Achitophels raet, van David in der haest te overvallen, wort door Godts beschickinge verworpen, ende Husais raet gevolght, ver s 1, et c. Husai laet David sulcks weten, ende raet hem terstont voort te trecken, 15. Alsoo passeert David de Iordane, 22. Den Achitophel verdriet dit soo seer, dat hy sich selven verhanght, 23. David komt te Mahanaim, ende Absalom treckt over de Iordane, makende Amasa tot Krijghs-overste, 24. Davids goede vrienden versorgen hem te Mahanaim met allerhande nootdruft, 27.
1 Voorts seyde Achitophel tot Absalom: Laet my nu twaelf duysent mannen uytlesen, dat ick my opmake, ende David desen nacht achter na jage.
2 Soo sal ick over hem komen, daer hy moede ende slap van handen is, ende sal hem verschricken, ende al het volck, dat met hem is, sal vluchten: dan sal ick den Koningh alleene slaen.
3 Ende ick sal al het volck tot u doen wederkeeren: de man, dien ghy soeckt, is gelijck het weder keeren van allen; soo sal al het volck in vrede zijn.
4 Dit woort nu was recht in Absaloms oogen, ende in de oogen aller Oudtsten van Israël.
5 Doch Absalom seyde; Roept doch oock Husai, den Architer: ende laet ons hooren, wat hy oock seyt.
6 Ende als Husai tot Absalom inquam, soo sprack Absalom tot hem, seggende: Aldus heeft Achitophel gesproken: Sullen wy sijn woort doen? soo niet, spreeckt ghy.
7 Doe seyde Husai tot Absalom: De raet, dien Achitophel op ditmael geraden heeft, en is niet goet.
8 Wijders seyde Husai; Ghy kent uwen vader ende sijne mannen, dat sy helden zijn, datse bitter van gemoedt zijn, als een beyr, die van de jongen berooft is in ’t velt: daer toe is uwe vader een krijghsman, ende en sal niet vernachten met den volcke.
9 Siet, nu heeft hy sich versteken in eene der holen, ofte in eene der plaetsen: Ende het sal geschieden, als’er in ’t eerste [sommige ] onder hen vallen, dat een yeder, die het sal hooren, alsdan sal seggen; Daer is een slagh geschiet onder ’t volck, dat Absalom na volght.
10 Soo soude hy, die oock een dapper man is, wiens herte is als een leewen herte, teenemael smelten: want gantsch Israël weet, dat uwe vader een helt is, ende het dappere mannen zijn, die met hem zijn.
11 Maer ick rade, dat in aller haest tot u versamelt worde gantsch Israël, van Dan tot Ber-Seba toe, als zant, dat aen de zee is, in menighte: ende dat uwe persoon mede gae in den strijt.
12 Dan sullen wy tot hem komen, in eene der plaetsen, daer hy gevonden wort, ende hem gemackelick overvallen, gelijck als de dauw op den aerdbodem valt: ende daer en sal van hem, ende van alle de mannen, die met hem zijn, oock niet een worden over gelaten.
13 Ende indien hy sich in eene stadt sal begeven, soo sal gantsch Israël koorden tot deselve stadt aendragen, ende wy sullense tot in de beke neder trecken, tot dat oock niet een steenken aldaer gevonden en worde.
14 Doe seyde Absalom, ende alle man van Israël; De raet van Husai, den Architer, is beter dan Achitophels raet: Doch de HEERE hadde ’t geboden, om den goeden raet Achitophels, te vernietigen, op dat de HEERE het quaet over Absalom brachte.
15 Ende Husai seyde tot Zadok, ende tot Abjathar, de Priesteren; Alsoo ende alsoo heeft Achitophel Absalom ende den Oudtsten Israëls geraden: maer alsoo ende alsoo heb ick geraden.
16 Nu dan, sendet haestelick henen, ende bootschappet David, seggende; Vernacht dese nacht niet in de vlacke velden der woestijne, ende oock gaet spoedighlick over: op dat de Koningh niet verslonden en worde, ende al het volck, dat met hem is.
17 Ionathan nu ende Ahimaaz stonden by de fonteyne Rogel; Ende eene dienstmaeght gingh henen, ende seyde het hen aen, ende sy gingen henen, ende seyden het den Koningh David aen: want sy en mochten haer niet sien laten, dat sy in de stadt quamen.
18 Een jonge dan noch saghse, ende seyde het Absalom aen: Doch die beyde gingen haestelick, ende quamen in eens mans huys te Bahurim, dewelcke eenen put hadde in sijnen voorhof, ende sy daelden daer in.
19 Ende de vrouwe nam ende spreydde een decksel over het opene van den put, ende stroyde gort daer op: Alsoo wert de sake niet bekent.
20 Doe nu Absaloms knechten tot de vrouwe in het huys quamen, seyden sy, waer zijn Ahimaaz ende Ionathan? ende de vrouwe seyde tot hen; Sy zijn over dat water-rivierken gegaen: Ende doe syse gesocht ende niet gevonden hadden, keerden sy weder na Ierusalem.
21 Ende het geschiedde, na dat sy wech gegaen waren: soo klommen sy uyt den put, ende gingen henen ende boodschapten het den Koningh David: ende sy seyden tot David; Maeckt u-lieden op, ende gaet haestelick over het water, want alsoo heeft Achitophel tegen u-lieden geraden.
22 Doe maeckte sich David op, ende al het volck, dat met hem was, ende sy gingen over de Iordane: Aen het morgenlicht en ontbracker niet tot eenen toe, die niet over de Iordane gegaen en ware.
23 Als nu Achitophel sagh, dat sijnen raet niet gedaen en was, zadelde hy den ezel, ende maeckte sich op, ende toogh na sijn huys in sijne stadt, ende gaf bevel aen sijn huys, ende verhingh sich: Alsoo sterf hy, ende wert begraven in sijns vaders graf.
24 David nu quam tot Mahanaim: ende Absalom toogh over de Iordane, hy, ende alle mannen Israëls met hem.
25 Ende Absalom hadde Amasa in Ioabs plaetse gestelt over het heyr: Amasa nu was eens mans sone, wiens naem was Iethra, de Israëlijt, die ingegaen was tot Abigal, dochter van Nahas, suster van Zeruja, Ioabs moeder.
26 Israël nu ende Absalom legerden hen in den lande Gileads.
27 Ende het geschiedde, als David te Mahanaim gekomen was, dat Sobi, de sone van Nahas, van Rabba der kinderen Ammons, ende Machir, de sone Ammiëls van Lo-Debar, ende Barzillai, de Gileaditer, van Rogelim,
28 Beddewerck, ende schalen, ende aerden vaten, ende terwe ende gerste, ende meel, ende geroost [koorn ], ende boonen, ende linsen, oock geroost,
29 Ende honigh, ende boter, ende schapen, ende koeijen-kesen, brachten tot David, ende tot het volck, dat met hem was, om te eten: want sy seyden, Dit volck is hongerigh, ende moede, ende dorstigh in de woestijne.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
