1 Men moet op geen droomen te wercke gaen. 9 Wat de ervarentheyt den mensche toebrenght. 13 Die den Heere vreest wort van hem tegen alle ongevallen beschermt. 19 Die van onrechtveerdigh goet offert, ende den armen het sijne onthoudt, mishagen Gode. 25 Gelijck het oock niet en helpt dat men vast over een sonde, daer men wederom toe keert.
1 DE hope eenes onverstandigen mans is ydel ende leugenachtigh: ende droomen maken den onwijsen vleugelen.
2 Gelijck een die na de schaduwe grijpt, ende de winden najaeght, alsoo is hy die de droomen gade slaet.
3 Wat men in de droomen siet, is dit na dat, [even als ] de gelijckheyt des aengesichts tegen het aengesicht over.
4 Van het onreyne, wat sal [daer van ] gereynight worden? ende van de leugenaer, wat waerheyt sal daer van komen?
5 Waerseggerije, ende vogelgeschrey, ende droomen sijn ydele dingen, ende waer van uw’ herte inbeeldingen krijght, gelijck [het herte ] eener vrouwe die in kints nooden is.
6 Indiense van den Allerhooghsten u niet en zijn toegesonden, om u te besoecken, soo en geeft uw’ herte tot deselve niet.
7 Want de droomen hebbender vele verleyt, ende die op deselve hoopten, zijn gevallen.
8 Sonder leugen wort de wet volbracht, ende wijsheyt is eenes getrouwen monts volkomenheyt.
9 Een man die gedwaelt heeft, weet vele dingen, ende die veel ervaren heeft, sal verstandige dingen verhalen.
10 Die niet ervaren en is, weet weynigh: maer die gedwaelt heeft, is meerder in loosheyt.
11 Ick hebbe vele dingen gesien in mijne afdwalinge, ende het is mijn verstant het welck mijne reden gedaente geeft.
12 Menighmael ben ick in perijckel geweest totter doot toe: ende ben om dese dingen behouden geweest.
13 De geest der gene die den Heere vreesen, sal leven.
14 Want hare hope is op hem die haer behouden heeft.
15 Wie den Heere vreest, die en sal geen dingh vreesen, ende en sal niet vervaert wesen, want hy is sijne hope.
16 Saligh is de ziele des genen die den Heere vreest, aen wien houdt hy, ende wie is sijn steunsel?
17 De oogen des Heeren [sien ] op de gene die hem lief hebben: hy is haer eenen krachtigen schildt ende sterck steunsel: een bescherminge tegen de hitte, ende een bescherminge tegen den middagh: een bewaringe voor den aenstoot, ende een hulpe tegen den val.
18 Hy verhooght de ziele, ende verlicht de oogen, hy geeft genesinge, leven, ende zegeninge.
19 Die van onrechtveerdigh [goet ] offert, diens offerande is bespottelick, ende de gaven der godtloosen en behagen [Godt ] niet.
20 De Allerhooghste en heeft geen welbehagen aen de offeranden der godtloose, noch en wort over de sonde door menighte der slacht-offeren niet versoent.
21 Hy slacht den soon in tegenwoordigheyt sijns vaders, die een slacht-offer toebrenght van het gelt der armen.
22 Het broot der behoeftige is het leven der arme, wie haer van ’t selve berooft, die is een dootslager.
23 Hy doot sijnen naesten, die hem sijnen leeftocht af neemt.
24 Ende hy vergiet bloet, die den loon des daghlooners rooft.
25 Als de eene bouwt ende de ander afbreeckt, wat winnen sy meer dan moeyte?
26 Als de eene bidt ende de andere vloeckt, wiens stemme sal de Heere verhooren?
27 Als yemant is gewasschen na dat hy eenen dooden [heeft geraeckt ,] ende den selven wederom aenraeckt, wat nuttigheyt heeft hy van sijne wasschinge?
28 Alsoo is ’t met een mensche die vast van wegen sijne sonden, ende wederom henen gaet ende het selve doet: wie sal sijn gebedt verhooren? ende wat heeft hy daer mede gevoordert dat hy hemselven vernedert heeft?
1 Men moet op geen droomen te wercke gaen. 9 Wat de ervarentheyt den mensche toebrenght. 13 Die den Heere vreest wort van hem tegen alle ongevallen beschermt. 19 Die van onrechtveerdich goet offert, ende den armen het sijne onthoudt, mishagen Gode. 25 Gelijck het oock niet en helpt datmen vast over een sonde, daermen wederom toe keert.
1 DE hope eenes onverstandigen mans is ydel ende leugenachtich: ende droomen maken den onwijsen vleugelen.
2 Gelijck een die na de schaduwe grijpt, ende de winden najaeght, alsoo is hy die de droomen gade slaet.
3 Wat men in de droomen siet, is dit na dat, [even als ] de gelijckheydt des aengesichts tegen het aengesicht over.
4 Van het onreyne, wat sal [daer van ] gereynicht worden? ende van de leugenaer, wat waerheydt sal daer van comen?
5 Waerseggerie, ende vogel-geschrey, ende droomen sijn ydele dingen, ende waer van uw’ herte inbeeldingen krijght, gelijck [het herte ] eener vrouwe die in kindts-nooden is.
6 Indien’se van den Allerhooghsten u niet en zijn toegesonden, om u te besoecken, so en geeft uw’ herte tot de selve niet.
7 Want de droomen hebbender vele verleydt, ende die op de selve hoopten, zijn gevallen.
8 Sonder leugen wort de Wet volbracht, ende wijsheyt is eenes getrouwen monts volcomenheyt.
9 Een man die gedwaelt heeft, weet vele dingen, ende die veel ervaren heeft, sal verstandige dingen verhalen.
10 Die niet ervaren en is, weet weynich: maer die gedwaelt heeft, is meerder in loosheyt.
11 Ick hebbe vele dingen gesien in mijne afdwalinge, ende ’t is mijn verstant ’t welck mijne reden gedaente geeft.
12 Menichmael ben ick in perikel geweest totter doodt toe: ende ben om dese dingen behouden geweest.
13 De geest der gene die den Heere vreesen, sal leven.
14 Want hare hope is op hem die haer behouden heeft.
15 Wie den Heere vreest, die en sal geen dinck vreesen, ende en sal niet vervaert wesen, want hy is sijne hope.
16 Salich is de ziele des genen die den Heere vreest, aen wien houdt hy, ende wie is sijn steunsel?
17 De oogen des Heeren [sien ] op de gene die hem lief hebben: hy is haer eenen crachtigen schilt ende sterck steunsel: een bescherminge tegen de hitte, ende een bescherminge tegen den middach: een bewaringe voor den aenstoot, ende een hulpe tegen den val.
18 Hy verhooght de ziele, ende verlicht de oogen, hy geeft genesinge, leven, ende segeninge.
19 Die van onrechtveerdich [goet ] offert, diens offerande is bespottelick, ende de gaven der godtloose en behagen [Godt ] niet.
20 De Allerhooghste en heeft geen welbehagen aen de offeranden der godtloose, noch en wort over de sonde door menichte der slachtofferen niet versoent.
21 Hy slacht den soon in tegenwoordicheyt sijns vaders, die een slachtoffer toebrenght van het gelt der armen.
22 Het broodt der behoeftige is het leven der arme, wie haer van ’t selve berooft, die is een doodtslager.
23 Hy doodt sijnen naesten, die hem sijnen leeftocht afneemt.
24 Ende hy vergiet bloedt, die den loon des dachlooners rooft.
25 Als de eene bouwt ende de ander afbreeckt, wat winnen sy meer dan moeyte?
26 Als de eene bidt ende de andere vloeckt, wiens stemme sal de Heere verhooren?
27 Als yemandt is gewasschen na dat hy eenen dooden [heeft geraeckt ], ende den selven wederom aenraeckt, wat nutticheyt heeft hy van sijne wasschinge?
28 Alsoo ist met een mensche die vast van wegen sijne sonden, ende wederom henen gaet ende het selve doet: wie sal sijn gebedt verhooren? ende wat heeft hy daer mede gevoordert dat hy hemselven vernedert heeft?
