Mose geboren, ende in een kiste van biesen in de riviere geleyt, ver s 1, et c. hy wort gevonden, ende by Pharaos dochter opgebracht, 5. siende sijne broederen verongelijckt, slaet hy eenen Egyptenaer doot, 11. Dit verwijt hem een Israëlijt, 13. hy vlucht na Midian, 15. daer verlost hy Iethros dochteren van het gewelt der herderen, 16. hy dient by Iethro, ende trouwt sijn dochter Zippora, 21. die baert hem Gersom, 22. Godt verhoort het geroep der Israëliten, 24.
1 ENde een man van den huyse Levi gingh, ende nam een dochter Levi.
2 Ende de vrouwe wert swanger, ende baerde eenen sone: doe sy hem sagh dat hy schoon was, soo verberghde sy hem drie maenden:
3 Doch als sy hem niet langer verbergen en konde, soo nam sy voor hem een kiste van biesen, ende belijmdese met lijm, ende met peck; ende sy leyde het knechtken daer in, ende leydese in de biesen, aen den oever der riviere.
4 Ende sijne suster stelde haer van verre, om te weten wat hem gedaen soude worden.
5 Ende Pharaos dochter gingh af, om haer te wasschen in de riviere, ende hare jonckvrouwen wandelden aen den kant der riviere: doe sy de kiste in het midden van de biesen sagh, soo sond sy hare dienstmaeght henen, ende lietse halen.
6 Doe syse op dede, soo sagh sy dat knechtken, ende siet, het jonghsken weende: ende sy wert met barmhertigheyt beweeght over het selve, ende sy seyde, Dit is een van de knechtkens der Hebreen.
7 Doe seyde sijne suster tot Pharaos dochter, sal ick henen gaen, ende u eene voedstervrouwe uyt de Hebreïnnen roepen, die u dat knechtken zooge?
8 Ende de dochter Pharaos seyde tot haer, Gaet henen: ende de jonge maeght gingh, ende riep des knechtkens moeder.
9 Doe seyde Pharaos dochter tot haer, Neemt dit knechtken henen, ende zooght het my, ick sal [u ] uwen loon geven; ende de vrouwe nam het knechtken ende zooghde het.
10 Ende doe het knechtken groot geworden was, soo bracht sy het tot Pharaos dochter, ende het wiert haer ten sone; ende sy noemde sijnen name Mose, ende seyde, Want ick hebbe hem uyt het water getogen.
11 Ende het geschiedde in die dagen, doe Mose groot geworden was, dat hy uyt gingh tot sijne broederen, ende besagh hare lasten: ende hy sagh dat een Egyptisch man, eenen Hebreeuschen man uyt sijne broederen, sloegh.
12 Ende hy sagh herwaerts en ginswaerts, ende doe hy sagh dat daer niemant en was: soo versloegh hy den Egyptenaer, ende verberghde hem in het zant.
13 Des anderen daeghs gingh hy wederom uyt, ende siet, twee Hebreeusche mannen twisteden: ende hy seyde tot den ongerechten, Waerom slaet ghy uwen naesten?
14 Hy dan seyde, Wie heeft u tot een overste ende richter over ons gesettet? Seght ghy [dit ] om my te dooden, gelijck ghy den Egyptenaer gedoodet hebt? doe vreesde Mose, ende seyde, Voorwaer dese sake is bekent geworden.
15 Als nu Pharao dese sake hoorde, soo socht hy Mose te dooden: doch Mose vlood voor Pharaos aengesichte, ende woonde in den lande Midian, ende hy satt by eenen waterput.
16 Ende de Priester in Midjan hadde seven dochteren, die quamen om te putten, ende vulden de drinckbacken, om de kudde hares vaders te drencken.
17 Doe quamen de herders ende sy drevense daer van: doch Mose stont op, ende verlostese, ende drenckte hare kudden.
18 Ende doe sy tot haren vader Rehuël quamen, soo sprack hy, Waerom zijt ghy heden soo haest weder gekomen?
19 Doe seyden sy, Een Egyptisch man heeft ons verlost uyt de hant der herderen: ende hy heeft ons oock overvloedelick geputtet, ende de kudde gedrenckt.
20 Ende hy seyde tot sijne dochteren, Waer is hy doch? waerom liett ghy den man nu gaen? roept hem, dat hy broot ete.
21 Ende Mose bewillighde by den man te woonen: ende hy gaf Mose sijn dochter Zippora.
22 Die baerde eenen sone, ende hy noemde sijnen name Gersom: want hy seyde, Ick ben een vreemdelingh geworden in een vreemt lant .
23 Ende het geschiedde na vele deser dagen, als de Koningh van Egypten gestorven was, dat de kinderen Israëls suchteden ende schreeuwden over den dienst: ende haer gekrijt over haren dienst quam op tot Godt.
24 Ende Godt hoorde haer gekerm, ende Godt gedacht aen sijn verbont met Abraham, met Isaac, ende met Iacob .
25 Ende Godt sagh de kinderen Israëls aen, ende Godt kende [haer .]