Voorder Prophetie van Godts oordeel over Gog ende Magog, ver s 1, et c. De grootheyt sijner nederlage wort door verscheydene omstandigheden levendigh afgemaelt, 9. Godt wil bekent maken, dat hy sijn volck om harer sonden wille gestraft heeft, 23. maer genadighlijck weder, tot eenen toe, sal vergaderen, herstellen, sijnen Geest over haer uytgieten, ende haer eeuwige gunste bewijsen, 25.
1 VOorts ghy menschen kint, propheteert tegen Gog, ende seght; Soo seyt de Heere HEERE: Siet ick [wil ] aen u, ô Gog, Hooftvorst van Mesech ende Tubal.
2 Ende ick sal u omwenden, ende eenen ses- haeck in u slaen, ende u optrecken uyt de zijden van ’t Noorden: ende ick sal u brengen op de bergen Israëls.
3 Maer ick sal uwen boge uyt uwe slincker hant slaen: ende ick sal uwe pijlen uyt uwe rechter hant doen vallen.
4 Op de bergen Israëls sult ghy vallen; ghy, ende alle uwe benden, ende de volcken die met u zijn: Ick heb u den roof vogelen, den gevogelte van allen vleugel, ende den gedierte des velts ter spijse gegeven.
5 Op het open velt sult ghy vallen: want Ick hebbe ’t gesproken, spreeckt de Heere HEERE.
6 Ende ick sal een vyer senden in Magog, ende onder de gene die in de eylanden seker woonen: ende sy sullen weten dat ick de HEERE ben.
7 Ende ick sal mijnen heyligen naem in het midden mijns volcks Israëls bekent maken; ende en sal mijnen heyligen naem niet meer laten ontheyligen: ende de Heydenen sullen weten dat ick de HEERE ben, de Heylige in Israël.
8 Siet het komt ende sal geschieden, spreeckt de Heere HEERE: Dit is de dagh, [van ] welcken ick gesproken hebbe.
9 Ende de inwoonders der steden Israels sullen uytgaen, ende [vyer ] stoken ende branden van de wapenen , soo [van ] schilden als rondassen, van bogen ende van pijlen, soo van hant- stocken, als van spiessen: ende sy sullen daer van vyer stoken seven jaren.
10 Soo datse geen hout uyt het velt en sullen dragen, nochte uyt de wouden houwen, maer van de wapenen vyer stoken: ende sy sullen berooven de gene die haer berooft hadden, ende plunderen die haer geplundert hadden, spreeckt de Heere HEERE.
11 Ende ’t sal te dien dage geschieden, dat ick den Gog aldaer eene grafstede in Israël sal geven, het dal der doorgangers na het oosten der zee; ende dat selve sal den doorgangers [de neuse ] stoppen: ende aldaer sullen sy begraven, den Gog, ende sijne gantsche menighte, ende sullen ’t noemen, Het dal van Gogs menighte.
12 Het huys Israëls nu salse begraven, om het lant te reynigen: seven maenden [langh ].
13 Ia al ’t volck des lants sal begraven, ende ’t sal hen tot eenen name zijn: ten dage als ick sal verheerlickt zijn, spreeckt de Heere HEERE.
14 Oock sullense mannen uytscheyden, die gestadigh door het lant doorgaen, [ende ] doodengravers met de doorgangers, [om te begraven ] de gene die op den aerdbodem zijn over gelaten, om dien te reynigen: ten eynde van seven maenden sullense ondersoeck doen.
15 Ende dese doorgangers sullen door het lant door gaen; ende [als yemant ] een menschen been siet, soo sal hy een merckteecken daer by oprichten: tot dat de doodengravers het selve sullen hebben begraven in het dal van Gogs menighte.
16 Oock soo sal de naem der stadt, Hamona, zijn: Alsoo sullen sy ’t lant reynigen.
17 Ghy dan, menschen kint, soo seyt de Heere HEERE; Seght tot het gevogelte van allen vleugel, ende tot al het gedierte des velts; Vergadert u ende komet aen, versamelt u van rontomme, tot mijn slacht-offer, dat ick voor u geslacht hebbe, een groot slacht-offer, op de bergen Israëls: ende etet vleesch, ende drincket bloet.
18 Het vleesch der helden sullet ghy eten, ende ’t bloet der vorsten der aerde drincken: der rammen, der lammeren, ende bocken, [ende ] varren, die al te mael gemeste van Basan zijn.
19 Ende ghy sullet het vette eten tot verzadinge toe, ende bloet drincken tot dronckenschap toe: van mijn slacht-offer dat ick voor u geslacht hebbe.
20 Ende ghy sult verzadiget worden aen mijne tafel van [rijd- ] peerden ende wagen- [peerden, ] van helden ende alle krijghslieden, spreeckt de Heere HEERE.
21 Ende ick sal mijne eere setten onder de Heydenen: ende alle Heydenen sullen mijn oordeel sien, dat ick gedaen hebbe, ende mijne hant, die ick aen hen geleyt hebbe.
22 Ende die van den huyse Israëls sullen weten, dat ick de HEERE haerlieder Godt ben: van dien dage af, ende voortaen.
23 Ende de Heydenen sullen weten, dat die van den huyse Israëls gevangelick zijn wech gevoert om hare ongerechtigheyt, om datse tegen my hadden overtreden, ende dat ick mijn aengesicht voor hen verborgen hebbe: ende hebse over gegeven in de hant harer wederpartijders, soo datse al te mael door ’t sweert gevallen zijn:
24 Na hare onreynigheyt, ende na hare overtredingen heb ick met haer gehandelt: ende ick heb mijn aengesicht voor hen verborgen.
25 Daerom soo seyt de Heere HEERE; Nu sal ick Iacobs gevangene weder brengen, ende sal my ontfermen over het gantsche huys Israëls: ende ick sal yveren over mijnen heyligen name.
26 Als sy hare schande sullen gedragen hebben, ende alle hare overtredinge, [met ] dewelcke sy tegen my hebben overtreden: doe sy in haer lant seker woonden, ende niemant en was diese verschrickte.
27 Als ickse sal hebben weder gebracht uyt de volcken, ende haer vergadert sal hebben uyt de landen harer vyanden: ende ick aen haer geheylight sal zijn voor de oogen van vele Heydenen:
28 Dan sullense weten, dat ick, de HEERE, haerlieder Godt ben, dewijl ickse gevangelick hebbe doen wech voeren onder de Heydenen, maer hebse [weder ] versamelt in haer lant: ende hebbe aldaer niemant van haer meer over gelaten:
29 Noch ick en sal mijn aengesichte voor haer niet meer verbergen : wanneer ick mijnen Geest over ’t huys Israëls sal hebben uytgegoten, spreeckt de Heere HEERE.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
