Godt vernieuwt sijnen zegen na den Sundtvloedt over de menschen, vers 1. vergunt, ende verbiedt haer sekere spyse, 3. verordent straffe op den doodtslagh, 5. stelt den regenboghe tot een teecken sijns verbondts, dat geen algemeyne Sundtvloedt meer op aerden komen sal, 9. Noach plant den wijnstock, 20. ende wordt in den slaep des dronckenschaps van wegen sijner naecktheydt van Cham beschimpt, 22. Die daer over met sijne nakomelingen wordt vervloeckt, 25. maer Sem ende Iapheth gezegent, 26. Noachs ouderdom, ende doodt, 29.
1 ENde Godt zeghende Noach ende sijne sonen; ende hy seyde tot hen: Zijt vruchtbaer ende vermenighvuldiget, ende vervullet de aerde:
2 Ende u-lieder vreese, ende u-lieder verschrickinge zy over al het gedierte der aerde, ende over al het gevogelte des hemels: in al wat sich op den aerdtbodem roert, ende in alle visschen der zee: sy zijn in uwe hant over gegeven.
3 Al wat sich roert, dat levendigh is, zy u tot spijse: ick heb het u al ghegeven gelijck het groene kruydt.
4 Doch het vleesch met sijne ziele [dat is ] sijnen bloede, en sult ghy niet eten.
5 Ende voorwaer ick sal u bloedt [het bloedt ] uwer zielen eyschen; van de handt aller ghedierte sal ick het eyschen: oock van de handt des menschen, van de handt eenes yeghelicken sijnes broeders sal ick de ziele des menschen eyschen.
6 Wie des menschen bloedt vergiet, sijn bloedt sal door den mensche vergoten worden: want Godt heeft den mensche nae [sijn ] beeldt gemaeckt.
7 Maer ghylieden, weest vruchtbaer, ende vermenighvuldight: teelt overvloedighlick voort op der aerde, ende vermenighvuldight op deselve.
8 Voorder seyde Godt tot Noach, ende tot sijne sonen met hem, seggende:
9 Maer ick, siet, ick richte mijn verbondt op met u, ende met uwen zade na u.
10 Ende met alle levendige ziele, die met u is, van ’t gevogelte, van’t vee, ende van alle ghedierte der aerde met u: van alle die uyt de Arke gegaen zijn, tot al het gedierte der aerde toe.
11 Ende ick richte mijn verbondt op met u, dat niet meer alle vleesch van de wateren des vloedts sal worden uytgeroeyt: ende datter geen vloedt meer zijn en sal, om d’aerde te verderven.
12 Ende Godt seyde: Dit is het teecken des verbonts, dat ick geve tusschen my, ende tusschen u-lieden, ende tusschen alle levendige ziele, die met u is: tot eeuwige geslachten.
13 Mijnen Boge hebbe ick gegeven in de wolcken: die sal zijn tot een teecken des verbonts tusschen my, ende tusschen d’aerde.
14 Ende het sal gheschieden als ick wolcken over d’aerde brenghe; dat dese Boge sal gesien worden in de wolcken.
15 Dan sal ick ghedencken aen mijn verbondt, ’t welck is tusschen my, ende tusschen u, ende tusschen alle levendighe ziele van allen vleesche: ende de wateren sullen niet meer wesen tot eenen vloedt, om alle vleesch te verderven.
16 Als desen boge in de wolcken sal zijn, soo sal ick hem aensien, om te gedencken aen het eeuwigh verbondt tusschen Godt, ende tusschen alle levendige ziele, van allen vleesche, dat op der aerden is.
17 Soo seyde dan Godt tot Noach: Dit is het teecken des verbondts, dat ick opgericht hebbe tusschen my, ende tusschen alle vleesch, dat op der aerden is.
18 Ende de sonen Noachs die uyt de Arke gingen, waren, Sem, ende Cham, ende Iapheth: ende Cham die is de vader van Canaan.
19 Dese drie waren de sonen van Noach: ende van dese is de gantsche aerde overspreydt.
20 Ende Noach begon een Ackerman te zijn: ende hy plantte eenen wijngaert.
21 Ende hy dronck van dien wijn, ende wert droncken: ende hy ontblootte sich in’t midden sijner tente.
22 Ende Cham, Canaans vader, sagh sijns vaders naecktheyt, ende hy gaf het sijnen beyden broederen daer buyten te kennen.
23 Doe nam Sem, ende Iapheth een kleet, ende sy leyden ’t op haer beyder schouderen, ende ginghen achterwaerts, ende bedeckten de naecktheydt hares vaders: ende haer aengesichten waren achterwaerts [gekeert, ] soo dat sy de naecktheyt hares vaders niet en sagen.
24 Ende Noach ontwaeckte van sijnen wijn: ende hy merckte wat sijn kleynste soon hem gedaen hadde.
25 Ende hy seyde: Vervloeckt zy Canaan: een knecht der knechten zy hy sijnen broederen.
26 Voorder seyde hy; Ghezegent zy de HEERE, de Godt Sems: ende Canaan zy hem een knecht.
27 Godt breyde Iapheth uyt, ende hy woone in Sems tenten: ende Canaan zy hem een knecht.
28 Ende Noach leefde na den Vloedt, drie hondert ende vijftigh jaer.
29 So waren alle de dagen van Noach, negen hondert ende vijftig jaer: ende hy sterf.
Godt vernieuwt sijnen segen na den Sundvloet over de menschen, v. 1 vergunt, ende verbiedt haer sekere spyse, 3. verordent straffe op den dootslach, 5. stelt den regenboge tot een teycken sijns verbonts, dat geen algemeyne Sundvloet meer op aerden komen sal, 9. Noach plant den Wijnstock, 20. ende wort in den slaep des dronckenschaps van wegen sijner naecktheyt van Cham beschimpt, 22. Die daer over met sijne nakomelingen wort vervloeckt, 25. maer Sem ende Iapheth gesegent, 26. Noachs ouderdomn, ende doot, 29.
1 ENde Godt segende Noach ende sijne sonen; ende hy seyde tot hen: Zijt vruchtbaer ende vermenichvuldiget, ende vervullet de aerde:
2 Ende ulieder vreese, ende ulieder verschrickinge zy over al het gedierte der aerde, ende over al het gevogelte des hemels: in al wat sich op den aerdbodem roert, ende in alle visschen der Zee: sy zijn in uwe hant overgegeven.
3 Al wat sich roert, dat levendich is, zy u tot spyse: ick heb het u al gegeven gelijck het groene kruyt.
4 Doch het vleesch met sijne ziele [dat is] sijnen bloede, en sult ghy niet eten.
5 Ende voorwaer ick sal u bloet [het bloet] uwer zielen eyschen; van de hant aller gedierte sal ick het eyschen: oock van de hant des menschen, vande hant eenes yegelijcken sijnes broeders sal ick de ziele des menschen eyschen.
6 Wie des menschen bloet vergiet, sijn bloet sal door den mensche vergoten worden: want Godt heeft den mensche nae [sijn] beelt gemaeckt.
7 Maer ghylieden, weest vruchtbaer, ende vermenichvuldicht: teelt overvloedichlick voort op der aerde, ende vermenigvuldicht op de selve.
8 Voorder seyde Godt tot Noach, ende tot sijne sonen met hem, seggende:
9 Maer ick, siet, ick richte mijn Verbont op met u, ende met uwen zade na u.
10 Ende met alle levendige ziele, die met u is, van ’t gevogelte, van’t vee, ende van alle gedierte der aerde met u: van alle die uyt de Arke gegaen zijn, tot al het gedierte der aerde toe.
11 Ende ick richte mijn Verbont op met u, dat niet meer alle vleesch vande wateren des Vloets sal worden uytgeroeyt: ende datter geen Vloet meer zijn en sal, om d’aerde te verderven.
12 Ende Godt seyde: Dit is het teecken des verbonts, dat ick geve tusschen my, ende tusschen u lieden, ende tusschen alle levendighe ziele, die met u is: tot eeuwige geslachten.
13 Mijnen Boge hebbe ick gegeven inde wolcken: die sal zijn tot een teecken des verbonts tusschen my, ende tusschen de aerde.
14 Ende het sal gheschieden als ick wolcken over d’aerde brenge; dat dese boge sal gesien worden inde wolcken.
15 Dan sal ick gedencken aen mijn verbont, ’t welck is tusschen my, ende tusschen u, ende tusschen alle levendige ziele van allen vleesche: ende de wateren sullen niet meer wesen tot eenen Vloet, om alle vleesch te verderven.
16 Als desen boge inde wolcken sal zijn, so sal ick hem aensien, om te gedencken aen het eeuwich verbont tusschen Godt, ende tusschen alle levendige ziele, van allen vleesche, dat op der aerden is.
17 So seyde dan Godt tot Noach: Dit is het teecken des verbonts, dat ick opgericht hebbe tusschen my, ende tusschen alle vleesch, dat op der aerden is.
18 Ende de sonen Noachs die uyt de Arke gingen, waren, Sem, ende Cham, ende Iapheth: ende Cham die is de vader van Canaan.
19 Dese drie waren de sonen van Noach: ende van dese is de gantsche aerde overspreydt.
20 Ende Noach begon een Ackerman te zijn: ende hy plantte eenen wijngaert.
21 Ende hy dronck van dien wijn, ende wert droncken: ende hy ontblootte sich in’t midden sijner tente.
22 Ende Cham, Canaans vader, sach sijns vaders naecktheyt, ende hy gaf het sijnen beyden broederen daer buyten te kennen .
23 Doe nam Sem, ende Iapheth een kleet, ende sy leyden ’t op haer beyder schouderen, ende gingen achterwaerts, ende bedeckten de naecktheyt hares vaders: ende haer aengesichten waren achterwaerts [gekeert], so dat sy de naecktheyt hares vaders niet en sagen.
24 Ende Noach ontwaeckte van sijnen wijn: ende hy merckte wat sijn kleynste soon hem gedaen hadde.
25 Ende hy seyde: Vervloeckt zy Canaan: een knecht der knechten zy hy sijnen broederen.
26 Voorder seyde hy; Gezegent zy de HEERE, de Godt Sems: ende Canaan zy hem een knecht.
27 Godt breyde Iapheth uyt, ende hy woone in Sems tenten: ende Canaan zy hem een knecht.
28 Ende Noach leefde na den Vloet, drie hondert ende vijftich jaer.
29 So waren alle de dagen van Noach, negen hondert ende vijftich jaer: ende hy sterf.
