Een dancksegginge die de Christenen doen souden voor de verlossinge haer in Christo bewesen, haer over deselve hertelick verblijdende.
1 ENde te dien selven dage sult ghy seggen, Ick dancke u, HEERE, dat ghy toornigh op my geweest zijt: [maer ] uwen toorn is afgekeert, ende ghy troost my.
2 Siet, Godt is mijn heyl, ick sal vertrouwen ende niet vreesen: want de HEERE HEERE is mijn sterckte, ende psalm, ende hy is my tot heyl geworden.
3 Ende ghylieden sult water scheppen met vreughde uyt de fonteynen des heyls:
4 Ende sult te dien selven dage seggen, Dancket den HEERE, roept sijnen name aen, maeckt sijne daden bekent onder de volckeren: vermelt dat sijn naem verhooght is.
5 Psalmsinght den HEERE, want hy heeft heerlicke dingen gedaen, sulcks zy bekent op den gantschen aertbodem.
6 Iuycht ende singht vrolick, ghy inwoondersse van Zion: want de Heylige Israëls is groot in het midden van u.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
