1 Petrus vermaent de Ouderlingen dat sy de kudde Godts behoorlick weyden. 4 ende belooft haer de kroone der heerlickheyt tot een vergeldinge. 5 Hy vermaent daer na de jonge tot onderdanigheyt ende nederigheyt. 7 ende een yegelick, dat hy sijne sorge op Godt werpe. 8 Stelt haer voor oogen den list ende de macht des duyvels, ende vermaent haer daer tegen te waken. 10 Bidt Godt, dat hy haer verstercke. 11 ende prijst hem. 12 Verklaert de reden waerom hy tot haer in het korte heeft geschreven. 13 ende besluyt den brief met onderlinge groete, ende wensch van vrede.
1 DE Ouderlingen die onder u zijn, vermane ick die een Mede-ouderlingh, ende getuyge des lijdens Christi ben, ende deelachtigh der heerlickheyt die geopenbaert sal worden,
2 Weydet de kudde Godts die onder u is, hebbende opsicht [daer over ] niet uyt bedwangh, maer gewillighlick: noch om vuyl gewin, maer met een volveerdigh gemoedt:
3 Noch als heerschappije voerende over het erfdeel [des Heeren ,] maer [als ] voorbeelden der kudde geworden zijnde.
4 Ende als de Overste Herder verschenen sal zijn, soo sult ghy de onverwelckelicke kroone der heerlickheyt behalen.
5 Desgelijcks ghy jonge, zijt de oude onderdanigh: ende zijt alle malkanderen onderdanigh: zijt met de ootmoedigheyt bekleet: want Godt wederstaet de hoovaerdige, maer de nedrige geeft hy genade.
6 Vernedert u dan onder de krachtige hant Godts, op dat hy u verhooge tot sijner tijt.
7 Werpt alle uwe bekommernisse op hem, want hy sorght voor u.
8 Zijt nuchteren, [ende ] waeckt: want uwe tegenpartije de duyvel gaet om als een briesschende leeuw, soeckende wien hy soude mogen verslinden.
9 Den welcken wederstaet, vast zijnde in het geloove: wetende dat het selve lijden aen uw’ broederschap dat in de werelt is, volbracht wort.
10 De Godt nu aller genade, die ons geroepen heeft tot sijne eeuwige heerlickheyt in Christo Iesu, na dat wy een weynigh [tijts ] sullen geleden hebben, deselve volmake, bevestige, verstercke, [ende ] fondeere u-lieden.
11 Hem zy de heerlickheyt, ende de kracht in alle eeuwigheyt. Amen.
12 Door Silvanum, die u een getrouw broeder is, soo ick achte, hebbe ick met weynige [woorden ] geschreven, vermanende ende betuygende dat dese is de waerachtige genade Godts in welcke ghy staet.
13 U groet de mede-uytverkorene [gemeynte ] die in Babylon is, ende Marcus mijn sone.
14 Groetet malkanderen met eenen kus der liefde. Vrede zy u allen die in Christo Iesu zijt. Amen.
Eynde van den eersten Algemeynen Sendtbrief PETRI.© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
