Uzzia komt in sijns vaders Amazia plaetse, ver s 1, et c. regeert wel in de dagen van Zacharia, 4. krijght groote overwinningen over sijne vyanden, 6. Voorsiet de stadt Ierusalem, ende sijn huys, 9. sterckt sijn Rijcke met krijghsvolck, wapenen, ende konstige oorlooghs-wercken, 11. hy vergrijpt sich mits te willen roocken voor den Heere, 16. waer over hy met melaetsheyt gestraft wort, 19. hy sterft, ende sijn sone Iotham regeert, 23.
1 DOe nam het gantsche volck van Iuda Uzzia, (die nu sestien jaer oudt was) ende maeckten hem Koningh in sijns vaders Amazia plaetse.
2 Deselve bouwde Eloth, ende brachtse weder aen Iuda; na dat de Koningh met sijne vaderen ontslapen was.
3 Sestien jaer was Uzzia oudt, doe hy Koningh wiert, ende hy regeerde twee en vijftigh jaer te Ierusalem: ende de naem sijner moeder was Iecholia van Ierusalem.
4 Ende hy dede dat recht was in de oogen des HEEREN, na alles dat sijn vader Amazia gedaen hadde.
5 Want hy begaf sich om Godt te soecken, in de dagen van Zacharia, die verstandigh was in de gesichten Godts: in de dagen nu, dat hy den HEERE socht, maeckte hem Godt voorspoedigh.
6 Want hy toogh uyt, ende krijghde tegen de Philistijnen, ende brack den muer van Gath, ende den muer van Iabne, ende den muer van Asdod: daer toe bouwde hy steden in Asdod, ende onder de Philistijnen.
7 Ende Godt hielp hem tegen de Philistijnen, ende tegens de Arabiers, die te Gurbaal woonden, ende [tegen ] de Meüniten.
8 Ende de Ammoniten gaven Uzzia geschencken, ende sijn naem gingh tot den ingangh van Egypten: want hy sterckte sich ten hooghsten.
9 Daer toe bouwde Uzzia torens te Ierusalem, aen de hoeckpoorte, ende aen de dalpoorte, ende aen de hoecken: ende hy stercktese.
10 Hy bouwde oock torens in de woestijne, ende hieuw vele putten uyt, overmits hy veel vees hadde, beyde inde leeghten, ende in de effene velden; ackerlieden, ende wijngaerdeniers op de bergen, ende op de vruchtbare velden: want hy een liefhebber der lant[bouwerije ] was.
11 Voorder hadde Uzzia eene heyrkracht van geoeffende ter oologe, uyttreckende ten heyre by benden, na het getal harer monsteringe, door de hant van Ieiël den Schrijver, ende Mahaseia den Amptman: onder de hant van Hanania [een ] van de Vorsten des Koninghs.
12 Het geheele getal van de Hoofden der vaderen, der strijtbare helden, was twee duysent, ende ses hondert.
13 Ende onder hare hant was een krijghsheyr, van drie hondert duysent, ende seven duysent, ende vijf hondert, die met strijtbare kracht, sich ter oorloge oeffenden, om den Koningh tegen den vyant te helpen.
14 Ende Uzzia bereydde voor hen, voor het gantsche heyr schilden, ende spiessen, ende helmen, ende pansieren, ende bogen; selfs tot de slingersteenen toe.
15 Hy maeckte oock te Ierusalem konstige wercken, bedenckinge van konstige werckmeesters, datse op de torens, ende op de hoecken zijn souden, om met pijlen, ende met groote steenen te schieten: soo gingh sijnen naem tot verre toe uyt: want hy wert wonderlick geholpen, tot dat hy sterck wiert.
16 Maer als hy sterck geworden was, verhief hem sijn herte tot verdervens toe: ende hy overtradt tegen den HEERE sijnen Godt: want hy gingh in den tempel des HEEREN, om te roocken op den reuck-altaer.
17 Doch Azaria de Priester gingh hem na: ende met hem des HEEREN Priesters tachtentigh kloecke mannen.
18 Ende sy wederstonden den Koningh Uzzia, ende seyden hem; Het en komt u niet toe, Uzzia, den HEERE te roocken, maer den Priesteren Aarons sonen, die geheyliget zijn, om te roocken; gaet uyt het Heylighdom, want ghy hebt overtreden; ende het en sal u niet tot eere zijn van den HEERE Godt.
19 Doe wert Uzzia toornigh, ende het reuckwerck was in sijne hant, om te roocken: als hy nu toornigh wert tegen de Priesteren, rees de melaetsheyt op aen sijn voorhooft, voor het aengesichte der Priesteren in’t Huys des HEEREN, van boven den reuck-altaer.
20 Als doen sagh de Hooftpriester Azaria op hem, ende alle de Priesteren, ende siet, hy was melaetsch aen sijn voorhooft, ende sy stieten hem metter haeste van daer, ja, hy selfs wert oock gedreven uyt te gaen, om dat de HEERE hem geplaeght hadde.
21 Alsoo was de Koningh Uzzia melaetsch tot aen den dagh sijnes doots, ende melaetsch zijnde, woonde in een afgesondert huys, want hy van ’t Huys des HEEREN afgesneden was: Iotham nu sijn soon was over het huys des Koninghs, richtende het volck des lants.
22 Het overige nu der geschiedenissen van Uzzia, de eerste, ende de laetste heeft de Propheet Iesaia de sone van Amoz beschreven.
23 Ende Uzzia ontsliep met sijne vaderen, ende sy begroeven hem by sijne vaderen, in het velt van de begraeffenisse, die der Koningen was; want sy seyden, Hy is melaetsch: ende sijn sone Iotham wert Koningh in sijne plaetse.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
