Asa versoeckt hulpe aen den Koningh van Syrien tegen Baësa den Koningh Israëls, ver s 1 et c. ende krijghtse, 4. daer over hy van den Propheet Hanani bestraft wort, 7. dien hy daerom in de gevangenisse werpt, 10. zijnde kranck geworden, steunt meer op de medicijnmeesters, dan op den Heere, 12. sterft eyndelick, ende wort met groote kostelickheyt begraven, 13.
1 IN ’t ses en dertighste jaer des Koninckrijcks van Asa, toogh Baësa de Koningh Israëls op tegen Iuda, ende bouwde Rama, op dat hy niemant toe en liete uyt te gaen, ende in te komen tot Asa den Koningh van Iuda.
2 Doe bracht Asa het silver, ende het gout voort, uyt de schatten van het Huys des HEEREN, ende van het huys des Koninghs, ende sondt tot Benhadad den Koningh van Syrien, die te Damascus woonde, seggende;
3 Daer is een verbont tusschen my, ende tusschen u, ende tusschen mijnen vader, ende tusschen uwen vader: Siet ick sende u silver, ende gout; gaet henen, maeckt u verbont te niete met Baësa den Koningh Israëls, dat hy van tegen my aftrecke.
4 Ende Benhadad hoorde na den Koningh Asa, ende sondt de Overste der heyren, die hy hadde, tegen de steden Israëls, ende sy sloegen Ijon, ende Dan, ende Abel-Maim; ende alle schatsteden van Naphtali.
5 Ende ’t geschiedde, als Baësa [sulcks ] hoorde; dat hy afliet van Rama te bouwen, ende sijn werck staeckte.
6 Doe nam de Koningh Asa gantsch Iuda, ende sy droegen wech de steenen van Rama, ende het hout daer van, daer mede Baësa gebouwt hadde; ende hy bouwde daer mede Geba, ende Mizpa.
7 Ende in deselve tijt quam de Siender Hanani tot Asa den Koningh van Iuda; ende hy seyde tot hem: Om dat ghy gesteunt hebt op den Koningh van Syrien, ende niet gesteunt en hebt op den HEERE uwen Godt, daerom is het heyr des Koninghs van Syrien uyt uwe hant ontkomen.
8 Waren niet de Mooren, ende de Lubiers een groot heyr met seer vele wagenen, ende ruyteren? Doe ghy nochtans op den HEERE steundet, heeft hyse in uwe hant gegeven.
9 Want den HEERE [aengaende ] sijne oogen doorloopen de gantsche aerde, om sich sterck te bewijsen aen [de gene ] welcker herte volkomen is tot hem; ghy hebt hier in sottelick gedaen: want van nu af sullen oorlogen tegen u zijn.
10 Doch Asa wert toornigh tegen den Siender, ende leyde hem in het gevangenhuys; want hy was hier over tegens hem ontstelt: daer toe onderdruckte Asa [eenige ] uyt den volcke ter selver tijt.
11 Ende siet, de geschiedenissen van Asa, de eerste, met de laetste, siet, sy zijn beschreven in het boeck der Koningen van Iuda, ende Israël.
12 Asa nu in het negen en dertighste jaer sijns Koninckrijcks, wert kranck aen sijne voeten; tot op het hooghste toe was sijne kranckheyt: daer toe oock en socht hy den HEERE niet in sijne kranckheyt, maer de medicijnmeesters.
13 Alsoo ontsliep Asa met sijne vaderen: ende hy sterf in het een en veertighste jaer sijner regeeringe.
14 Ende sy begroeven hem in sijn graf, dat hy voor sich gegraven hadde in de stadt Davids, ende leyden hem op het bedde, het welck hy gevult hadde met specerijen, ende dat van verscheydene soorten, na der Apotekeren konste toebereyt: ende sy brandden over hem eene gantsch groote brandinge.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
