Twee Engelen, ende de Heere selfs, verschijnen Abraham in ghedaente van drie mannen, die hy vriendelick noodight ende onthaelt, vers 1. Ontfanght de belofte van eenen sone uyt Sara in ’t ander jaer, 10. Dies Sara lacht, ende daer over bestraft wordt, 12. De twee Engelen gaen voort nae Sodom, maer de Heere blijft sprekende met Abraham, dien hy sijn voornemen openbaert van Sodom, Gomorra, et c. uyt te roeijen, 16. Abraham bidt vyerighlick voor die van Sodom, ende Godt antwoort, ende vernoeght hem, 23.
1 DAer na verscheen hem de HEERE aen de eycken bosschen van Mamre, als hy in de deure der Tente satt, doe de dagh heet werdt.
2 Ende hy hief sijne oogen op, ende sagh, ende siet, daer stonden drie mannen tegen over hem: als hyse sagh, soo liep hy hen te gemoete van de deure der tente, ende boogh sich ter aerde.
3 Ende hy seyde; Heere, hebbe ick nu genade gevonden in uwe oogen, soo gaet doch niet van uwen knecht voorby:
4 Dat doch een weynigh waters ghebracht worde, ende wasschet uwe voeten, ende lenet onder desen boom.
5 Ende ick sal eene bete broodts langen, dat ghy u herte stercket; daer na sult ghy voort gaen, daerom om dat ghy tot uwen knecht over gekomen zijt: ende sy seyden; Doet soo als ghy gesproken hebt.
6 Ende Abraham haestede sich nae de tente tot Sara; ende hy seyde; Haest u, kneet drie maten meelbloeme, ende maeckt koecken.
7 Ende Abraham liep tot de runderen, ende hy nam een kalf, teeder ende goedt, ende hy gaf het aen den knecht, die haestede om dat toe te maken.
8 Ende hy nam boter ende melck, ende het kalf, dat hy toegemaeckt hadde, ende hy settede het hen voor, ende stondt by hen onder dien boom, ende sy aten.
9 Doe seyden sy tot hem: Waer is Sara uwe huysvrouwe? ende hy seyde; Siet, in de tente.
10 Ende hy seyde: Ick sal voorseker weder tot u komen, ontrent desen tijdt des levens; ende siet, Sara uwe huysvrouwe sal eenen sone hebben: ende Sara hoorde het aen de deure der tente, dewelcke achter hem was.
11 Abraham nu ende Sara waren oud [ende ] wel bedaegt: het hadde Sara opgehouden te gaen nae de wijse der wijven.
12 Soo loech Sara by haer selven, seggende: Sal ick wellust hebben, na dat ick oud geworden ben, ende mijn heere oud is?
13 Ende de HEERE seyde tot Abraham: Waerom heeft Sara gelacchen, seggende; soude ick oock waerlick baren, nu ick oudt geworden ben?
14 Soude yet voor den HEERE te wonderlick zijn? ter gesetter tijdt sal ick tot u weder komen, ontrent desen tijdt des levens, ende Sara sal eenen sone hebben.
15 Ende Sara loochende het, seggende; Ick en hebbe niet ghelacchen, want sy vreesde: ende hy seyde; Neen, maer ghy hebt gelacchen.
16 Doe stonden die mannen op van daer, ende sagen na Sodom toe: ende Abraham gingh met haer om haer te geleyden.
17 Ende de HEERE seyde: Sal ick voor Abraham verbergen, wat ick doe?
18 Dewijle Abraham ghewisselick tot een groot ende machtig volck worden sal, ende alle volckeren der aerde in hem gezegent sullen worden?
19 Want ick hebbe hem gekent, op dat hy sijnen kinderen ende sijnen huyse na hem soude bevelen, ende sy den wegh des HEEREN houden, om te doen gerechtigheydt, ende gerichte: op dat de HEERE over Abraham brenge, het ghene hy over hem gesproken heeft.
20 Voorts seyde de HEERE: Dewijle het geroep van Sodom, ende Gomorra groot is, ende dewijle hare sonde seer swaer is,
21 Sal ick nu af gaen, ende besien of sy na haer geroep, dat tot my gekomen is, het uyterste gedaen hebben, ende soo niet, ick sal het weten.
22 Doe keerden die mannen het aengesichte van daer, ende gingen na Sodom: maer Abraham die bleef noch staende, voor het aengesichte des HEEREN.
23 Ende Abraham tradt toe, ende seyde; Sult ghy oock den rechtveerdigen met den godtloosen ombrengen?
24 Misschien zijnder vijftigh rechtveerdige in de stadt: sult ghyse oock ombrengen, ende de plaetse niet sparen, om de vijftigh rechtveerdige die binnen haer zijn?
25 ’t Zy verre van u, sulck een dingh te doen, te dooden den rechtveerdigen met den godtloosen; dat de rechtveerdighe zy gelijck de godtloose: verre zy het van u; soude de Richter der gantscher aerde geen recht doen ?
26 Doe seyde de HEERE: Soo ick te Sodom binnen de stadt vijftigh rechtveerdige sal vinden, soo sal ick de gantsche plaetse sparen om harent wille.
27 Ende Abraham antwoordde, ende seyde; Siet doch, ick hebbe my onderwonden te spreken tot den Heere, hoe wel ick stof ende assche ben:
28 Misschien sullen den vijftigh rechtveerdigen vijve ontbreken, sult ghy dan om vijve de gantsche stadt verderven? ende Hy seyde; Ick salse niet verderven, soo ick daer vijf-en-veertigh sal vinden.
29 Ende hy voer voort noch tot hem te spreken, ende seyde; Misschien sullen aldaer veertig gevonden worden: ende Hy seyde; Ick en sal’t niet doen om der veertigen wille.
30 Voorder seyde hy; Dat doch de Heere niet en ontsteke, dat ick spreke; Misschien sullen aldaer dertigh gevonden worden: ende Hy seyde; Ick en sal’t niet doen, so ick aldaer dertigh sal vinden.
31 Ende hy seyde; Siet doch, ick hebbe my onderwonden te spreken tot den Heere; Misschien sullen daer twintigh ghevonden worden: ende Hy seyde; Ick en salse niet verderven om der twintigen wille.
32 Noch seyde hy; Dat doch de Heere niet en ontsteke, dat ick alleenlick dit mael spreke; Misschien sullen daer tiene gevonden worden: ende Hy seyde; Ick en salse niet verderven om der tiene wille.
33 Doe ging de HEERE wech, als hy ge-eyndight hadde tot Abraham te spreken: ende Abraham keerde weder na sijne plaetse.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
