Daniel bidt den HEERE om de weder-oprichtinge Ierusalems, ver s 1, et c. De Heere verhoort hem, ende onderricht hem, 20. Te gelijcke openbaert hy hem door Gabriel, den tijt van de seventigh weken, aen het eynde van dewelcke, niet alleen den Ioden, maer oock den gantschen menschelicken geslachte, de ware geestelicke verlossinge door Christum den Vorst soude werden aengebracht, 24, et c. Oock spreeckt de Engel van de schrickelicke verdervinge, die over het ondanckbare ende halstarrige Ioodsche volck komen soude, 26, 27.
1 IN het eerste jaer Darij des soons Ahasueros, uyt den zade der Meden, die Koningh gemaeckt was over het Koninckrijcke der Chaldeen:
2 In het eerste jaer sijner regeeringe, merckte ick Daniel in de boecken, dat het getal der jaren, van dewelcke het woort des HEEREN tot den Propheet Ieremiam geschiet was, in ’t vervullen der verwoestingen Ierusalems, seventigh jaer was.
3 Ende ick stelde mijn aengesichte tot Godt den Heere, [hem ] te soecken [met ] den gebede, ende smeeckingen, met vasten, ende sack, ende assche.
4 Ick badt dan tot den HEERE mijnen Godt, ende dede belijdenisse, ende seyde: Och Heere, ghy groote ende verschrickelicke Godt, die het verbont ende weldadigheyt houdet, dien die hem lief hebben, ende sijne geboden houden.
5 Wy hebben gesondight, ende hebben onrecht gedaen, ende godtlooslick gehandelt, ende gerebelleert, met af te wijcken van uwe geboden, ende van uwe rechten.
6 Ende wy en hebben niet gehoort na uwe dienstknechten de Propheten, die in uwen name spraken tot onse Koningen, onse Vorsten, ende onse Vaders, ende tot allen volcke des lants.
7 By u, ô Heere, is de gerechtigheyt, maer by ons de beschaemtheyt der aengesichten, gelijck het is te desen dage, by de mannen van Iuda, ende de inwoonderen van Ierusalem, ende geheel Israël, die naby, ende die verre zijn, in alle de landen daer ghyse henen gedreven hebt, om hare overtredinge, daer mede sy tegen u overtreden hebben.
8 O Heere, by ons is de beschaemtheyt der aengesichten, by onse Koningen, by onse Vorsten, ende by onse Vaderen: om dat wy tegen u gesondight hebben.
9 By den Heere onsen Godt zijn de barmhertigheden, ende vergevingen, al hoewel wy tegen hem gerebelleert hebben.
10 Ende wy en hebben de stemme des HEEREN onses Godts niet gehoorsaemt, dat wy in sijne wetten wandelen souden: die hy gegeven heeft voor onse aengesichten, door de hant sijner knechten de Propheten.
11 Maer geheel Israël heeft uwe wet overtreden, met af te wijcken, dat sy uwe stemme niet en gehoorsaemden; daerom is over ons uytgestort dien vloeck, ende dien eedt, die geschreven is in de wet Mose, des knechts Godes, dewijle wy tegen hem gesondight hebben.
12 Ende hy heeft sijne woorden bevestight, die hy gesproken heeft tegen ons, ende tegen onse Richters, die ons richteden, brengende over ons een groot quaet, het welck niet geschiet en is onder den gantschen hemel, gelijck aen Ierusalem geschiet is.
13 Gelijck als in de wet Mose geschreven is, [alsoo ] is al dat quaet over ons gekomen: ende wy en smeeckten het aengesichte des HEEREN onses Godts niet, afkeerende van onse ongerechtigheden, ende verstandelick acht gevende op uwe waerheyt.
14 Daerom heeft de HEERE over het quade gewaeckt, ende hy heeft het over ons gebracht: want de HEERE onse Godt is rechtveerdigh in alle sijne wercken die hy gedaen heeft, dewijle wy sijne stemme niet en gehoorsaemden.
15 Ende nu, ô Heere onse Godt, die ghy u volck uyt Egyptenlant uytgevoert hebt, met eene stercke hant, ende hebt u eenen name gemaeckt, gelijck hy is te desen dage: wy hebben gesondight, wy zijn godtloos geweest.
16 O Heere, na alle uwe gerechtigheden, laet doch uwen toorne ende uwe grimmigheyt afgekeert worden van uwe stadt Ierusalem uwen heyligen bergh: want om onser sonden wille, ende om onser vaderen ongerechtigheden, zijn Ierusalem ende u volck tot versmaetheyt by alle die rontom ons zijn.
17 Ende nu, ô onse Godt, hoort na het gebedt uwes knechts, ende na sijne smeeckingen, ende doet u aengesichte lichten over u heylighdom, dat verwoest is: om des Heeren wille.
18 Neyght uw’ oore, mijn Godt, ende hoort, doet uwe oogen op, ende siet onse verwoestingen, ende de stadt die na uwen name genoemt is: want wy en werpen onse smeeckingen voor u aengesicht niet neder, op onse gerechtigheden, maer op uwe barmhertigheden, die groot zijn.
19 O Heere hoort, ô Heere vergeeft, ô Heere merckt op, ende doet’et, en vertreckt het niet; Om uwes selfs wille, ô mijn Godt: Want uwe stadt, ende u volck, is na uwen name genoemt.
20 Als ick noch sprack, ende badt, ende beleedt mijne sonde, ende de sonde mijnes volcks van Israël, ende mijne smeeckinge nederwierp voor ’t aengesichte des HEEREN mijnes Godts, om des heyligen berghs wille mijnes Godts:
21 Als ick noch sprack in den gebede: soo quam de man Gabriel, dien ick in den beginne, in een gesichte gesien hadde, snellick gevlogen, my aenrakende ontrent den tijt des avont-offers.
22 Ende hy onderrichtede [my ,] ende sprack met my, ende seyde, Daniel, nu ben ick uytgegaen, om u den sin te doen verstaen.
23 In den beginne uwer smeeckingen is het woort uytgegaen, ende ick ben gekomen, om [u dat ] te kennen te geven, want ghy zijt een seer gewenscht [man :] verstaet dan dit woort, ende merckt op dit gesichte.
24 Seventigh weken zijn bestemt over u volck, ende over uwe heylige stadt, om de overtredinge te sluyten, ende om de sonden te verzegelen, ende om de ongerechtigheyt te versoenen, ende om eene eeuwige gerechtigheyt aen te brengen, ende om het gesichte, ende den Propheet te verzegelen, ende om de heyligheyt der heyligheden te salven.
25 Weet dan, ende verstaet: Van den uytgangh des woorts, om te doen weder keeren, ende om Ierusalem te bouwen, tot op Messiam den Vorst, zijn seven weken, ende twee en sestigh weken: de straten, ende de grachten sullen wederom gebouwt worden, doch in benauwtheyt der tijden.
26 Ende na die twee en sestigh weken, sal de Messias uytgeroeyt worden, maer het en sal niet voor hemselven zijn: ende een volck des Vorsten, ’t welck komen sal, sal de stadt ende het heylighdom verderven, ende sijn eynde sal zijn met eenen overstroomenden vloet, ende tot het eynde toe salder krijgh zijn, [ende ] vastelick beslotene verwoestingen.
27 Ende hy sal velen het verbont verstercken een weke: ende [in ] de helft der weke, sal hy het slacht-offer, ende het spijs-offer doen ophouden, ende over den grouwelicken vleugel sal een verwoester zijn, oock tot de voleyndinge toe, die vastelick besloten zijnde sal uytgestort worden over den verwoesteden.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
