1 Ionathan vernieuwt het verbont met de Romeynen ende Spartiaten. 5 Sijnen brief aen de Spartiaten. 19 ende der selver brief eertijts aen den Hoogenpriester Onias geschreven. 24 De krijghs-macht van Demetrius meynende Ionathan te overvallen, vlucht uyt vreese, 30 ende wort van Ionathan vervolght. 33 Symon neemt Ioppe in. 35 Ionathan bouwt sterckten in Iudeen, ende sterckt Ierusalem. 39 Tryphon willende hemselven Koningh van Asien maken, vreest Ionathan . 43 ende lockt hem met bedrogh binnen Ptolomais. 48 alwaer hy hem besluyt. 49 sendt sijn krijghsvolck na Galileen, om Ionathans volck te slaen, maer en recht niet uyt.
1 ENde Ionathan siende dat de gelegentheyt des tijts hem dienstigh was, verkoos mannen, ende sondt haer na Roomen, om de vrientschap met haer te bevestigen, ende weder te vernieuwen.
2 Ende hy sondt oock aen de Spartiaten, ende andere plaetsen, brieven van den selven inhoudt.
3 Ende sy reysden na Roomen, ende quamen in den Raet, ende seyden, Ionathan de Hoogepriester, ende het volck der Ioden hebben ons gesonden, om weder voor haer te vernieuwen de vrientschap ende gemeenschap van wapenen, gelijck te voren.
4 Ende sy gaven haer brieven aen de inwoonders van elcke plaetse, dat sy haer met vrede souden geleyden in het lant Iuda.
5 Ende dit is het afschrift van de brieven die Ionathan geschreven heeft aen de Spartiaten:
6 Ionathan de Hoogepriester, ende de Raet des volcks, ende de Priesters, ende het ander volck der Ioden wenschen den Spartiaten haren broederen voorspoet.
7 Alsoo oock te voren brieven zijn gesonden aen Onias den Hoogenpriester, van Areus die doe Koningh onder u was, dat ghy onse broederen zijt, gelijck het afschrift hier onder gestelt [mede brenght ,]
8 Ende [alsoo ] Onias den man, die daer mede gesonden was, seer eerlick heeft ontfangen, ende de brieven aengenomen, in welcke verklaringe wiert gedaen van gemeenschap van wapenen, ende vrientschap:
9 Hoewel wy dan dit nu niet van noode en hebben, als die tot onsen troost hebben de heylige boecken, die in onse handen zijn.
10 Soo hebben wy nochtans ons onderwonden aen u te senden, om de broederschap ende vrientschap die wy met u hebben, weder te vernieuwen, op dat wy van u niet en souden vervreemt worden: want daer is een lange tijt tusschen gekomen, van dat ghy aen ons hebt gesonden.
11 Wy dan sullen in alle gelegentheyt sonder ophouden uwer gedencken, soo op onse feestdagen, als andere gevoeghlicke dagen, in de offeranden die wy offeren, ende oock in onse gebeden: gelijck het behoort ende betamelick is der broederen gedachtigh te zijn.
12 Ende wy verheugen ons oock over uwe heerlickheyt.
13 Wat ons aengaet, vele verdruckingen ende vele oorlogen omringen ons: ende alle de Koningen die rontom ons zijn doen ons oorloge aen.
14 Wy en hebben dan u-lieden ende onse andere bondtgenooten ende vrienden in dese oorlogen niet willen moeijelick zijn.
15 Want wy hebben hulpe uyt den hemel, die ons te hulpe komt, ende wy zijn verlost van onse vyanden, ende onse vyanden zijn vernedert.
16 Soo hebben wy dan verkoren Numenium Antiochi sone, ende Antipatrum Iasons sone, ende hebben’se gesonden aen de Romeynen, om de voorgaende vrientschap ende gemeenschap van wapenen met haer weder te vernieuwen.
17 Ende wy hebben dan haer gelast, dat sy oock tot u souden reysen, ende u groeten, ende u overleveren onse brieven van de vernieuwinge onses broederschaps.
18 Ende voorts sult ghy wel doen, dat ghy ons hier op antwoort.
19 Ende dit is het afschrift der brieven die sy [aen Oniam ] gesonden hebben.
20 Areus de Koningh der Spartiaten wenscht den Hoogenpriester Onias alle voorspoet.
21 Daer is in de schriften gevonden, aengaende de Spartiaten, ende de Ioden, datse broeders zijn, ende datse zijn uyt het geslachte Abrahams.
22 Ende nu na dat wy dese dingen verstaen hebben, soo sult ghy wel doen dat ghy ons schrijft van uwen welstant.
23 Ende wy schrijven u weder, uw’ vee ende al wat ghy hebt, is onse, ende al wat wy hebben, is uwe. Wy hebben dan eenige gelast datse u dit souden aenseggen, na desen inhoudt.
24 Ende Ionathan hoorende dat de Overste [des Koninghs ] Demetrij weder quamen met een groote macht, meer als te voren, om tegen hem te strijden,
25 Vertrock uyt Ierusalem, ende hy ontmoetede haer in het lant Amathitis (want hy en gaf haer geenen tijt om in sijn lant te vallen.)
26 Ende hy sondt verspieders in sijn leger, dewelcke weder gekeert zijnde boodtschapten hem, dat sy het alsoo geschickt hadden, haer des nachts te overvallen.
27 Als nu de sonne onder gegaen was, ordineerde Ionathan, dat de gene die met hem waren souden waken, ende in wapenen zijn, ende haer bereyt houden tot den strijt, den geheelen nacht: ende hy stelde buyten wachten rontom het leger.
28 Ende de vyanden hoorden dat Ionathan, ende die met hem waren, tot den strijt bereyt waren, ende vreesden, ende wierden in haer herte verslagen, ende ontstaken vyeren in haer leger, [ende vertrocken .]
29 Ende Ionathan, ende die met hem waren, en wisten het niet tot den morgenstont: want [doe ] sagense de vyeren branden.
30 Ende Ionathan vervolghdese achter na, ende en achterhaeldese niet: want sy waren al over de riviere Eleutherus getrocken.
31 Ende Ionathan weeck henen na de Arabiers genaemt Zabadeen, ende hy sloegh haer, ende kreegh haren buyt.
32 Ende optreckende, quam hy na Damascum, ende trock door het gantsche lant.
33 Ende Simon toogh uyt, ende doortrock het lant af tot Ascalon toe, ende tot de naeste sterckten, ende weeck henen na Ioppe, ende nam het in.
34 Want hoorende dat sy de sterckte wilden over geven aen die het met Demetrius hielden, soo stelde hy daer een besettinge in, om deselve te bewaren.
35 Ende Ionathan keerde weder, ende riep de Ouderlingen des volcks by een, ende hielt met haer raet, om sterckten te bouwen in Iudeen,
36 Ende om de mueren van Ierusalem hooger op te trecken, ende om een groote hooghte op te maken midden tusschen de burcht ende de stadt, om de selve van de stadt te scheyden, datse alleen soude zijn, ende op datse niet en souden konnen koopen, noch verkoopen.
37 Ende sy vergaderden om de stadt op te bouwen, ende hy quam by den muer aen de beke, die aen het Oosten is, ende sy vermaeckten de plaetse genaemt Caphenatha.
38 Ende Simon bouwde Adida in Sephala, ende sterckte de deuren ende grendelen.
39 Ende Tryphon socht in Asien als Koningh te regeeren, ende eenen Konincklicken hoedt op te setten, ende sijne hant te slaen aen den Koningh Antiochum.
40 Ende vreesende dat Ionathan hem [sulcks ] mogelick niet en soude toelaten, ende dat hy t’eeniger tijt tegen hem soude oorlogh aennemen, soo socht hy middel om hem te krijgen, ende om te brengen.
41 Ende opbrekende quam hy tot Bethsan, ende Ionathan quam hem te gemoete met veertigh duysent mannen ten strijde uytgelesen: ende hy quam [oock ] tot Bethsan.
42 Ende Tryphon siende dat hy daer met een groote krijghs-macht was, vreesde tegen hem de handen uyt te strecken.
43 Maer ontfingh hem met groote eere, ende beval hem aen alle sijne vrienden, ende gaf hem geschencken, ende belaste alle sijne vrienden, datse hem souden gehoorsaem zijn als hemselven.
44 Ende hy sprack Ionathan aldus aen, Waerom hebt ghy alle dit volck soo gequelt, daer tusschen ons geen oorloge en is ontstaen?
45 Nu dan sendt dese weder na hare huysen, ende verkiest u selven eenige weynige mannen, die met u sullen wesen, ende komt met my herwaerts tot Ptolomais, ende ick sal u over geven die [stadt ] ende alle de andere sterckten, ende de andere krijghs-machten, ende alle dese die over de inkomsten gestelt zijn, ende ick sal weder keeren ende vertrecken: want om deser oorsake wille ben ick hier.
46 Ende hy hem geloovende dede gelijck hy seyde, ende hy sondt het krijghsvolck henen, ende sy trocken na het lant Iuda.
47 Ende hy liet by hem blijven drie duysent mannen, van welcke hy twee duysent liet gaen in Galileen, ende duysent trocken met hem.
48 Maer soo haest als Ionathan binnen Ptolomais was gekomen, soo sloten die van Ptolomais de poorten toe, ende grepen hem, ende sy doodden met den sweerde alle die met hem ingekomen waren.
49 Ende Tryphon sondt krijghs-machten ende ruyterije na het lant van Galileen, ende na het groote vlacke velt, om te verdelgen alle die met Ionathan waren geweest.
50 Maer sy verstaen hebbende dat hy gegrepen, ende om gekomen was, ende die met hem waren, so vermaendense malkanderen, ende sy trocken dicht in een gesloten, bereyt om te strijden.
51 Ende de gene die haer vervolghden, siende dat het haer leven goldt, zijn weder gekeert.
52 Ende sy quamen alle in het lant Iuda, ende beweenden Ionathan, ende die met hem waren geweest, ende sy vreesden seer, ende het gantsche Israël bedreef seer grooten rouwe.
53 Want alle Heydenen, die rontom haer waren, sochten haer te verdelgen.
54 Want sy seyden, Sy en hebben noch Overste, noch Helper: laet ons nu dan haer bestrijden, ende laet ons hare gedachtenisse uyt de menschen uytroeijen.
© © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap 2024
