Isaac ontbiedt Iacob, ende beveelt hem te trecken nae Mesopotamien, om van Labans dochteren een wijf te nemen: wenschende hem geluck op de reyse, met vernieuwinge ende bevestiginge des zegens, dien hy hem te voren onwetende gegeven hadde, ver s 1, et c. Esau, merckende dat sijn voornemen belett was, ende dat sijne Canaanitische wijven sijnen vader niet aengenaem waren, neemt daer en boven noch een vrouwe van Ismaëls geslachte, 6. Iacob neemt de reyse aen, ende siet onderweeghs in eenen droom dat seer aenmerckelick gesichte van een leeder, ontfangende daer by seer heerlicke beloften van Godt, 12. waer door hy gesterckt ende getroost zijnde, richt aldaer een gedenckteecken op, ende doet Gode eene gelofte van danckbaerheyt, 16.
1 ENde Isaac riep Iacob, ende zegende hem: ende geboodt hem, ende seyde hem; Neemt geene vrouwe van de dochteren Canaans.
2 Maeckt u op, gaet nae Paddan Aram, ten huyse van Bethuel, uwes moeders vader: ende neemt u van daer eene vrouwe van de dochteren Labans uwes moeders broeder.
3 Ende Godt almachtigh zegene u, ende make u vruchtbaer, ende vermenighvuldighe u: dat ghy tot eenen hoop volckeren wordet.
4 Ende hy geve u den zeghen Abrahams, u, ende uwen zade met u: op dat ghy erffelick besittet het landt uwer vreemdelinghschappen, het welck Godt Abraham gegeven heeft.
5 Alsoo sondt Isaac Iacob wech, dat hy toogh nae Paddan Aram, tot Laban, Bethuels sone, den Syrier, den broeder van Rebecca, Iacobs ende Esaus moeder.
6 Als nu Esau sagh, dat Isaac Iacob gezegent, ende hem na Paddan Aram wech gesonden hadde om sich van daer eene vrouwe te nemen; [ende ] als hy hem zegende, dat hy hem gheboden hadde, seggende, En neemt geene vrouwe van de dochteren Canaans;
7 Ende dat Iacob sijnen vader ende sijne moeder gehoorsaem geweest was; ende nae Paddan Aram getrocken was:
8 Ende dat Esau sagh, dat de dochteren Canaans quaet waren in de oogen Isaacs sijnes vaders:
9 Soo gingh Esau tot Ismaël, ende nam sich tot eene vrouwe boven sijne wijven, Mahalath de dochter Ismaëls, des soons Abrahams, de suster van Nebajoth.
10 Iacob dan toogh uyt van BerSeba, ende gingh nae Haran.
11 Ende hy geraeckte op eene plaetse daer hy vernachtte, want de Sonne was onder gegaen: ende hy nam van de steenen dier plaetse, ende maeckte sijne hooft-peulue, ende leyde sich te slapen te dier selver plaetse.
12 Ende hy droomde: ende siet, een leeder was gestelt op der aerde, welcker opperste aen den Hemel raeckte: ende siet, de Engelen Godes klommen daer by op ende neder.
13 Ende siet, de HEERE stondt op deselve, ende seyde: Ick ben de HEERE, de Godt uwes vaders Abrahams, ende de Godt Isaacs: dit landt, daer ghy op light te slapen, sal ick u geven, ende uwen zade.
14 Ende u zaedt sal wesen als het stof der aerde, ende ghy sult uytbreecken [in menighte ] westwaerts, ende oostwaerts, ende noordwaerts, ende zuydwaerts: ende in u, ende in uwen zade sullen alle geslachten des aerdtbodems gezegent worden.
15 Ende siet, Ick ben met u; ende ick sal u behoeden over al, waer ghy henen trecken sult, ende ick sal u weder brengen in dit selve landt: want ick en sal u niet verlaten, tot dat ick sal gedaen hebben het gene ick tot u gesproken hebbe.
16 Doe nu Iacob van sijnen slaep ontwaeckte, seyde hy; Gewisselick is de HEERE aen dese plaetse: ende ick en hebbe’t niet geweten.
17 Ende hy vreesde, ende seyde; Hoe vreeslick is dese plaetse? dit en is niet dan een huys Godes, ende dit is de poorte des Hemels.
18 Doe stont Iacob des morgens vroegh op, ende hy nam dien steen, dien hy tot sijn hooftpeulue geleydt hadde, ende settede hem tot een opgerecht teecken, ende goot daer olie boven op.
19 Ende hy noemde de name der selver plaetse Bethel; daer doch de name dier stadt te voren was, Luz.
20 Ende Iacob beloofde eene gelofte, seggende: Wanneer Godt met my geweest sal zijn, ende my behoedt sal hebben op desen wegh, dien ick reyse, ende my gegeven sal hebben broodt om te eten, ende kleederen om aen te trecken;
21 Ende ick ten huyse mijns vaders in vrede sal weder gekeert zijn: so sal de HEERE my tot eenen Godt zijn;
22 Ende dese steen, dien ick tot een opgerecht teecken geset hebbe, sal een huys Godts wesen, ende alles wat ghy my geven sult, des sal ick u voorseker de tienden geven.