De Prediker leert hier, hoe dat alle dingh in de werelt sijnen tijt ende beloop heeft, soo als ’t Godt verordineert heeft, versen 1, 2, et c. daer uyt besluytende, dat de mensche niet beter doen en kan, dan dat hy in dit leven de gaven Godes met vreught geniete, doende goet aen sijnen evennaesten, 12. Daer na spreeckt hy van de ongerechtigheyt die men in ’t gerichte siet plegen, 16, et c. hy wijst oock aen, dat de menschen soo wel moeten sterven, als ’t vee, 18, 19. als oock dat sy uyt de gemeyne conditien der stervenden niet verstaen en kunnen, of hare ziele onsterflick zy, 19, et c. besluytende ver s 22. als boven.
1 ALles heeft eenen bestemden tijt: ende alle voornemen onder den hemel heeft sijnen tijt.
2 Daer is een tijt om geboren te worden, ende een tijt om te sterven: een tijt om te planten, ende een tijt om het geplantte uyt te roeijen.
3 Een tijt om te dooden, ende een tijt om te genesen: een tijt om af te breken, ende een tijt om te bouwen.
4 Een tijt om te weenen, ende een tijt om te lacchen: een tijt om te kermen, ende een tijt om op te springen.
5 Een tijt om steenen wech te werpen, ende een tijt om steenen te vergaderen: een tijt om te omhelsen, ende een tijt om verre te zijn van omhelsen.
6 Een tijt om te soecken, ende een tijt om te laten verloren gaen: een tijt om te bewaren, ende een tijt om wech te werpen.
7 Een tijt om te scheuren, ende een tijt om toe te naeijen: een tijt om te swijgen, ende een tijt om te spreken.
8 Een tijt om lief te hebben, ende een tijt om te haten: een tijt van oorloge, ende een tijt van vrede.
9 Wat voordeel heeft hy die werckt, van het gene dat hy bearbeyt?
10 Ick hebbe gesien de besigheyt, die Godt de kinderen der menschen gegeven heeft, om haer selven daer mede te bekommeren.
11 Hy heeft yeder dingh schoon gemaeckt in sijnen tijt: oock heeft hy de eeuwe in haer herte geleyt, sonder dat een mensche het werck dat Godt gemaeckt heeft, kan uytvinden, van ’t begin tot het eynde toe.
12 Ick hebbe gemerckt, datter niet beters voor haerlieden en is, dan sich te verblijden, ende goet te doen in sijn leven.
13 Ia oock dat yeder mensche ete ende drincke, ende het goede geniete van al sijnen arbeyt: [dit ] is een gave Godts.
14 Ick weet, dat al wat Godt doet, dat sal in der eeuwigheyt zijn, daer en is niet toe te doen, noch daer en is niet af te doen: ende Godt doet [dat ,] op dat men vreese voor sijn aengesichte.
15 Het gene dat geweest is, dat is nu, ende wat wesen sal, dat is alreede geweest: ende Godt soeckt het wechgedrevene.
16 Voorder hebb’ ick oock gesien onder de sonne, ter plaetse des gerichts, aldaer was godtloosheyt: ende ter plaetse der gerechtigheyt, aldaer was godtloosheyt.
17 Ick seyde in mijn herte, Godt sal den rechtveerdigen, ende den godtloosen oordeelen: want aldaer is de tijt voor alle voornemen, ende over alle werck.
18 Ick seyde in mijn herte van de gelegentheyt der menschen kinderen, dat Godt hen sal verklaren, ende dat sy sullen sien, dat sy [als ] de beesten zijn aen haer selven.
19 Want wat den kinderen der menschen wedervaert, dat wedervaert oock den beesten, ende eenerley wedervaert hen [beyden :] gelijck die sterft, alsoo sterft dese, ende sy alle hebben eenerley adem, ende de uytnementheyt der menschen boven de beesten, is geene: want alle zijnse ydelheyt.
20 Sy gaen alle na eene plaetse: sy zijn alle uyt den stof, ende sy keeren alle weder tot den stof.
21 Wie merckt dat de adem van de kinderen der menschen opvaert na boven, ende de adem der beesten nederwaerts vaert in de aerde?
22 Dies ick gesien hebbe, datter niet beters en is, dan dat de mensche hem verblijde van sijne wercken, want dat is sijn deel: want wie sal hem daer henen brengen, dat hy siet het gene dat na hem geschieden sal?
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
