Na dat Samuel den volcke eenen Koningh gestelt hadde, ver s 1, et c. soo verhaelt hy hoe hy selfs geregeert hadde, 2. ende hy begeert daer van getuygenisse, 3. welcke hem het volck geeft, 4. Samuel stelt haer voor oogen de sonde die sy begaen hadden, mits verwerpende den Heere, ende eyschende eenen Koningh, 7. Doch hy troostse wederom, indien sy den HEERE souden gehoorsaem zijn, 14. ende dreyghtse, indien sy hem niet gehoorsamen, 15. Door een onverwacht teecken verschrickt hyse alsoo, 16. dat sy bekennende hare misdaet, begeeren met den Heere versoent te worden, 19. Samuel troost het volck, 20. met belofte, dat hy voor haer bidden soude, 23. Daer wederom vermanende den Heere te vreesen ende te dienen, 24.
1 DOe seyde Samuel, tot gantsch Israël, Siet ick hebbe na u-lieder stemme gehoort, in alles dat ghy my geseyt hebt, ende ick hebbe eenen Koningh over u gesett.
2 Ende nu, siet daer treckt de Koningh voor u aengesichte henen, ende ick ben oudt ende grijs geworden, ende siet mijne sonen zijn by u-lieden: ende ick hebbe voor uwe aengesichten gewandelt van mijner jeught af tot desen dagh toe.
3 Siet, [hier ] ben ick, betuyght tegens my voor den HEERE, ende voor sijnen Gesalfden, wiens osse ick genomen hebbe, ende wiens ezel ick genomen hebbe, ende wien ick verongelijckt hebbe, wien ick onderdruckt hebbe, ende van wiens hant ick een geschenck genomen hebbe, dat ick mijne oogen van hem soude verborgen hebben: soo sal ick het u-lieden weder geven.
4 Doe seyden sy: Ghy en hebt ons niet verongelijckt, noch ghy en hebt ons niet onderdruckt, noch ghy en hebt van niemants hant yet genomen.
5 Doe seyde hy tot hen, De HEERE zy een getuyge tegen u-lieden, ende sijn Gesalfde zy te desen dage getuyge, dat ghy in mijne hant niet gevonden en hebt: ende [het volck ] seyde, Hy zy getuyge.
6 Voorder seyde Samuel tot den volcke: ’t Is de HEERE, die Mose ende Aaron gemaeckt heeft, ende die uwe vaders uyt Egyptenlant opgebracht heeft.
7 Ende nu, stelt u [hier ], dat ick met ulieden rechte voor ’t aengesichte des HEEREN, over alle de gerechtigheden des HEEREN, die hy aen u ende aen uwen vaderen gedaen heeft.
8 Na dat Iacob in Egypten gekomen was: soo riepen uwe vaders tot den HEERE, ende de HEERE sondt Mose ende Aaron, ende sy leydden uwe vaders uyt Egypten, ende dedense aen dese plaetse woonen.
9 Maer sy vergaten den HEERE haren Godt; soo verkocht hyse in de hant van Sisera den krijghs-oversten te Hazor, ende in de hant der Philistijnen, ende in de hant des Koninghs der Moabiten, die tegen haer streden.
10 Ende sy riepen tot den HEERE ende seyden, Wy hebben gesondight, dewijle wy den HEERE verlaten, ende de Baalim ende Astharots gedient hebben: ende nu, ruckt ons uyt de hant onser vyanden, ende wy sullen u dienen.
11 Ende de HEERE sondt Ierubbaal, ende Bedan, ende Iephtah, ende Samuel, ende hy ruckte u uyt de hant uwer vyanden rontom, alsoo dat ghy seker woondet.
12 Als ghy nu saeght dat Nahas de Koningh der kinderen Ammons tegens u quam, soo seydet ghy my, Neen, maer een Koningh sal over ons regeeren: soo doch de HEERE uwe Godt uwe Koningh was.
13 Ende nu, siet daer de Koningh dien ghy verkoren hebt, dien ghy begeert hebt: ende siet, de HEERE heeft eenen Koningh over u-lieden gesett.
14 Soo ghy den HEERE sult vreesen, ende hem dienen, ende na sijne stemme hooren, ende den monde des HEEREN niet wederspannigh zijn: soo sult ghylieden, soo wel ghy, als de Koningh die over u regeeren sal, achter den HEERE uwen Godt zijn.
15 Doch soo ghy na de stemme des HEEREN niet en sult hooren, maer den monde des HEEREN wederspannigh zijn: soo sal de hant des HEEREN tegen u zijn, als tegen uwe vaders.
16 Oock stelt u nu [hier, ] ende siet die groote sake die de HEERE voor uwe oogen doen sal.
17 Is het niet van dage de terwen-oogst? ick sal tot den HEERE roepen, ende hy sal donder ende regen geven: soo wetet dan, ende siet, dat u quaet groot is, dat ghy voor de oogen des HEEREN gedaen hebt, dat ghy eenen Koningh voor u begeert hebt.
18 Doe Samuel den HEERE aenriep, soo gaf de HEERE donder, ende regen te dien dage: daerom vreesde al ’t volck seer den HEERE, ende Samuel.
19 Ende al het volck seyde tot Samuel, Biddet voor uwe knechten den HEERE uwen Godt, dat wy niet en sterven: want boven alle onse sonden hebben wy dit quaet daer toe gedaen, dat wy voor ons eenen Koningh begeert hebben.
20 Doe seyde Samuel tot het volck, Vreest niet, ghy hebt al dit quaet gedaen: doch wijckt niet van achter den HEERE af, maer dient den HEERE met u gantsche herte.
21 Ende en wijckt niet af: want ghy soudt de ydelheden na [volgen ], die niet voorderlick en zijn, nochte verlossen, want sy zijn ydelheden.
22 Want de HEERE en sal sijn volck niet verlaten, om sijnes grooten naems wille: dewijle het den HEERE belieft heeft u-lieden sich tot een volck te maken.
23 Wat oock my aengaet, het zy verre van my, dat ick tegen den HEERE soude sondigen, dat ick soude af laten voor u-lieden te bidden: maer ick sal u den goeden ende rechten wegh leeren.
24 Vreest slechts den HEERE, ende dient hem trouwelick met u gantsch herte: want siet hoe groote dingen hy by u-lieden gedaen heeft.
25 Maer indien ghy voortaen quaet doet: soo sult ghylieden, als oock uwe Koningh, ommekomen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
