Godt rust op den sevenden dagh, vers en 1, 2. Zegent ende heylight dien, 3. Verordent natuyrlicke middelen tot vruchtbaerheyt des aerdtrijcks, 5. Naerder verhael van de scheppinge des menschen na lichaem ende ziele, 7. Godt stelt den mensche in’t Paradijs, 8. ’t welcke beschreven wort, met de rivieren van dien, 9. Verbodt, nopende den boom der kennisse des goets ende quaets, 17. Adam geeft den gedierten hare namen, 19. Breeder verhael van de Scheppinge der vrouwe, 21. die van Adam gekent, ende met sonderlingh genoegen aengenomen wort, 23 De echte-staet, 24. Naecktheyt der menschen, 25.
1 ALso zijn volbracht de Hemel ende de Aerde, ende al haer heyr.
2 Als nu Godt op den sevensten dagh volbracht hadde sijn werck, dat hy gemaeckt hadde, heeft hy gerust op den sevensten dag van al sijn werck, dat hy gemaeckt hadde.
3 Ende Godt heeft den sevenden dagh gezegent, ende dien geheyligt, om dat hy op den selven gerust heeft van al sijn werck, ’t welck Godt geschapen hadde, om te volmaken.
fillerstatenvertaling
4 Dit zijn de gheboorten des Hemels ende der Aerde, als sy geschapen werden: ten dage als de HEERE Godt de Aerde ende den Hemel maeckte;
5 Ende allen struyck des velts, eer hy in der aerde was, ende alle ’t kruyt des velts, eer het uyt sproot: want de HEERE Godt en hadde niet doen regenen op der aerde, ende daer en was geen mensche gheweest om den aerdtbodem te bouwen.
6 Maer een damp was op gegaen uyt der aerde: ende bevochtighde den gantschen aerdtbodem.
7 Ende de HEERE Godt hadde den mensche gheformeert uyt het stof der aerden, ende in sijne neusgaten geblasen den adem des levens; alsoo wert de mensche tot eene levendige ziele.
8 Oock hadde de HEERE Godt eenen Hof geplant in Eden, tegen’t Oosten; ende hy stelde aldaer den mensche, dien hy geformeert hadde.
9 Ende de HEERE Godt hadde alle geboomte uyt het aerdtrijck doen spruyten, begeerlick voor het gesichte, ende goet ter spijse: ende den Boom des Levens in het midden van den Hof: ende den Boom der kennisse des goets ende des quaets.
10 Ende eene Riviere was voortgaende uyt Eden, om desen hof te bewateren, ende wert van daer verdeelt, ende wert tot vier hoofden.
11 De naem der eerster [riviere ] is Pison: dese is ’t die het gantsche lant van Havila omloopt, daer het goudt is:
12 Ende het goudt deses landts is goet: daer is [oock ] Bedola, ende de steen Sardonix.
13 Ende de naem der tweeder riviere is Gihon: dese is ’t die het gantsche landt Cus omloopt.
14 Ende de naem der derder riviere is Hiddekel; dese is gaende nae het Oosten van Assur: ende de vierde riviere is Phrath.
15 So nam de HEERE Godt den mensche, ende settede hem in den hof Eden, om dien te bouwen, ende dien te bewaren.
16 Ende de HEERE Godt gheboodt den mensche, seggende: Van allen boom deses hofs sult ghy vryelick eten:
17 Maer van den boom der kennisse des goets ende des quaets, daer van en sult ghy niet eten: want ten daghe, als ghy daer van eet, sult ghy den doodt sterven.
18 Oock hadde de HEERE Godt gesproken: Het en is niet goet dat de mensche alleen zy; ick sal hem eene hulpe maken [die ] als tegen hem over zy.
19 Want als de HEERE Godt, uyt der aerden alle ’t gedierte des veldts, ende al het gevogelte des hemels ghemaeckt hadde, soo bracht hy’se tot Adam, om te sien, hoe hy’se noemen soude: ende soo als Adam alle levendighe ziele noemen soude, dat soude sijn naem zijn.
20 Soo hadde Adam genoemt de namen van al het vee, ende van het ghevogelte des hemels, ende van al het gedierte des veldts: maer voor den mensche en vondt hy geene hulpe [die ] als tegen hem over ware.
21 Doe dede de HEERE Godt eenen diepen slaep op Adam vallen, ende hy sliep: ende hy nam eene van sijne ribben, ende sloot der selver plaetse toe [met ] vleesch.
22 Ende de HEERE Godt bouwede de ribbe, die hy van Adam genomen hadde, tot eene vrouwe: ende hy brachtse tot Adam.
23 Doe seyde Adam; Dese is ditmael been van mijne beenen, ende vleesch van mijnen vleesche: men salse Manninne heeten; om datse uyt den man genomen is.
24 Daerom sal de man sijnen vader ende sijne moeder verlaten, ende sijnen wijve aenkleven, ende sy sullen tot een vleesch zijn.
25 Ende sy waren beyde naeckt, Adam ende sijn wijf: ende sy en schaemden haer niet.