Godt beveelt de Israëliten, dat de maent in dewelcke sy uyt Egypten gaen, haer d’eerste maent des jaers zy, ver s 1, et c. Haer wort bevolen een onbevleckt lam uyt te kiesen tot een Paeschlam, 3. hoe sy het eten moesten, 11. Sy moesten seven dagen langh ongesuert broot eten, 15. Met het bloet des lams moesten sy de posten der deuren besprengen, 22. Alle de eerstgeborene van Egypten worden verslagen, 29. Pharao drijft de Israëliten te lande uyt, 31. Sy berooven de Egyptenaers, 35. Sy komen te Succoth, sterck zijnde 600000 man, 37. Hoe lange sy in Egypten gewoont hebben, 40. Maniere van het Paeschlam te eten, ende wie het mochten eten, 43. Alle de kinderen Israëls doen gelijck haer de Heere geboden hadde, 50.
1 DE HEERE nu hadde tot Mose ende tot Aaron in Egyptenlande gesproken, seggende:
2 Dese selve maent sal u-lieden het hooft der maenden zijn: sy sal u de eerste van de maenden des jaers zijn.
3 Spreeckt tot de gantsche vergaderinge Israëls, seggende, Aen den tienden deser maent neme een yegelick een lam, na de huysen der vaderen, een lam voor een huys.
4 Maer indien een huys te kleyn is voor een lam, soo neme hy ’t ende sijn nabuer, de naeste aen sijnen huyse, na het getal der zielen: yegelick na dat hy eten kan; ghy sult reeckeninge maken na het lam.
5 Ghy sult een volkomen lam hebben, een manneken, een jaer oudt: van de schapen ofte van de geytebocken sult ghy het nemen.
6 Ende ghy sult het in bewaringe hebben tot den veertienden dagh deser maent: ende de gantsche gemeynte der vergaderinge Israëls sal het slachten tusschen twee avonden.
7 Ende sy sullen van dat bloet nemen: ende strijcken het aen de beyde zijdposten, ende aen den bovendorpel, aen de huysen in de welcke sy het eten sullen.
8 Ende sy sullen dat vleesch eten in der selver nacht: aen den vyere gebraden, met ongesuerde brooden, sy sullen het met bittere sause eten.
9 Ghy en sult daer niet raeuw van eten, oock geensins in water gesoden: maer aen den vyere gebraden, sijn hooft, met sijne schenckelen, ende met sijn ingewant.
10 Ghy en sult daer oock niet van laten over blijven tot den morgen: maer het gene dat daer van over blijft tot den morgen, sult ghy met vyere verbranden.
11 Aldus nu sult ghy het eten; uwe lendenen sullen opgeschort zijn, uwe schoenen aen uwe voeten, ende uwen staf in uwe hant: ende ghy sult het met haeste eten, het is des HEEREN Pascha.
12 Want ick sal in deser nacht door Egyptenlant gaen, ende alle eerstgeborene in Egyptenlant slaen, van de menschen af, tot de beesten toe: ende ick sal gerichten oeffenen aen alle de goden der Egyptenaren, ick de HEERE.
13 Ende dat bloet zal u-lieden tot een teecken zijn aen de huysen daer ghy inne zijt: wanneer ick het bloet sie, sal ick u-lieden voorby gaen: ende daer en sal geen plage onder u-lieden ten verderve zijn, wanneer ick Egyptenlant slaen sal.
14 Ende dese dagh sal u-lieden wesen ter gedachtenisse, ende ghy sult hem den HEERE tot een feest vyeren: ghy sult hem vyeren onder uwe geslachten tot eene eeuwige insettinge.
15 Seven dagen sult ghylieden ongesuerde brooden eten, maer aen den eersten dagh sult ghy den suerdeegh wech doen uyt uwe huysen: want wie het gedeessemde etet van den eersten dagh af tot op den sevenden dagh, die selve ziele die sal uytgeroeyt worden uyt Israël.
16 Ende op den eersten dagh salder eene heylige versamelinge zijn: oock sult ghy eene heylige versamelinge hebben op den sevenden dagh: daer en sal geen werck in de selve gedaen worden, maer wat van yder ziele gegeten sal worden, dat selve alleen mach van u-lieden toe gemaeckt worden.
17 Soo onderhoudt dan de ongesuerde brooden, dewijle ick even aen den selven dage u-lieder heyren uyt Egyptenlande geleyt sal hebben: daerom sult ghy desen dagh houden, onder uwe geslachten, tot een eeuwige insettinge.
18 In de eerste [maent ] aen den veertienden dage der maent, in den avont, sult ghy ongesuerde brooden eten: tot den een en twintighsten dagh der maent, in den avont.
19 Datter seven dagen langh geenen suerdeessem in uwe huysen gevonden en worde: want al wie het gedeessemde eten sal, de selve ziele sal uyt de vergaderinge Israëls uytgeroeyt worden, hy zy een vreemdelingh, ofte een ingeborene des lants.
20 Ghy en sult niets eten dat gedeessemt is: in alle uwe wooningen sult ghy ongesuerde brooden eten.
21 Mose dan riep alle de Oudtste van Israël, ende seyde tot hen: Leset uyt, ende neemt u lammeren voor uwe huysgesinnen, ende slachtet het Pascha.
22 Neemt dan een bondelken ysop, ende dopt het in ’t bloet dat in een becken sal wesen, ende strijckt aen den boven dorpel, ende aen de beyde zijdposten van dat bloet, het welck in ’t becken zijn sal: doch u aengaende, niemant sal uyt gaen, uyt de deure sijnes huyses, tot aen den morgen.
23 Want de HEERE sal door gaen, om de Egyptenaren te slaen, doch wanneer hy het bloet sien sal aen den boven dorpel, ende aen de twee zijdposten: soo sal de HEERE de deure voorby gaen, ende den verderver niet toe laten in uwe huysen te komen om te slaen.
24 Onderhoudet dan dese sake, tot eene insettinge voor u, ende voor uwe kinderen tot in eeuwigheyt.
25 Ende het sal geschieden als ghy in dat lant komt, dat u de HEERE geven sal, gelijck hy gesproken heeft, soo sult ghy desen dienst onderhouden.
26 Ende het sal geschieden, wanneer uwe kinderen tot u sullen seggen, Wat hebt ghy daer voor eenen dienst?
27 Soo sult ghy seggen, Dit is den HEERE een Paesch-offer, die voor der kinderen Israëls huysen voorby gingh in Egypten, doe hy de Egyptenaers sloegh, ende onse huysen bevrijdde: Doe buyghde sich het volck ende neyghde sich.
28 Ende de kinderen Israëls gingen ende deden het: gelijck als de HEERE Mose ende Aaron geboden hadde, alsoo deden sy.
29 Ende het geschiedde ter middernacht, dat de HEERE alle de eerstgeborene in Egyptenlande sloegh, van den eerstgeborenen Pharaos aen, die op sijnen throon sitten soude, tot op den eerstgeborenen des gevangens, die in het gevangenhuys was, ende alle eerstgeborene der beesten.
30 Ende Pharao stont op by nachte, hy, ende alle sijne knechten, ende alle de Egyptenaers, ende daer was een groot geschrey in Egypten: want daer en was geen huys daer niet een doode in en was.
31 Doe riep hy Mose ende Aaron in der nacht, ende seyde, Maeckt u op, treckt uyt het midden van mijnen volcke, soo ghylieden, als de kinderen van Israël: ende gaet henen, dient den HEERE, gelijck ghylieden gesproken hebt.
32 Neemt oock met u uwe schapen, ende uwe runderen, alsoo ghylieden gesproken hebt: ende gaet henen, ende zegent my oock.
33 Ende de Egyptenaers hielden sterck aen by het volck, haestende om die uyt het lant te drijven: want sy seyden; wy zijn alle doot.
34 Ende het volck nam sijn deegh op eer het gedeessemt was: hare deegh-klompen, gebonden in hare kleederen, op hare schouderen.
35 De kinderen Israëls nu hadden gedaen na het woort Mose, ende hadden van de Egyptenaren ge-eyscht siveren vaten, ende goudene vaten, ende kleederen.
36 Daer toe hadde de HEERE den volcke genade gegeven in de oogen der Egyptenaren, dat sy hen hare begeerte deden: ende sy beroofden de Egyptenaren.
37 Alsoo reysden de kinderen Israëls uyt van Rameses na Succoth: omtrent ses hondert duysent te voet, mannen alleen, behalven de kinderkens.
38 Ende veel vermenght volck trock oock met haer op, ende schapen, ende runderen, gantsch veel vees.
39 Ende sy biecken van het deegh dat sy uyt Egypten gebracht hadden, ongesuerde koecken, want het en was niet gedeessemt: overmits sy uyt Egypten uyt gedreven wierden, soo dat sy niet vertoeven en konden, nochte oock teeringe voor hen bereyden.
40 De [tijt ] nu der wooninge die de kinderen Israëls in Egypten gewoont hebben, is vier hondert jaer, ende dertigh jaer.
41 Ende het geschiedde ten eynde van de vier hondert ende dertigh jaren: soo is het even op den selven dagh geschiet, dat alle de heyren des HEEREN uyt Egyptenlande gegaen zijn.
42 Desen nacht sal men den HEERE op het vlijtighste houden, om dat hyse uyt Egyptenlande geleyt heeft: Dit is de nacht des HEEREN, die op het vlijtighste moet gehouden worden, van alle de kinderen Israëls, onder hare geslachten.
43 Voorder seyde de HEERE tot Mose ende Aaron, Dit is de insettinge van het Pascha, geenes vreemdelinghs sone en sal daer van eten.
44 Doch alle knecht van yeder een, die voor gelt gekocht is, na dat ghy hem sult besneden hebben, dan sal hy daer van eten.
45 Geen uytlander noch huerlingh en sal daer van eten.
46 In een huys sal het gegeten worden, ghy en sult van den vleesche niet buyten uyt den huyse dragen: ende en sult geen been daer aen breken.
47 De gantsche vergaderinge Israëls sal het doen.
48 Als nu een vreemdelingh by u verkeert, ende den HEERE het Pascha houden sal, dat alles wat manlick, by hem besneden worde, ende dan kome hy daer toe, om dat te houden, ende hy sal wesen als een ingeboren des lants: maer geen onbesneden sal daer van eten.
49 Eenerley wet zy den ingeborenen, ende den vreemdelingh, die als vreemdelingh in het midden van u verkeert.
50 Ende alle kinderen Israëls deden het: gelijck als de HEERE Mose ende Aaron geboden hadde, alsoo deden sy.
51 Ende het geschiedde even ten selven dage, dat de HEERE de kinderen Israëls uyt Egyptenlant leydde, na hare heyren.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
