De Heere sendt Samuel na Bethlehem tot Isai, om eenen sijner sonen tot Koningh te salven: Samuel voor Saul vreesende, wort van den Heere onderricht, hoe hy sijn saken aenleggen soude, ver s 2, et c. Samuel was geneygt Eliab den oudtsten sone van Isai tot Koningh te salven, 6. Maer de Heere geeft hem te kennen, dat hy David, den jonghsten sone van Isai, tot Koningh verkoren hadde, 12. Desen salft Samuel, ende de Geest Godes komt op hem, 13. Maer wijckt van Saul, 14. David wort door den raet der knechten Sauls te hove geroepen, om voor Saul te spelen, 16. Davids lof, 18. Saul bemint hem seer, ende maeckt hem sijnen wapendrager, 21. David speelt voor Saul als de boose geest hem quelde ende ongerust maeckte, 23.
1 DOe seyde de HEERE tot Samuel, Hoe lange draeght ghy leet om Saul, dien ick doch verworpen hebbe, dat hy geen Koningh zy over Israël? vult uwen hoorn met olie, ende gaet henen, Ick sal u senden tot Isai den Bethlehemiter, want ick hebbe my eenen Koningh onder sijne sonen uytgesien.
2 Maer Samuel seyde, Hoe soude ick henen gaen? Saul sal het doch hooren ende my dooden: doe seyde de HEERE, Neemt een kalf van de runderen met u, ende seght, Ick ben gekomen om den HEERE offerhande te doen.
3 Ende ghy sult Isai ten offer noodigen, ende ick sal u te kennen geven wat ghy doen sult, ende ghy sult my salven dien ick u seggen sal.
4 Samuel nu dede ’t gene de HEERE gesproken hadde, ende hy quam te Bethlehem. Doe quamen de Oudtste der stadt bevende hem te gemoete, ende seyden, Is uwe komste [met] vrede?
5 Hy dan seyde, [Met] vrede, ick ben gekomen om den HEERE offerhande te doen, heylight u, ende komt met my ten offer: ende hy heylighde Isai, ende sijne sonen, ende hy noodighdese ten offer.
6 Ende ’t geschiedde doe sy inquamen, soo sagh hy Eliab aen, ende dachte, sekerlick is [dese] voor den HEERE, sijn gesalfde.
7 Doch de HEERE seyde tot Samuel, En siet sijn gestalte niet aen, nochte de hooghte sijner stature, want ick hebbe hem verworpen: want het en is niet gelijck de mensche siet, want de mensche siet aen dat voor oogen is, maer de HEERE siet het herte aen.
8 Doe riep Isai Abinadab, ende hy dede hem voor by het aengesichte Samuels gaen: doch hy seyde, Desen heeft de HEERE oock niet verkoren.
9 Daer na liet Isai Samma voorby gaen: Doch hy seyde, desen en heeft de HEERE oock niet verkoren.
10 Alsoo liet Isai sijn seven sonen voor by het aengesichte Samuels gaen: doch Samuel syde tot Isaï, de HEERE en heeft dese niet verkoren.
11 Voorder seyde Samuel tot Isai, Zijn dit alle de jongelingen? ende hy seyde, De kleynste is noch overigh, ende siet, hy weydet de schapen: Samuel nu seyde tot Isai, Sendt henen, ende laet hem halen, want wy en sullen niet rontom aensitten tot dat hy hier sal gekomen zijn.
12 Doe sondt hy henen, ende bracht hem in, (hy nu was rootachtigh, mitsgaders schoon van oogen, ende schoon van aensien) ende de HEERE seyde, Staet op, salft hem, want dese is ’t.
13 Doe nam Samuel den oliehoorn, ende hy salfde hem in ’t midden sijner broederen, ende de Geest des HEEREN wert veerdigh over David van dien dagh af ende voortaen: daer na stont Samuel op, ende hy gingh na Rama.
14 Ende de Geest des HEEREN weeck van Saul: ende een boose geest van den HEERE verschrickte hem.
15 Doe seyden Sauls knechten tot hem: Siet doch, een boose geest Godes verschrickt u.
16 Onse heere segge doch uwen knechten, die voor u aengesichte [staen,] dat sy eenen man soecken, die op de harpe spelen kan: ende het sal geschieden, als de boose geest Godes op u is, dat hy met sijne hant spele, dat het beter met u worde.
17 Doe seyde Saul tot sijne knechten: Siet my doch eenen man uyt, die wel spelen kan, ende brengt hem tot my.
18 Doe antwoordde een van de jongelingen, ende seyde, Siet, ick hebbe gesien eenen sone Isai des Bethlehemiters die spelen kan, ende hy is een dapper heldt, ende een krijghsman, ende verstandigh in saken, ende een schoon man, ende de HEERE is met hem.
19 Saul nu sondt boden tot Isai, ende seyde, Sendt uwen sone David tot my, die by de schapen is.
20 Doe nam Isai eenen ezel met broot, ende eenen lederen sack met wijn, ende een geytenbocksken: ende sondtse door de hant sijnes soons Davids aen Saul.
21 Alsoo quam David tot Saul, ende hy stont voor sijn aengesichte: ende hy beminde hem seer, ende hy wiert sijn wapendrager.
22 Daer na sondt Saul tot Isai, om te seggen: Laet doch David voor mijn aengesichte staen, want hy heeft genade in mijne oogen gevonden.
23 Ende het geschiedde, als de geest Godes over Saul was, soo nam David de harpe, ende hy speelde met sijne hant: dat was Saul eene verademinge, ende het wert beter met hem, ende de boose geest weeck van hem.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
