Iosia den Godtsdienst in order stellende, houdt het Paesschenfeest met groote solemniteyt, ver s 1, et c. neemt eenen onnoodigen strijt aen tegen Pharao Necho, 20. daer in hy doodelick gewondt wort, ende sterft, 23. hy wort seer beklaeght, 24. het besluyt sijner historie, 26.
1 DAer na hieldt Iosia het Paesschen den HEERE te Ierusalem: ende sy slachteden het Pascha op den veertienden der eerster maent.
2 Ende hy stelde de Priesters op hare wachten: ende hy stercktese tot den dienst van het Huys des HEEREN.
3 Ende hy seyde tot de Leviten, die gantsch Israël onderwesen, die den HEERE heyligh waren: Settet de heylige Arke in het Huys, ’t welcke Salomo de sone Davids des Koninghs Israëls gebouwt heeft; Ghy en hebt geenen last op de schouderen: dient nu den HEERE uwen Godt, ende sijn volck Israël.
4 Ende bereydet u na de huysen uwer vaderen, na uwe verdeelingen, na het voorschrift van David den Koningh Israëls, ende na de beschrijvinge sijns soons Salomo.
5 Ende staet in het Heylighdom, na de onderscheydinge der vaderlicke huysen, voor uwe broederen, het volck, ende [na ] de afdeelinge van de vaderlicke huysen der Leviten.
6 Ende slachtet het Pascha, ende heyliget u, ende bereydet [dat ] voor uwen broederen, doende na het woort des HEEREN door de hant Mose.
7 Ende Iosia gaf voor den volcke, van kleyn vee, lammeren, ende jonge geytenbocken, die alle tot Paesch-offeren, na alle het gene dat daer gevonden wert, in getale dertigh duysent: maer van runderen, drie duysent: dit was van des Koninghs have.
8 Oock gaven sijne Vorsten ten vrywilligen offer voor den volcke, voor den Priesteren, ende voor den Leviten: Hilkia, ende Zacharia, ende Iehiël de Overste van het Huys Godts, gaven den Priesteren tot Paesch-offeren, twee duysent, ende ses hondert [kleyn vee :] ende drie hondert runderen.
9 Daer toe Conania, ende Semaia, ende Nethaneël sijne broederen; mitsgaders Hasabia, ende Iiël, ende Iosabad, de Overste der Leviten, gaven den Leviten tot Paesch-offeren, vijf duysent [kleyn vee :] ende vijf hondert runderen.
10 Alsoo wert de dienst toebereyt: ende de Priesteren stonden in hare stantplaetse, ende de Leviten in hare verdeelingen na het gebodt des Koninghs.
11 Daer na slachte men het Pascha, ende de Priesters sprenghden [het bloet ] uyt hare handen: ende de Leviten trocken de huyden af.
12 Ende sy namen het brand-offer daer af, op dat sy die, na de verdeelingen der vaderlicke huysen, den volcke geven mochten, om den HEERE te offeren, gelijck geschreven is in het boeck Mose: ende alsoo met de runderen.
13 Ende sy koockten het Pascha by den vyere, na het recht: maer de [andere ] heylige dingen koockten sy in potten, ende in ketelen, ende in pannen: ende sy deelden het haestelick onder alle den volcke.
14 Daer na bereydden sy oock voor hen selven, ende voor den Priesteren: want de Priesters de sonen Aarons waren tot aen den nacht in het offeren der brand-offeren, ende des vets; daerom bereydden de Leviten voor hen selven, ende voor den Priesteren, den sonen Aarons.
15 Ende de Sangers, de sonen Asaphs, waren in hare stantplaetse, na den gebode Davids, ende Asaphs, ende Hemans, ende Ieduthuns des Sienders des Koninghs, mitsgaders de Poortiers aen elcke poorte: sy en behoefden niet te wijcken van haren dienst, overmits hare broeders, de Leviten voor hen bereydden.
16 Alsoo wert de gantsche dienst des HEEREN op den selven dagh beschickt, om Paesschen te houden, ende brandt-offeren op den altaer des HEEREN te offeren, na den gebode des Koninghs Iosia.
17 Ende de kinderen Israëls, dieder gevonden werden, hielden het Paesschen ter selver tijt, ende het feest der ongesuerde [brooden ,] seven dagen.
18 Daer en was oock geen Paesschen als dat, in Israël gehouden, van de dagen Samuels des Propheten aen: ende geene Koningen Israëls hadden sulck Paesschen gehouden, gelijck dat Iosia hieldt met de Priesters, ende de Leviten, ende gantsch Iuda, ende Israël, datter gevonden wert, ende de inwoonders van Ierusalem.
19 In het achtiende jaer des Koninckrijcks van Iosia wert dit Paesschen gehouden.
20 Na dit alles, doe Iosia het Huys toebereyt hadde, toogh Necho de Koningh van Egypten op, om te krijgen tegen Carchemis, aen den Phrath, ende Iosia toogh uyt hem te gemoete.
21 Doe sondt [hy ] boden tot hem, seggende; Wat hebbe ick met u te doen, ghy Koningh Iuda? wat u aengaet, ick en ben heden tegen u niet, maer tegen een huys, dat oorloge voert tegen my, ende Godt heeft geseyt, dat ick my haesten soude: houdt u af van Godt, die met my is, op dat hy u niet en verderve.
22 Doch Iosia en keerde sijn aengesicht niet van hem, maer hy verstelde sich, om tegen hem te strijden, ende en hoorde niet na de woorden van Necho uyt den mont Godts: maer hy quam om te strijden in het dal Megiddo.
23 Ende de schutters schoten den Koningh Iosia; doe seyde de Koningh tot sijne knechten: Voert my wech, want ick ben seer gewondt.
24 Ende sijne knechten namen hem wech, van den wagen, ende voerden hem op den tweeden wagen, dien hy hadde, ende brachten hem te Ierusalem; ende hy sterf, ende wert begraven in de graven sijner vaderen, ende gantsch Iuda ende Ierusalem bedreven rouwe over Iosia.
25 Ende Ieremia maeckte een klaeghliedt over Iosia; desgelijcks alle sangers, ende sangerssen, spraken in hare klaeghlieden van Iosia, tot op desen dagh: want sy gavense tot eene insettinge in Israël: ende siet, sy zijn geschreven in de klaeghlieden.
26 Het overige nu der geschiedenissen van Iosia, ende sijne goetdadigheden, na dat geschreven is in de wet des HEEREN:
27 Sijne geschiedenissen dan, de eerste, ende de laetste; siet, die zijn geschreven in het boeck der Koningen Israëls, ende Iuda.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
