1 Simon sendt sijne twee oudste sonen Iudam ende Ioannem tegen Cendebeum . 5 die hem in het vlacke velt aentastende in de vlucht slaen. 9 Iudas wort gequetst, ende Ioannes vervolght de vyanden. 11 Ptolomeus , Overste van Iericho, de schoonsone van Simon , noodt sijn schoonvader te gaste op het kasteel Dock, 17 ende vermoort hem met twee van sijne sonen. 18 ende schrijft aen den Koningh om hulpe. 19 Sendt na Gazara om oock Ioannem om te brengen: desgelijcks om Ierusalem in te nemen. 21 Ioannes gewaerschouwt zijnde, doot de gene die gesonden waren om hem te dooden. 23 ende wort Hoogepriester in sijns vaders plaetse.
1 ENde Ioannes quam van Gazara, ende verhaelde sijnen vader Simon, wat Cendebeus uytrichtede.
2 Ende Simon riep sijne twee oudste sonen Iudas ende Ioannes, ende seyde tot haer, Ick ende mijne broeders, ende het huys mijnes vaders hebben de vyanden van Israël beoorloght van der jonckheyt aen, tot op den huydigen dagh toe: ende het heeft ons wel geluckt, dat wy Israël door onse handen dickwils verlost hebben.
3 Maer ick ben nu oudt geworden, ende ghy zijt nu in dese uwe jaren bequaem tot dit werck der barmhertigheyt. Zijt dan ghy in mijne ende mijns broeders plaetse, ende treckt op ende strijt voor ons volck. Ende de hulpe uyt den hemel zy met u-lieden.
4 Ende hy verkoor uyt het lant twintigh duysent strijtbare mannen, ende eenige ruyters, ende trocken tegen Cendebeum, ende sliepen tot Modin.
5 Ende des morgens vroegh opstaende, trocken sy na ’t vlacke velt; ende siet een groote macht te voet ende te peerde ontmoetede haer, ende tusschen haer beyden was een beke.
6 Ende hy ende sijn volck legerden haer recht tegen haer over: ende als hy sagh dat het volck vreesde over de beke te trecken, trock hy selve eerst over: ende de mannen het siende trocken oock over achter hem.
7 Ende hy deelde het volck, ende [stelde ] de ruyters in het midden van ’t voetvolck: Doch de ruyterije van de vyanden was seer vele.
8 Ende hy liet de trompetten blasen, ende Cendebeus met sijn leger wiert in de vlucht geslagen, ende daer vielen van deselve vele gewondde: ende de overgeblevene vluchteden na de sterckte.
9 Doe wiert Iudas de broeder van Ioannes gequetst: maer Ioannes vervolghde haer, tot dat hy quam tot Cedron, welcke [Cendebeus ] gebouwt hadde.
10 Ende sy vluchteden tot in de torens, die in ’t lant van Azoten waren: en hy stack de stadt met vyer in brant, ende van deselve vielen tot twee duysent mannen, ende hy keerde weder na het lant Iuda met vrede.
11 Ende Ptolomeus de sone van Abubus was gestelt tot een Overste over het vlacke lant van Iericho: ende hy hadde veel silver ende gout.
12 Want hy was de schoonsoon van den Hoogenpriester.
13 Ende sijn herte wiert verhoovaerdight, ende hy wilde het lant bemachtigen, ende hy willde bedrogh gebruycken tegen Simon, ende sijne sonen, om haer om te brengen.
14 Ende Simon was treckende door de steden van het lant, om te besorgen watse van noode hadden, ende hy quam tot Iericho, hy ende sijne sonen Mattathias ende Iudas, in het hondert ende seven en seventighste jaer, in de elfste maent: dese is de maent Sabat.
15 Ende de sone van Abubus ontfingh haer met bedrogh, in een kleyne sterckte, genaemt Dock, welcke hy gebouwt hadde: ende bereydde haer een groote maeltijt, ende verberghde aldaer mannen.
16 Ende als Simon ende sijne sonen wel gedroncken hadden, stont Ptolomeus op, ende die met hem waren, ende hare wapenen nemende overvielen sy Simon in de maeltijt, ende doodden hem, ende sijne twee sonen, ende eenige van sijne knechten.
17 Ende begingh [alsoo ] een groote ontrouwe, ende vergoldt quaet voor het goet.
18 Ende Ptolomeus schreef dese dingen, ende sondt aen den Koningh, dat hy hem krijghsvolck te hulpe wilde senden, ende dat hy hem ’t lant ende de steden soude overleveren.
19 Ende hy sondt andere na Gazara, om Ioannem om te brengen: ende hy sondt brieven aen de Overste over duysent, datse by hem souden komen, op dat hy haer silver, ende gout, ende geschencken soude geven.
20 Ende hy sondt andere om Ierusalem in te nemen, ende den bergh des tempels.
21 Ende een voor uyt loopende boodtschapte aen Ioannes tot Gazara, dat sijn vader was omgebracht, ende sijne broeders, ende dat hy gesonden hadde om hem oock om te brengen.
22 Ende hy dit hoorende wiert seer ontstelt, ende hy greep de mannen die gekomen waren om hem om te brengen, ende dooddese: want hy verstont datse hem sochten te dooden.
23 Het gene nu Ioannes voorder gedaen heeft, ende sijne oorlogen, ende sijne mannelicke daden, die hy mannelick uytgericht heeft, ende het opbouwen der mueren, die hy opgebouwt heeft, ende sijne andere daden,
24 Siet deselve zijn geschreven in de boecken van de dagen sijnes Hoogepriesterdoms, van den tijt af dat hy na sijnen vader Hoogepriester is geworden.
Eynde des Eersten Boecks der MACHABEEN.© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
