De Propheet bestraft de Overste ende het volck te Ierusalem, om dat sy in schoone huysen woonden, maer des Heeren tempel ongebouwt lieten liggen, ver s 1, et c. seyt, dat Godt de Heere van wegen dese sloffigheyt haren handel in andre saken niet en zegende, 5. Daerom vermaent hy haer den nagelatenen bouw des tempels te hervatten, ende te hervatten, ende te volvoeren , 7. welcke vermaninge in achtinge genomen wort, 12.
1 IN den tweeden jare des Koninghs Darij, in de seste maent, op den eersten dagh der maent, geschiedde het woort des HEEREN door den dienst van Haggai den Propheet, tot Zerubbabel, den sone Sealtiëls den Vorst van Iuda, ende tot Iosua, den sone van Iozadak, den HoogenPriester, seggende:
2 Alsoo spreeckt de HEERE der heyrscharen, seggende, Dit volck seyt, De tijt en is niet gekomen, de tijt dat des HEEREN Huys gebouwet worde.
3 Ende het woort des HEEREN geschiedde door den dienst des Propheten Haggai, seggende:
4 Is ’t voor u-lieden wel de tijt, dat ghy woont in uwe gewelfde huysen, ende sal dit Huys woest zijn?
5 Nu dan, also seyt de Heere der heyrscharen, Stelt u herte op uwe wegen.
6 Ghy zaeyt vele, ende ghy brenght weynigh in: ghy etet, maer niet tot verzadinge, ghy drinckt, maer niet tot droncken worden toe, ghy kleedet u, maer niet tot uwer verwarminge: ende die loon ontfanght, die ontfanght dien loon in eenen doorgeboorden buydel.
7 Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen: Stelt u herte op uwe wegen.
8 Klimt op het geberghte, ende brenght hout aen, ende bouwet dit Huys,. ende ick sal een welgevallen daer aen hebben, ende verheerlickt worden, seyt de HEERE,
9 Ghy siet omme na vele, maer siet, ghy bekomt weynigh, ende als ghy het in huys gebracht hebt, soo blase ick daer in: waerom dat? spreeckt de HEERE der heyrscharen; Om mijnes Huys wille het welck woest is, ende dat ghy loopt elck voor sijn eygen huys.
10 Daerom onthouden haer de hemelen over u datter geen dauw en is, ende het lant onthoudt sijne vruchten.
11 Want ick hebbe een drooghte geroepen over het lant, ende over de bergen, ende over ’t koorn, ende over den most, ende over de olie, ende over het gene dat de aerdbodem soude voort brengen: oock over de menschen, ende over de beesten, ende over allen arbeyt der handen.
12 Doe hoorde Zerubbabel de sone Sealtiëls, ende Iosua de sone Iozadaks. de Hoogepriester, ende al het overblijfsel des volcks, na de stemme des HEEREN hares Godts, ende na de woorden des Propheten Haggai, gelijck als hem de HEERE hare Godt gesonden hadde: ende het volck vreesde voor het aengesichte des HEEREN.
13 Doe sprack Haggai de bode des HEEREN in de boodschap des HEEREN, tot den volcke, seggende: Ick ben met u-lieden, spreeckt de HEERE.
14 Ende de HEERE verweckte den geest Zerubbabels des soons Sealtiëls, des Vorsts van Iuda: ende den geest Iosua des soons Iozadaks, des Hoogenpriesters, ende den geest van het gantsche overblijfsel des volcks: ende sy quamen ende maeckten het werck in’t Huys des HEEREN der heyrscharen hares Godts:
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
