren eenen goutsmit, ende die maeckt het tot eenen Godt, sy knielen neder, oock buygen sy haer [daer voor. ]
7 Sy nemen hem op den schouder, sy dragen hem, ende setten hem aen sijne plaetse, daer staet hy, hy en wijckt van sijne stede niet, ja roept [yemant ] tot hem, soo en antwoort hy niet, hy en verlost hem niet uyt sijne benauwtheyt.
8 Gedenckt hier aen, ende houdt u kloeckelick, brenght het weder in’t herte, O ghy overtreders.
9 Gedenckt der voriger dingen van ouden tijden af: dat ick Godt ben, ende daer en is geen Godt meer, ende daer en is niet gelijck ick:
10 Die van den beginne aen verkondige het eynde, ende van oudts af die dingen, die noch niet geschiet en zijn: die segge, Mijn raet sal bestaen, ende ick sal al mijn welbehagen doen.
11 Die eenen roofvogel roepe van het Oosten, eenen man mijnes raets uyt verren lande: ja ick hebbe [het ] gesproken, ick sal het oock doen komen, ick hebbe [het ] geformeert, ick sal het oock doen.
12 Hoort na my, ghy stijve van herten: ghy die verre van der gerechtigheyt zijt.
13 Ick brenge mijne gerechtigheyt na by, sy en sal niet verre wesen, ende mijn heyl en sal niet vertoeven: maer ick sal heyl geven in Zion, aen Israël mijne heerlickheyt.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
