1 Saulus reyst na Damascus, om de geloovige aldaer oock te vervolgen. 3 wort onderwegen uyt den hemel van een licht omstraelt, ter aerde geworpen, ende van Christo selve bestraft, ende met blintheyt geslagen. 10 Ananias wort tot hem gesonden, die in ’t eerste bevreest is tot hem te gaen. 15 doch daer na tot hem komt, hem wederom siende maeckt, onderrecht, ende doopt. 20 Saulus predickt Christum in de Synagogen. 23 De Ioden leggen hem lagen. 25 maer hy ontkomt over den stadts muer in een mande. 26 Hy komt te Ierusalem, ende wort van Barnaba tot de Apostelen gebracht, ende predickt oock Christum aldaer. 30 Reyst na Tarsen om der Ioden lagen te ontgaen. 31 de gemeynten hebben vrede ende nemen toe. 32 Petrus komt tot Lydda, ende geneest Eneam. 36 wort tot Ioppe ontboden, ende verweckt Tabitham, die gestorven was. 42 waer door vele gelooven.
1 ENde Saulus blasende noch dreyginge ende moort tegen de discipelen des Heeren, gingh tot den Hoogenpriester,
2 Ende begeerde brieven van hem na Damascum aen de Synagogen, op dat soo hy eenige, die van dien wegh waren, vonde, hy [deselve ] beyde mannen ende vrouwen soude gebonden brengen na Ierusalem.
3 Ende als hy reysde, is het geschiet dat hy na by Damascum quam, ende hem omscheen snellick een licht van den hemel:
4 Ende ter aerden gevallen zijnde, hoorde hy een stemme die tot hem seyde, Saul, Saul, wat vervolght ghy my?
5 Ende hy seyde, Wie zijt ghy Heere? Ende de Heere seyde, Ick ben Iesus dien ghy vervolght. Het is u hardt de verzenen tegen de prickels te slaen.
6 Ende hy bevende ende verbaest zijnde, seyde, Heere, wat wilt ghy dat ick doen sal? Ende de Heere [seyde ] tot hem, Staet op, ende gaet in de stadt, ende u sal [aldaer ] geseght worden, wat ghy doen moet.
7 Ende de mannen die met hem over wegh reysden, stonden verbaest, hoorende wel de stemme, maer niemant siende.
8 Ende Saulus stont op van der aerde: ende als hy sijne oogen open dede, en sagh hy niemant. Ende sy hem by der hant leydende, brachten hem tot Damascum.
9 Ende hy was drie dagen dat hy niet en sagh: ende en at niet, noch en dronck niet.
10 Ende daer was een seker discipel te Damascus, met name Ananias: ende de Heere seyde tot hem in een gesichte, Anania. Ende hy seyde, Siet, [hier ben ] ick, Heere.
11 Ende de Heere [seyde ] tot hem, Staet op ende gaet in de strate genaemt de Rechte, ende vraeght in het huys Iude na [eenen ] met name Saulus, van Tarsen: want siet hy bidt.
12 Ende hy heeft in een gesichte gesien, dat een man, met name Ananias, in quam, ende hem de hant opleyde, op dat hy wederom siende worde.
13 Ende Ananias antwoordde, Heere, ick hebbe uyt velen gehoort van desen man, hoe veel quaet hy uwe heylige in Ierusalem gedaen heeft.
14 Ende heeft hier macht van de Overpriesters, om te binden alle die uwen name aenroepen.
15 Maer de Heere seyde tot hem, Gaet henen: want dese is my een uytverkoren vat, om mijnen naem te dragen voor de Heydenen, ende de Koningen, ende de kinderen Israëls.
16 Want ick sal hem toonen hoe veel hy lijden moet om mijnen naem.
17 Ende Ananias gingh henen ende quam in het huys: ende de handen op hem leggende, seyde hy, Saul broeder, de Heere heeft my gesonden [namelick ] Iesus, die u verschenen is op den wegh dien ghy quaemt, op dat ghy weder siende, ende met den Heyligen Geest vervult soudet worden.
18 Ende terstont vielen af van sijne oogen gelijck als schellen, ende hy wiert terstont wederom siende: ende stont op, ende wiert gedoopt.
19 Ende als hy spijse genomen hadde, wiert hy versterckt. Ende Saulus was sommige dagen by de discipelen, die te Damascus waren.
20 Ende hy predickte terstont Christum in de Synagogen, dat hy de Sone Godts is.
21 Ende sy ontsetteden haer alle die het hoorden, ende seyden, En is dese niet de gene die te Ierusalem verstoorde die desen naem aenriepen, ende die daerom hier gekomen is, op dat hy deselve gebonden soude brengen tot de Overpriesters?
22 Doch Saulus wiert meer ende meer bekrachtight, ende overtuyghde de Ioden die te Damascus woonden, bewijsende dat dese de Christus is.
23 Ende als vele dagen verloopen waren, soo hielden de Ioden te samen raet om hem te dooden.
24 Maer hare lage wiert Saulo bekent: ende sy bewaerden de poorten, beyde des daeghs ende des nachts, op dat sy hem dooden mochten.
25 Doch de discipelen namen hem des nachts, ende lieten [hem ] neder door de muer, [hem ] aflatende in een mande.
26 Saulus nu te Ierusalem gekomen zijnde, pooghde hem by de discipelen te voegen: maer sy vreesden hem alle, niet geloovende dat hy een discipel was.
27 Maer Barnabas hem tot sich nemende, leydde [hem ] tot de Apostelen, ende verhaelde haer hoe hy op den wegh den Heere gesien hadde, ende dat hy tot hem gesproken hadde, ende hoe hy te Damascus vrymoedelick gesproken hadde in den name Iesu.
28 Ende hy was met haer ingaende ende uytgaende te Ierusalem:
29 Ende vrymoedelick sprekende in den name des Heeren Iesu, sprack hy oock ende handelde tegen de Griecksche [Joden :] maer dese trachteden hem te dooden.
30 Doch de broeders [dit ] verstaende, geleydden hem tot Casareen ende sonden hem af na Tarsen.
31 De gemeynten dan door geheel Iudeam, ende Galileam, ende Samariam hadden vrede, ende wierden gesticht: ende wandelende in de vreese des Heeren, ende de vertroostinge des Heyligen Geests, wierden vermenighvuldight.
32 Ende het geschiedde als Petrus alomme doortrock, dat hy oock afquam tot de heylige die tot Lydda woonden.
33 Ende aldaer vondt hy een seker mensche, met name Eneas, die acht jaren te bedde gelegen hadde, welcke was geraeckt.
34 Ende Petrus seyde tot hem, Enea, Iesus Christus maeckt u gesont: staet op ende spreydt u selven [het bedde .] Ende hy stont terstont op.
35 Ende sy sagen hem alle die te Lydda ende Sarona woonden, dewelcke haer bekeerden tot den Heere.
36 Ende te Ioppe was een sekere discipelinne met name Tabitha, welcke overgeset zijnde is geseght Dorcas. Dese was vol van goede wercken, ende aelmoessen, die sy dede.
37 Ende het geschiedde in die dagen, dat sy kranck wiert ende sterf: ende als syse gewasschen hadden, leyden sy haer in de opperzale.
38 Ende alsoo Lydda na by Ioppe was, de discipelen hoorende dat Petrus aldaer was, sonden twee mannen tot hem, biddende dat hy niet en soude vertoeven tot haer over te komen.
39 Ende Petrus stont op, ende gingh met haer: welcken sy, als hy daer gekomen was, in de opperzale leydden: ende alle de weduwen stonden by hem, weenende ende toonende de rocken ende kleederen die Dorcas gemaeckt hadde, als sy by haer was.
40 Maer Petrus, hebbende [haer ] alle uytgedreven, knielde neder ende badt: ende hem keerende tot het lichaem seyde, Tabitha, staet op. Ende sy dede hare oogen open, ende Petrum gesien hebbende sat sy over eynde.
41 Ende hy gaf haer de hant, ende rechtdese op, ende de heylige ende de weduwen geroepen hebbende, stelde hyse levende voor [haer .]
42 Ende [dit ] wiert bekent door geheel Ioppe, ende vele geloofden in den Heere.
43 Ende het geschiedde dat hy vele dagen te Ioppe bleef by eenen sekeren Simon, eenen lederbereyder.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
