De Heere weygert met het volck te gaen, gelijck hy belooft hadde, ver s 1. et c. ’t Volck treurt hier over, ende het leght sijnen cieraet af, 4. Mose doet den Tabernakel buyten het leger brengen, 7. hy gaet daer in, ende Godt spreeckt met hem daer in, 9. Hy bidt den Heere, dat hy hem sijnen wegh wijse, 12. ende dat hy wille met het volck trecken, 15. Godt belooft het hem, 17. hy begeert Godes heerlickheyt te sien, 18. Godt belooft sijnen name overluyt uyt te roepen, 19. Maer sijn aengesichte kan niemant sien, 20.
1 VOorder sprack de HEERE tot Mose, Gaet henen, treckt op van hier, ghy, ende ’t volck dat ghy uyt Egyptenlande opgevoert hebt, na ’t lant, dat ick Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen hebbe, seggende, Uwen zade sal ick het geven.
2 Ende ick sal eenen Engel voor u aengesichte senden, (ende ick sal uytdrijven de Canaaniten, de Amoriten, ende de Hethiten, ende de Phereziten, de Heviten, ende de Iebusiten .)
3 Na ’t landt dat van melck ende honich is vloeijende: want ick en sal in ’t midden van u niet optrecken, want ghy zijt een hartneckigh volck, dat ick u op desen wegh niet en verteere.
4 Doe het volck dit quade woort hoorde, soo droegen sy leedt, ende niemant van hen dede sijn verciersel aen hem:
5 Ende de HEERE hadde tot Mose geseyt, Seght tot de kinderen Israëls, ghy zijt een hartneckigh volck, in eenen oogenblick soude ick in het midden van u-lieden optrecken, ende soude u vernielen: doch nu, leght uwen cieraet van u af, ende ick sal weten wat ick u doen sal.
6 De kinderen Israëls dan beroofden haer selven van hare vercierselen [verre ] van den bergh Horeb.
7 Ende Mose nam de Tente, ende spande [se ] sich buyten ’t leger, verre van het leger afwijckende, ende hy noemdese de Tente der t’samenkomste: ende het geschiedde, dat al wie den HEERE socht, uyt gingh tot de Tente der t’samenkomste, die buyten het leger was.
8 Ende het geschiedde, wanneer Mose uyt gingh nae de Tente, stondt al dat volck op, ende een yeder stelde sich in de deure sijner Tente: ende sy sagen Mose na, tot dat hy ter Tente in gegaen was.
9 Ende ’t geschiedde, als Mose ter Tente in gegaen was, soo quam de wolcken-colomne nederwaerts, ende stont in de deure der Tente: ende Hy sprack met Mose.
10 Als al het volck de wolcken-colomne sagh staen in de deure der Tente: soo stont al het volck op, ende boogen sich, een yeder in de deure sijner Tente.
11 Ende de HEERE sprack tot Mose aengesichte aen aengesichte, gelijck een man met sijnen vrient spreeckt: daer nae keerde hy weder tot het leger, doch sijn dienaer Iosua, de sone Nun, die jongelingh, en weeck niet uyt het midden der Tente.
12 Ende Mose seyde tot den HEERE, Siet, ghy seght tot my, Voert dit volck op, maer ghy en laet my niet weten, wien ghy met my sult senden: daer ghy geseydt hebt, Ick kenne u by name, ende oock, Ghy hebt genade gevonden in mijne oogen.
13 Nu dan, ick bidde, indien ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, soo laet my nu uwen wegh weten, ende ick sal u kennen, op dat ick genade vinde in uwe oogen: ende siet aen, dat dese natie u volck is.
14 Hy dan seyde, Soude mijn aengesichte moeten mede gaen, om u gerust te stellen?
15 Doe seyde hy tot hem: Indien u aengesichte niet mede gaen en sal, en doet ons van hier niet optrecken.
16 Want waer by soude nu bekent worden, dat ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, ick, ende u volck? en is ’t niet daer by, dat ghy met ons gaet? alsoo sullen wy afgesondert worden, ick, ende u volck, van allen volcke dat op den aertbodem is.
17 Doe seyde de HEERE tot Mose, Oock dese selve sake, die ghy gesproken hebt, sal ick doen: dewijle ghy genade gevonden hebt in mijne oogen, ende ick u by name kenne.
18 Doe seyde hy: Toont my nu uwe heerlickheyt.
19 Doch Hy seyde, Ick sal al mijne goedigheyt voorby u aengesichte gaen laten, ende sal den Name des HEEREN uytroepen voor u aengesichte: maer ick sal genadig zijn, dien ick sal genadigh zijn, ende ick sal my ontfermen diens ick my ontfermen sal.
20 Hy seyde voorder, Ghy en soudt mijn aengesichte niet konnen sien: want my en sal geen mensche sien ende leven.
21 De HEERE seyde voorder, Siet, daer is een plaetse by my: daer sult ghy u op de steenrotze stellen.
22 Ende het sal geschieden, wanneer mijne heerlickheyt voorby sal gaen, soo sal ick u in een klove der steenrotze setten: ende ick sal u met mijne handt overdecken, tot dat ick sal voorby gegaen zijn.
23 Ende wanneer ick mijne handt sal wech genomen hebben, soo sult ghy mijne achterste deelen sien, maer mijn aengesichte en sal niet gesien worden.
De Heere weygert met het volck te gaen, gelijck hy belooft hadde. v. 1. etc. ’t volck treurt hier over, ende ’t legt sijnen cieraet af, 4. Mose doet den Tabernakel buyten het leger brengen, 7. hy gaet daer in, ende Godt spreeckt met hem daer in, 9. Hy bidt den Heere, dat hy hem sijnen wech wijse, 12. ende dat hy wille met het volck trecken, 15. Godt belooft het hem, 17. hy begeert Godes heerlickheyt te sien , 18. Godt belooft sijnen name overluydt uyt te roepen, 19. Maer sijn aengesichte kan niemant sien, 20.
1 VOorder sprack de HEERE tot Mose, Gaet henen, treckt op van hier, ghy, ende ’t volck dat ghy uyt Egyptenlande opgevoert hebt, nae ’t lant, dat ick Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen hebbe, seggende, Uwen zade sal ick het geven.
2 Ende ick sal eenen Engel voor u aengesichte senden, (ende ick sal uytdrijven de Canaaniten, de Amoriten, ende de Hethiten, ende de Phereziten, de Heviten, ende de Iebusiten ).
3 Nae ’t lant dat van melck ende honich is vloeyende: want ick en sal in ’t midden van u niet optrecken, want ghy zijt een hartneckich volck, dat ick u op desen wech niet en verteere.
4 Doe het volck dit quade woort hoorde, so droegen sy leet, ende niemant van hen dede sijn verciersel aen hem:
5 Ende de HEERE hadde tot Mose geseyt, Segt tot de kinderen Israëls, ghy zijt een hartneckich volck, in eenen oogenblick soude ick in ’t midden van u lieden optrecken, ende soude u vernielen: doch nu, legt uwen cieraet van u af, ende ick sal weten wat ick u doen sal.
6 De kinderen Israëls dan beroofden haer selven van hare vercierselen [verre] van den berch Horeb.
7 Ende Mose nam de Tente, ende spande [se] sich buyten het leger, verre van het leger afwijckende, ende hy noemdese de Tente der t’ samen-komste: ende het geschiedde, dat al wie den HEERE socht, uytginck tot de Tente der t’ samen-komste, die buyten het leger was.
8 Ende ’t geschiedde, wanneer Mose uytginck nae de Tente, stont al dat volck op, ende een yeder stelde sich inde deure sijner Tente: ende sy sagen Mose na, tot dat hy ter Tente ingegaen was.
9 Ende het geschiedde, als Mose ter Tente ingegaen was, so quam de wolcken-colomne nederwaerts, ende stont in de deure der Tente: ende Hy sprack met Mose.
10 Als al het volck de wolken-colomne sach staen in de deure der Tente: so stont al het volck op, ende bogen sich, een yeder in de deure sijner Tente.
11 Ende de HEERE sprack tot Mose aengesichte aen aengesichte, gelijck een man met sijnen vrient spreeckt: daerna keerde hy weder tot het leger, doch sijn dienaer Iosua, de sone Nun, die jongelinck, en weeck niet uyt het midden der Tente.
12 Ende Mose seyde tot den HEERE, Siet, ghy segt tot my, Voert dit volck op, maer ghy en laet my niet weten, wien ghy met my sult senden: daer ghy geseyt hebt, Ick kenne u by name, ende oock, Ghy hebt genade gevonden in mijne oogen.
13 Nu dan, ick bidde, indien ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, so laet my nu uwen wech weten, ende ick sal u kennen, op dat ick genade vinde in uwe oogen: ende siet aen, dat dese natie u volck is.
14 Hy dan seyde, Soude mijn aengesichte moeten mede gaen, om u gerust te stellen?
15 Doe seyde hy tot hem: Indien u aengesichte niet mede gaen en sal, en doet ons van hier niet optrecken.
16 Want waer by soude nu bekent worden, dat ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, ick, ende u volck? en is ’t niet daer by, dat ghy met ons gaet? also sullen wy afgesondert worden, ick, ende u volck, van allen volcke dat op den aerdbodem is.
17 Doe seyde de HEERE tot Mose, Oock dese selve sake, die ghy gesproken hebt, sal ick doen: dewijle ghy genade gevonden hebt in mijne oogen, ende ick u by name kenne.
18 Doe seyde hy: Toont my nu uwe heerlickheyt.
19 Doch Hy seyde, Ick sal al mijne goedicheyt voor-by u aengesichte gaen laten, ende sal den Name des HEEREN uytroepen voor u aengesichte: maer ick sal genadich zijn, dien ick sal genadich zijn, ende ick sal my ontfermen diens ick my ontfermen sal.
20 Hy seyde voorder, Ghy en soudt mijn aengesichte niet cunnen sien: want my en sal geen mensche sien ende leven.
21 De HEERE seyde voorder, Siet, daer is een plaetse by my: daer sult ghy u op de steenrotse stellen.
22 Ende ’t sal geschieden, wanneer mijne heerlickheyt voor by sal gaen, so sal ick u in een klove der steenrotse setten: ende ick sal u met mijne hant overdecken, tot dat ick sal voorby gegaen zijn.
23 Ende wanneer ick mijne hant sal wechgenomen hebben, so sult ghy mijne achterste deelen sien, maer mijn aengesichte en sal niet gesien worden.
