Ioahaz wort Koningh in sijns vaders plaetse, vers en 1, 2. wort afgeset door den Koningh van Egypten, ende daer henen wech gevoert, 3. die in sijne plaetse stelt sijnen broeder Eliakim, ende noemt hem Iojakim, 4. deselve is godtloos, ende wort van Nebucadnezar gevangelick na Babel gevoert, 5. Sijn sone Iojachin volght hem in sijn Rijcke, godtloosheyt, ende gevangenisse, 9. Zedekia, die hem succedeert, is deselve gelijc, 11. Om deser, ende des volcks sonden wort Ierusalem van de Chaldeen verstoort, ende de Ioden gevangelick wech gevoert na Babel, 14. alwaerse blijven tot op de regeeringe van Cyrus, diese verlossinge, ende vryheyt geeft, 22.
1 DOe nam het volck des lants Iehoahaz den sone van Iosia, ende maeckten hem Koningh in sijns vaders plaetse te Ierusalem.
2 Drie en twintigh jaer was Ioahaz oudt, als hy Koningh wert, ende hy regeerde drie maenden te Ierusalem.
3 Want de Koningh van Egypten sette hem af te Ierusalem: ende hy leyde het lant een boete op van hondert talenten silvers, ende een talent gouts.
4 Ende de Koningh van Egypten maeckte sijnen broeder Eliakim Koningh over Iuda, ende Ierusalem, ende veranderde sijnen naem in Iehojakim: maer sijnen broeder Ioahaz nam Necho, ende bracht hem in Egypten.
5 Vijf en twintigh jaer was Iehojakim oudt, als hy Koningh wert, ende regeerde elf jaer te Ierusalem: ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN sijnes Godts.
6 Nebudcadnezar de Koningh van Babel toogh tegen hem op, ende bondt hem met twee kopere ketenen, om hem te voeren na Babel.
7 Nebucadnezar bracht oock van de vaten des Huyses des HEEREN, na Babel: ende steldese in sijnen tempel te Babel.
8 Het overige nu van de geschiedenissen Iehojakims, ende sijne grouwelen, die hy dede, ende wat aen hem gevonden wert; siet, dat is geschreven in het boeck der Koningen Israëls, ende Iuda: ende Iehojachin sijn sone wert Koningh in sijne plaetse.
9 Acht jaer was Iehojachin oudt, als hy Koningh wert, ende regeerde drie maenden ende tien dagen, te Ierusalem: ende dede dat quaet was in de oogen des HEEREN.
10 Ende met de wederkomste des jaers sondt de Koningh Nebudcadnezar henen, ende liet hem na Babel halen, met de kostelickste vaten van het Huys des HEEREN: ende hy maeckte sijnen broeder Zedekia Koningh over Iuda, ende Ierusalem.
11 Een en twintigh jaer was Zedekia oudt, als hy Koningh wert, ende regeerde elf jaer te Ierusalem.
12 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN sijnes Godts: hy en verootmoedighde sich niet voor het aengesicht des Propheten Ieremia, [sprekende ] uyt den mont des HEEREN.
13 Daer toe wiert hy oock afvalligh tegen den Koningh Nebucadnezar, die hem be-eedight hadde by Godt: ende verhardde sijnen necke, ende verstockte sijn herte, dat hy sich niet en bekeerde tot den HEERE den Godt Israëls.
14 Oock maeckten alle Overste der Priesteren, ende het volck, der overtredingen seer veel, na alle grouwelen der Heydenen: ende sy verontreynighden het Huys des HEEREN, dat hy geheylight hadde te Ierusalem.
15 Ende de HEERE de Godt harer vaderen sondt tot haer door de hant sijner Boden, vroegh op zijnde, om [die ] te senden: want hy verschoonde sijn volck, ende sijne wooninge.
16 Maer sy spotteden met de Boden Godts, ende verachteden sijne woorden, sy verleydden haer selven tegen sijne Propheten: tot dat de grimmigheyt des HEEREN tegen sijn volck opgingh, datter geen heelen aen en was.
17 Want hy dede tegens hen opkomen den Koningh der Chaldeen, die hare jongelingen met den sweerde in het Huys hares Heylighdoms doodde, ende hy en verschoonde de jongelingen niet, nochte de maeghden, de oude, nochte de stock-oude: hy gafse alle in sijne hant.
18 Ende alle vaten van ’t Huys Godts, de groote, ende de kleyne, ende de schatten van het Huys des HEEREN, ende de schatten des Koninghs, ende sijner Vorsten; dit alles voerde hy na Babel.
19 Ende sy verbrandden het Huys Godts, ende sy braken den muer Ierusalems af, ende alle de palleysen daer van verbrandden sy met vyer; verdervende oock alle kostelicke vaten des selven.
20 Ende wie over gebleven was van den sweerde, voerde hy wech na Babel, ende sy werden hem, ende sijnen sonen tot knechten, tot het regeeren des Koninckrijcks van Persen:
21 Op dat het woort des HEEREN vervult wierde, door den mont van Ieremia, tot dat het lant aen sijne Sabbathen een welgevallen hadde: het rustede alle de dagen der verwoestinge, tot dat de seventigh jaren vervult waren.
22 Maer in ’t eerste jaer van Cores Koningh van Persen, op dat volbracht wierde het woort des HEEREN, door den mont van Ieremia; verweckte de HEERE den geest van Cores Koningh van Persen, dat hy eene stemme liet doorgaen door sijn gantsche Koninckrijcke, selfs oock in geschrifte; seggende:
23 Soo seyt Cores Koningh van Persen: De HEERE de Godt des hemels heeft my alle Koninckrijcken der aerde gegeven; ende hy heeft my bevolen hem een Huys te bouwen te Ierusalem, dewelcke in Iuda is: wie is onder u-lieden van al sijn volck? De HEERE sijn Godt zy met hem, ende hy trecke op.
Eynde des tweeden Boecks der Chroniken .© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
