Wee, ende gevangenisse, over de principaelste van Zion ende Samaria, van wegen hare vleeschlicke sekerheyt, godtloose dertelheyt, ende overdaet, ver s 1, et c. Godt sweert, dat hy de stadt, met al watter in is, aen den vyant sal over geven, ende wie over blijft, door sijne plagen doen verdwijnen, sonder groote ofte kleyne te verschoonen, 7. om Israëls domme verkeertheyt, ofte hartneckigheyt, ende dwasen hooghmoedt, sal Godt eenen verdruckenden vyant over haer senden, 12.
1 WEe den gerusten te Zion, ende den sekeren op den bergh van Samarja: die de voornaemste zijn van de eerstelingen der volckeren, ende tot dewelcke die van den huyse Israëls komen.
2 Gaet over na Calne, ende siet toe; ende gaet van daer na Hamath de groote [stadt: ] ende trecket af na Gath der Philistijnen; ofse beter zijn als dese Koninckrijcken, ofte hare lantpale grooter als uwe lantpale.
3 Ghy die den boosen dagh verre stellet: ende den stoel des gewelts na by brenget.
4 Die daer liggen op elpenbeenen bedsteden, ende weeldigh zijn op hare koetzen: ende eten de lammeren van der kudde, ende de kalveren uyt het midden van den mest-stal.
5 Die op het geklanck der luyte quinckeleeren: [ende ] bedencken haer selven instrumenten der musijcke, gelijck David.
6 Die wijn uyt schalen drincken, ende haer salven met de voortreflickste olie: maer en bekommeren haer niet over de verbrekinge Iosephs.
7 Daerom sullen sy nu gevangelick henen gaen onder de voorste die in gevangenisse gaen: ende het bancket der gener die weeldigh zijn, sal wech wijcken.
8 De Heere HEERE heeft gesworen by sich selven; (spreeckt de HEERE, de Godt der heyrscharen,) Ick hebbe eenen grouwel van Iacobs hoovaerdije, ende ick hate sijne palleysen: daerom sal ick de stadt ende hare volheyt overleveren.
9 Ende het sal geschieden, soo daer tien mannen in eenigh huys sullen over gelaten zijn, datse sterven sullen.
10 Ende de naeste vrient sal eenen yegelicken van dien opnemen, ofte die hem verbrant, om de beenderen uyt den huyse uyt te brengen, ende sal seggen tot dien, die binnen de zijden des huyses is, Zijnder noch meer by u? ende hy sal seggen, Niemant: Dan sal hy seggen, Swijght; want sy en waren niet om des HEEREN naem te vermelden.
11 Want siet, de HEERE geeft bevel, ende hy sal het groote huys slaen met inwateringe: ende het kleyne huys met spleten.
12 Sullen oock peerden rennen op eene steenrotze? sal men oock [daer op ] met runderen ploegen? want ghylieden hebt het recht in galle verkeert, ende de vrucht der gerechtigheyt in alssen.
13 Ghy die blijde zijt over een nietigh dingh: Ghy die segget; En hebben wy ons niet door onse sterckte hoornen verkregen?
14 Want siet, Ick sal over u-lieden, ô huys Israëls, een volck verwecken, spreeckt de HEERE, de Godt der heyrscharen: Die sullen u-lieden drucken, van daer men komt te Hamath, tot aen de beke der wildernisse.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
